Sebeb Ey By: reyyan Date: 01 Aralýk 2010, 17:29:32
"Sebeb Ey"
Ýdris Arpat
Hama'da, Bosna'da, Kafkaslar da, Mescid-i Aksa yakýnlarýnda bizim vurulup düþenlerimize kimler aðladý? Ölüm, gözlerinin içine baka baka üzerlerine yürüdüðü zaman aðýtlarýný ve ölüm ilahilerini kimler okudu? Þeytanýn uþaklarý silahlarýný eli kundaklý annelere çevirdiði zaman, yürek atýþlarýný Yaratandan gayrý kimler duydu? Babasýz yavrularýn boynu bükük aðlayýþlarýna kimlerin yüreði sýzladý?
Mezarlarýmýz sýra sýra dizildi. Aðýr baþlarýn baðýrlarý ezildi.
Kanayan mekanlarda yükselen feryatlar Ýslam çiçeklerine aitti. Daðlarda yankýlanan, çöllerde çýnlayan ölüm ve iffet çýðlýklarý mü'min yürekleri yeterince titreþtirmedi. Bir içli aðýt bile okunmadý akþam ufuklarýnda, yeri göðü inleten.
Müslümanlarýn dünyalarýna çöken geceler gönüllerine de mi çöktü?
Din için, kardeþleri için yiðit gibi çarpýþmayanlar kadýn gibi aðlarmýþ. Biz onu da baþaramadýk. Onun için hayýrlara vurdu nedametim.
Umutla bakýnýp-durdular etraflarýna Müslümanlarý mý aradýlar ne?
Müslümanlar, kardeþlerim, mücahitlerim!... "
Ne Kabe duvarlarýndan, ne Ýstanbul surlarýndan ne de ehramlardan bir cevap buldu bu talepler. Çaresizlik çöktü Ýslam çiçeklerini omuzlarýna. Kendi gecelerinde yürüdüler, kalpleri çarpýntýlý, bakýþlarý endiþeli. Dudaklarýnda kelimeler; "Kardeþlerim, kardeþlerim!..." Mahþer gününe dek uðuldayan kelimeler.
Olup-bitenlerden Arþ-ý ala titredi.
Ey bizim has bahçemizin gülleri, bu güller üzerine yaðan serin saðanaklar...
Ey bizim, þafak vaktinde uyanan yiðitlerimiz, yiðitlerimizin dilinden ufuklara yayýlan Kur'anlar...
Ey Müslüman yurtlarýna yönelik engin düþünceler, bu düþünceleri besleyen ilahi kaynak.
Ey bizim çalýþma azmimizin þurup giden sevimliliði. Gönülleri semavi ölçülere ayarlamaya çalýþan temiz niyetler.
Ey þen kahkahalara dalgýn gözlerle bakan Ýslam'ýn saf çocuklarý. Ey bu gözlere mana kazandýran sabýrlý irade.
Ey mahþerden dünyalara yürüyen "kýyamet erleri" Ey bu erlerin ahirete yönelik büyük talepleri.
Ey sebeplere-sonuçlara ayetlere hadislere dikkat kesilen, Filistin'de kemik kýran gavur eller burada da azim-irade kýrýyor, iffetlere namuslara kýyýyor, çabuk gel.
Ey sönmeyen Ýslamî heyecan, kesin tavýr, yürekler isteksiz, nesiller desteksiz, idealsiz kalmadan gel.
Ahtapot kollarýný kýramadýk, vampirlerden kurtulamadýk. Kalbimiz mi, kalýbýmýz mý yetersizdi bilmem. Çabuk gel.
Biz seni hep bekledik. Bir þafak vakti zarif ve mahzun gülümsemelerle çýkar gelirsin diye.
Yer demir, gök bakýr. Taþ kesilen dünyamýza çiçek gülümsemesiyle gelirsin diye konuþmuþtuk.
Þafak vakitlerinde uyanýk bulunsaydýk, güneþin doðduðu yerden göründüðün zaman seni karþýlasaydýk.
Yiðitler gelecekmiþ, dinç ve hareketli Rahmet saðanaklarýyla pýrýl pýrýl. Seni karþýlamaya geleceklermiþ, teheccüdden sonra.
Dað uçlarýnda, baþýmýz iki elimizin arasýnda, hep meþriki gözledik. Senin yüzün suyu hürmetine ýlýk yaðmurlar yaðdý da gözümüz açýldý.
Biz, o an, cümlemiz mahzunduk.
Ey safýmýzda sýra sýra duranlar,
Ýþimiz kolay deðil. Kendi güneþinin etrafýnda döne döne
Güneþ kesil.
radyobeyan