Adalet By: Hadice Date: 25 Kasým 2010, 10:54:33
Adalet
Herkes adalet ister. Zulümlerin, haksýzlýklarýn ortadan kalkmasýný, adil bir dünyanýn var olmasýný ister ve bu sayede devlet ve toplum nezdinde adaleti saðlamak için belli kurallar koyulur. Ancak adaleti saðlamak ve haksýzlýk yapanlarý cezalandýrmak için yapýlan bu önlemlerin mutlak adaleti hiç bir zaman getiremeyeceði açýktýr. Çünkü haksýzlýklarý yapanlar insan olduðu gibi bunlarý önlemek için kurallar koyan da insandýr. Ýnsan mutlak adaleti saðlayamaz çünkü bunu nasýl yapacaðýný bile bilemeyecek kadar acizdir. Bununla birlikte mutlak adaletin hiç bir zaman gerçekleþemeyeceði düþüncesi akla gelebilir. Ancak bu düþüncede olanlara Platon’un hayatý boyunca aradýðý mükemmeller dünyasýnýn olduðu gibi adaletin de mutlak olarak var olacaðýný söylemek istiyorum.
Adalet mutlak olarak vardýr çünkü Allah vardýr. Descartes’ýn Allah’ýn varlýðýný kanýtlamak için yaptýðý akýl yürütmeleri örnek olarak verirsek: “Tanrý tanýmý gereði mükemmeldir. Zorunlu olarak var olan varlýk mükemmeldir. Öyleyse Tanrý zorunlu olarak vardýr.” O’nun dýþýnda hiçbir varlýk zorunlu deðildir. Allah var olduðuna ve mükemmel olduðuna göre adaleti de mükemmel olarak saðlayabileceðini söyleyebiliriz. Ancak þu akla gelebilir ki pek çok insanýn kafasýnda olan sorulardan biridir: “Dünyada bu kadar adaletsizlik olurken Allah neden buna izin veriyor?” Bu soruya bir filozofun yüzyýllar önce vermiþ olduðu bir örnekle cevap verebiliriz:” Bir çocuk düþünün. Babasýndan nefret ediyor çünkü babasý ona istediklerini vermiyor. Bu sebepten dolayý çocuk babasýnýn acýmasýz, zalim bir adam olduðunu düþünüyor. Oysa ki babasý çocuðunun isteklerini gerçekleþtirirse onun þýmaracaðýný, hayatýn gerçekleriyle yüzleþemeyeceðini ve sonuçta olgun bir insan olamayacaðýný düþündüðü için bunu yapýyor. Oysa ki çocuk bunu anlayamýyor. Çocuðun babasýnýn bu davranýþýný anlayamamasý ve bu sebepten dolayý onu adaletsizlikle suçlamasý týpký insanýn istediklerinin gerçekleþmemesi ve dünyadaki haksýzlýklarý görüp istese bunlarý hemen giderebilecek olan Allah’ý suçlamasýna benzer. Ýnsanoðlu istekleri gerçekleþmeyince hemen aðlayan bir çocuk gibi sabýrsýzdýr. Oysa ki Allah hiçbir zaman adaletsiz deðildir. Allah’ýn bu dünyadaki adaletsizlikleri anýnda önlememesi, izin vermesi, kullarýna sýkýntýlar vermesinin nedeni bu dünyanýn insanlýk için bir imtihandan baþka bir þey olmamasýndan kaynaklanýr. Allah’ýn bu dünyaya verdiði hiçbir deðer yoktur. Bu dünya Platon’un arayýp da bulamadýðý mükemmeller dünyasý deðildir. Ancak gerçek hayatýn ölümden sonra olmasý sebebiyle her bakýmdan adaletin saðlanacaðý mükemmeller dünyasý gerçekleþecektir. Dünyada yaptýklarýmýz sonsuzlukta yankýlanacaktýr. Hem de en ince detayýna kadar.
Bu sözler materyalist düþüncede olan insanlar için hiçbir anlam ifade etmez. Çünkü onlar için önemli olan maddedir. Görmediklerine inanmazlar. Aslýnda inanmak istemezler. Aþýk olurlar görmeden aþka inanýrlar, nefret ederler görmeden nefrete inanýrlar, ama konu Allah’a inanmak olduðunda ne görseler inanmalarý gerekirken inanmamayý tercih ederler. Onlara adaletin hiçbir zaman kaybolmadýðýný, hatta her an iþlemeye devam ettiðini hatýrlatmak isterim. Her ne kadar görmediklerine inanmasalar da…
ALINTI