Isaac Newton, 4 Ocak 1642'de, Noel gününde bir Ýngiliz çiftçi ailesinin çocuðu olarak Woolshrope, Lincolnshire'da dünyaya geldi. Babasý, Newton doðmadan üç ay önce ölmüþtü. Erken doðum'la dünyaya gelen Newton, okadar zayýf, okadar çelimsiz di ki, çevresindeki kimse onun yaþayacaðýna inanmýyordu.
Newton üç yaþýnda iken annesi ikinci kez evlendi. Bunun üzerine bakýmý anneannesine kaldý. Annesinin yeni evliliðinden üç çocuðu daha oldu. Hiçbir kardeþi ilerki yýllarda Newton kadar baþarýlý olamayacak, kayda deðer bir geliþmeye imza atamayacaklardý.
Isaac Newton, çocukluðunda yaþýtlarý gibi dinç, canlý ve hareketli deðildi. Bu nedenle arkadaþlarýnýn oynadýðý oyunlarýn bir çoðuna katýlmazdý. Arkadaþlarýyla eðlenmek yerine, eðlencesini ve oyuncaklarýný kendisi tasarlýyordu. Geceleri köylüleri korkutmak için yaptýðý kandilli uçurtmalar, zamanýnýn büyük bir kýsmýný ayýrarak yaptýðý su çarklarý ve güneþ saatleri onun zekâsýnýn ne denli geliþmiþ olduðunun iþaretleriydi.
Ýlk öðrenimini yöredeki okullarda tamamladý. Dayýsý William, Newton'un zekâsýný farkeden ilk kiþiydi. O sýralar annesi, ikinci kocasýnýn da ölümü üzerine Woolshrope'a geri dönmüþtü. Annesinin kasabaya dönmesi üzerine, Newton annesi ile birlikte yaþamaya baþladý. Annesi, Isaac'i babasýndan kalan çiftliði yönetmesi için yanýndan ayýrmak istemiyordu. Fakat dayýsý William, annesini Newton'u üniversiteye göndermeye razý etti. Bunun üzerine Newton, 1661'de Cambridge'deki Trinity College'a girdi.
Newton'un matematik öðretmeni Isaac Barrow hem ilahiyatçý hem de meþhur bir matematikçiydi. Matematik öðrencisinin kendisinden çok ilerde olduðunun farkýndaydý. Barrow, geometri derslerinde kendine özgü yöntemlerle, alanlarý hesaplatmak, eðrilere üzerindeki noktalardan teðet çizmek için yollar gösteriyordu. Bu dersler Newton'u diferansiyel ve Ýntegral hesabý bulmaya ve bu sahada çalýþmaya yönelten ilk adýmlar oldu.
Newton, Cambridge Üniversitesine gitmeden önce Rene Descartes analitik geometriyi, Johannes Kepler kendi adýyla anýlan üç kanundan ikisini bulmuþtu. Bu geliþmeler Isaac Newton için temel oluþturmuþtu.
Newton yaptýðý araþtýrma ve deneyler sonucu kendi adýyla anýlan "Hareket Kanunlarý"ný bulmasýna karþýn, yayýnlamak için uzun yýllar beklemiþti. Ayný þekilde "Yerçekimi Genel Kanunu"nu da yayýnlamak için yirmi yýl kadar bekledi. Bu kanunlarýn yayýnlanmasýnýn bu denli uzun zaman almasýnýn tek bir sebebi vardý. Bu da Newton'un tenkit edilmeye tahammülü olmayan bir karaktere sahip olmasýndan baþka birþey deðildi. Çalýþmalarýna bir itiraz gelecek diye hep huzursuzluk duyardý.
Newton'un en önemli buluþlarý diferansiyel ve integral hesaptý. Isaac Newton'u tarihin en büyük üç matematikçisinden biri yapanda bunlardý. Bu kavramlar neticesinde çok büyük kolaylýklar elde edildi. Büyük bir fizikçi olan P. Berkeley bu kavramlar için sonralarý þöyle dedi:
Diferansiyel ve integral hesap her kapýyý açar. Bu öyle bir anahtardýr ki onun sayesinde modern matematikçiler, geometrinin ve sonuç olarak doðanýn sýrlarýný keþfeder.
Newton'un bu buluþlarý yaptýðý yýllarda Gottfried Wilhelm Leibnitz de ayný kavramlar üstüne çalýþýyordu. Leibnitz ve Newton buluþlarýný yardýmlaþarak geliþtirmeye baþladýlar. Birbirlerinin niteliklerini çok iyi biliyor ve taktir ediyor olmalarý çalýþmalarýna hýz kattý.
Newton, tarihdeki diðer bilimadamlarýna kýyasla farklý bir hayat yaþadý. Bir çok bilimadamýnýn hayatý zorluk ve sýkýntýlarla geçmesine karþýn, Newton uzun yýllar boyunca rahat ve mutlu bir yaþam sürdü ve yaptýklarý yaþadýðý dönemdede takdir gördü.
Isaac Newton 20 Mart 1727'de, 85 yaþýnda öldü.