Dinin fonksiyonu By: hafýz_32 Date: 11 Kasým 2010, 12:37:26
c) Dinin Fonksiyonu :
Ýkbâl'e göre dinin asýl hedefi ve fonksiyonu, insan kiþiliðini kuvvetlendirmek ve ona saðlam bir yapý kazandýrmaktýr. Çünkü, insanýn kendiliðindenlik hâlindeki benliði, çökme ve daðýlma ihtimali olan zayýf bir birlik özelliði taþýmaktadýr. Ancak bu benlikte, iyileþtirici düzenlemelere boyun eðme, bilinen ya da bilinmeyen çevrelerde yeni durumlar meydana getirecek ve uyum saðlayacak geniþ bir hürriyet istidadý ve eðilimi de vardýr, îþte din, benlik güçlerini bir merkezde toplama kabiliyeti verir ve bu þekilde insaný yeni bir kiþilikle donatýr [98]. Bu bakýmdan dinin asýl hedefi, insanýn iç ve dýþ, maddî ve manevî hayatýnýn deðiþmesi ve ona yeni bir yön verilmesidir [99]. Bu açýdan bakýldýðýnda dini, deðerin en üst ilkesini yakalamak ve insanýn, kendi kiþiliðinin kuvvetlerini onunla yenileþtirmek için þuurlu ve kasýtlý bir teþebbüs [100] olarak kavramlaþtýrmak mümkün olacaktýr. [101]
II- Batýda Din Psikolojisi Çalýþmalarý
Psikolojinin baðýmsýz bir bilim olarak ortaya çýkmasýndan çok kýsa bir süre sonra, Din Psikolojisi alanýna giren konularýn da araþtýrýlmaya baþlandýðý bilinmektedir. Psikologlarýn dinî olaylara el atmaya baþlamalarý 19. asrýn sonlarýna rastlar. Gerek A.B.D.'de, gerekse Avrupa ülkelerinde bilimsel psikolojinin ilk kurucularý, dinî olaylarla da yakýndan ilgilenmiþlerdir. Bugün Din Psikolojisinin kurucusu ve önde gelen ismi olarak kabul edilen W. James, genel psikoloji konularýndaki derin bilgisi ve incelemeleriyle tanýnýr. Dünyada ilk psikoloji enstitüsünü kurarak tecrübi psikoloji araþtýrmalarýný baþlatan W. Wundt. “Völkerpsychologie” (Kavimler Psikolojisi) isimli on ciltlik eserinde, din konularýna da yer verdi. Din Psikolojisi, bugünkü varlýðý ve geliþiminde A.B.D.'li bilim adamlarýna çok þey borçludur. Dünyada Din Psikolojisi adýyla yayýnlanan ilk kitabýn yazarý olan E. D. Starbuck (The Psychology of Religion, New York 1899), ilk defa çocuk ve gençlerin dinî geliþim özellikleri ile ilgili araþtýrmasýyla tanýnan G. Stanley Hail (Adolescense, its Psychology, New York 1904, 2 cilt) ve onlarý izleyen W. James, bu alanýn öncüleri olmuþlardýr. Ýlk ikisi bu alanda anket tekniðinin de öncüsüdürler. Gençlerin dinî hayatýnda ortaya çýkan geliþme ve deðiþmeler bu iki yazarýn ortak ilgi alaný olmuþtur. Bu araþtýrmalar onlara, hidâyet olayýný tanýma ve onu bir gençlik fenomeni olarak yorumlama imkânýný vermiþtir. Fakat, kendi zamanýnda büyük bir ilgi uyandýrmasý ve günümüzde bile hâlâ bir klasik deðer taþýmasý bakýmýndan, Din Psikolojisi biliminin baðýmsýz bir alan hâline gelmesine yol açan asýl çalýþmayý W. James ortaya koymuþtur. “Varieties of Religious Experience, Green, New York 1902” isimli eseriyle James, Din Psikolojisinde baðýmsýz araþtýrma yolunu açtý. Aslýnda bir konferanslar dizisi olarak hazýrlanmýþ olan bu eserde, ferdî ve sübjektif bakýþ açýsýyla dine yaklaþýlmýþtýr. James bu eserinde, mistik ya da dinde ileri uçta bulunan kiþilerin dinî tecrübelerini, onlarla ilgili þahsî dokümanlara baþvurarak incelemektedir. James Din Psikolojisine, sosyolojik verilerden farklý, kendine has bir konu tahsis ederek onu baðýmsýz bir kimliðe soktu. Aslýnda onun arzusu, içte yaþanan din ile, kurumlaþmýþ dini birbirinden ayýrmaktý. “Gerçek din”i, her türlü sosyal organizasyon ve kültürel sýnýrlandýrmanýn uzaðýnda tutarak, ondan genel olarak ahlâkî þuurdan pek ayýrdedilemeyen birþey meydana getirdi. Bu bakýmdan da tenkitlere uðradý.
Ayný çizgi üzerinde yer alan W. H. Clark (The Psychology of Religion, New York 1958) ve G. W. Allport (The Individual and his Religion, New York-London 1950, 1960) gibi bilim adamlarý, dini ferdî açýdan ele almýþ olmakla birlikte, dinin duygu yönü yanýnda zihnî yönüne de dikkat çekerek, Din Psikolojisinin konularýnýn geniþlemesine ve bu alana olan ilginin artmasýna katkýlarda bulunmuþlardýr.
Günümüzde A.B.D.'de Din Psikolojisi alanýnda yapýlan çalýþmalar çok zengin bir literatür oluþturmaktadýr. Bunlar içerisinde yakýn zamanlarda yayýnlanmýþ bulunan dikkat çeken bazý çalýþmalarý kýsaca tanýyarak bir fikir edinmek mümkün olabilir. Michael Argyle ve Benjamin Beit-Hallahmi'nin ortaklaþa yayýnladýklarý (The Social Psychology of Religion, London-Boston, 1975) isimli eser, Din Psikolojisinin edebî bir özetini vermektedir. Giderek güçlenmeye baþlayan sosyal-psikolojik yaklaþým içerisinde yer alan bir baþka çalýþma da, C. Daniel Batson ve W. Larry Ventis'in (The Religious Experience. A. Socio-psychological Perspective, New York-Oxford, 1982) eseridir. Tecrübeye dayalý gözlemler üzerinde kurulu teoriler geliþtirmeyi hedefleyen bu çalýþmada, benzeri çoðu çalýþmalar gibi din fonksiyonel açýdan ele alýnmakta ve üç farklý dindar tip ayýrdedilmektedir. Spilka ve arkadaþlarýnýn yayýnladýklarý (B. Spilka-R.W, Hood-R. L. Gorsuch, The Psychology of Religion. An Emprical Approach, Prentice-Hall 1985) eser, deney metodunu bu alanda ilk olarak sistemli bir þekilde uygulama amacýný taþýyan teþebbüslerden sayýlabilir. Yakýn zamanlara ait bir baþka çalýþma; M. J. Meadow ve R. D. Kahoe (Psychology of Religion. Religion in Individual Lives, New York, 1984) ismiyle yayýnlanmýþtýr. Dini çok çeþitli boyutlarýyla ele alan bu eser iyi bir ders kitabý niteliðini taþýmaktadýr. R. F. Paloutzian'ýn; “Invitaiton to the Psychology of Religion, New York, 1983”; J. F. Byrnes'in, “The Pschology of Religion, New York 1984”; L. B. Brouwn'un, “Advances in the Pschology of Religion, Oxford-Pergamon, 1985” kitaplarý da genel Din Psikolojisi konularýna yer veren çalýþmalar olarak karþýmýza çýkmaktadýr.
Yakýn zamanlarda yayýnlanmýþ bulunan David M. Wulf’un eseri (Psychology of Religion. Clasic and Contemporary Views, New York... 1991, bir Din Psikolojisi ansiklopedisi niteliðindedir.
Hâlen bütün dünyada Din Psikolojisi çalýþmalarýnýn en yoðun olduðu ülke A.B.D.'dir. Buradaki çalýþmalarýn ortak özelliði ise, geniþ ölçüde tecrübeye dayalý metodlarýn kullanýlmasý ve istatistik analizlere yer verilmesidir. “Journal for the Scientifîc Study of Religion”, “Journal of Religion and Health” gibi dergiler ve bunlarý organize eden kuruluþ ve topluluklar çerçevesinde biraraya gelen A.B.D.'li din psikologlarý, bu alanda saðlam bir ekol oluþturmuþ bulunmaktadýrlar.
Fransa ve fransýzca konuþan diðer bazý Avrupa ülkelerinde Din Psikolojisi çalýþmalarý daha geç baþladý. Baþka bilim dallarýnýn yedeðinde ya da felsefi-teolojik bazý denemeleri bir tarafa býrakýrsak, Fransa'da tecrübî temele dayalý ilk araþtýrma 1913'de yayýnlandý. Henri Clavier'nin (L'Ýdee de Dieu chez l'Enfant, Paris 1913) isimli bu çalýþmasý, çocuklardaki Allah fikrini konu edinmektedir. Bu çalýþma, daha sonra gerek konu gerekse araþtýrma tekniði bakýmýndan baþka çalýþmalara yol gösterici oldu. 1956 yýlýnda Brüksel'de kurulan “Uluslararasý Din Psikolojisi Komisyonu” (Commýssion Internationale (Luman Vitae) de Psychologie Religieuse) bilimsel Din Psikolojisinin geliþmesinde önemli hizmet yaptý. 1957'den itibaren yayýnlamaya baþladýðý “Cahiers de Pschologie Religieuse” serisi, bütün Batý ülkelerindeki din psikologlarý ve onlarýn çalýþmalarý hakkýnda çok deðerli bilgi ve dokümanlar ihtiva eder. En son 1971'e kadar bu seriden beþ cilt yayýnlanmýþ bulunmaktadýr. Her bir cilt ayrý bir konuya tahsis edilmiþ olan bu kitaplarýn ilki Din Psikolojisinin teorik ve pratik meselelerini, sonuncusu ise ölüm ve ölüm ötesi psikolojisi ile ilgili deðiþik araþtýrma ve incelemeleri konu edinmektedir. Hâlen Fransa'da, en yetkili din bilimcilerinin araþtýrmalarýnýn yayýnlandýðý en önemli peryodik, “Archives de Sciences Sociales des Religions” isimli dergidir. Diðer bazý Avrupa merkezleriyle baðlantýlý olarak Belçika'da yayýnlanan “Socýal Compass” dergisi daha ziyade Din Sosyolojisi alanýndaki çalýþmalara yer vermekle birlikte, zaman zaman Din Psikolojisi ile ilgili araþtýrmalarýn da içinde yer aldýðý bir diðer önemli dergidir. Bu derginin bir diðer özelliði de, yazýlarýn hem fransýzca hem de ingilizce olarak yayýnlanmasý veya en azýndan hangi dilden yayýnlanmýþ ise diðerinden de detaylý bir özetinin yer almasýdýr.
Fransýz dilinde Din Psikolojisinin genel konularý çerçevesinde düzenlenmiþ olan ilk telif eser G. Berguer'e aittir (Traite de Psychologie de la Religion, Lausanne 1946). Fakat bu alanda en yetkili bilim adamlarý Belçika'da yetiþmiþ bulunmaktadýr. Louvain Üniversitesinde öðretim üyesi bulunan Antoine VERGOTE'un çalýþmalarý bütün dünyaca tanýnmaktadýr. Din Psikolojisi (Psychologie Religieuse, Bruxelles 1966), Din-Ýmân- Ýnançsýzlýk (Religion, Foi, Incroyance, Bruxelles 1983) isimli eserleri, Din Psikolojisinin baþlýca araþtýrma konularýný içinde toplayan ve dini kendi orijinalitesi içerisinde ele alan genel mahiyette incelemelerdir. Vergote, “Borç ve Arzu” (Dette et Desir, Paris 1974) isimli eserinde, din ile marazý (psiko-patolojik) olaylar arasýndaki iliþkileri çok detaylý olarak incelemektedir. Vergote'un çalýþmalarý, Din Psikolojisini saðlam bir zemine oturtmayý baþarmýþtýr. O, dini psikolojiye indirgeyen eðilimlere karþý çýkarak, dinin sübjektif olduðu kadar tarihi, kültürel ve sosyal varlýðýný bir bütün olarak ele almanýn gereðine iþaret eder. Din ile insan ruhiyatý arasýndaki karþýlýklý iliþkiyi, her iki tarafýn da baðýmsýz varlýðýný dikkate alan bir tahlil metodunu savunur. Psikanalitik yorumlara eðilim duymakla birlikte, Freud'ün din konusundaki görüþlerini esaslý bir tenkide tâbi tutarak, yanlýþlýklarýný ya da eksik yönlerini ortaya koyar. Ona göre dinin varlýðý psikolojiyi aþar; psikoloji ancak iliþkileri ve tezahürleri ortaya çýkarýr. Ayný ekol içerisinde yer alan ve Vergote ile ortak çalýþmalarý da bulunan Andre GODÝN, “Dinî Tecrübelerin Psikolojisi” (Psychologie des Experiences Religieuses, Paris 1981) isimli eserinde fonksiyonel karaktere sahip dinî tecrübe ve davranýþlarla, þahsîleþmiþ ve kiþide köklü bir motivasyon deðiþimine yol açan dinî tecrübe ve davranýþlar arasýndaki farklara dikkat çekmekte ve gerçek dinin insanýn ancak kendi psikolojik zaaf ve eðilimlerini aþtýðý noktada geliþmeye baþladýðýný göstermektedir.
Fransa'da, J. P. Deconchy araþtýrma ve yazýlarý ile bu alanda kendisini kabul ettiren bir isimdir. Sosyal psikolojik bir bakýþ açýsýný benimsemiþ olan araþtýrmacý, görüþlerinin genel karakteristiði bakýmýndan Durkheim'cý bir yaklaþým içerisinde görünmektedir. “Archives de Sciences Sociale des Religions” dergisinin kadrosu arasýnda yer alan Deconchy, bu dergide yayýnladýðý çok sayýda inceleme, araþtýrma ve tanýtým yazýlarýyla kendi ülkesinde bu alandaki çalýþmalara önemli katkýlarda bulunmaktadýr. Deconchy'nin yayýnlanmýþ bulunan baþlýca kitaplarý da þunlardýr: “Katolik Fransýzlarda Allah Fikrinin Geliþimsel Yapýsý” (Structure genetique de l'idee de Dieu chez des catholique français, Bruxelles 1967); “Dinî Ortodoksluk” (L'Orthodoxie Religieuse. Essai de Logique pschosocial, Paris 1971); “Dinî Ortodoksluk ve Ýnsan Ýlimleri” (L”Orthodoxie Religieuse et Sciences Humaines, Paris-La Haye, Mouton, 1980).
Bir asra yaklaþan geçmiþine raðmen, bugün hâlâ Din Psikolojisinin konusu, metodu ve gayesi tartýþýlmaktadýr. Din Psikolojisi tarihi, teorik çeliþkiler ve çok sayýda farklý bakýþ açýlarý yansýtan çalýþmalarý gözler önüne sermektedir. Bu, hem din alanýnýn muazzam geniþliðinden ve hem de psikolojideki doktrin farklýlýklarýndan ve psikoloji dallarýnýn çok çeþitliliðinden ileri gelmektedir. Bundan dolayý da, þimdiye kadar yapýlan çalýþmalar ve ortaya konan eserlerin, genel olarak dinin tam bir psikolojisini ortaya koyduðunu ileri sürmek mümkün deðildir. Esasen evrensel deðerlerin peþinde olan ilim, her kültür ortamýndan aldýðý örnekleri birleþtirmek suretiyle ancak bu hedefine ulaþabilir. Oysa ki, bugün Batý ülkelerinde Din Psikolojisi adý altýnda yapýlan çalýþmalarýn hemen tamamý Hýristiyan-Yahudi dinine mensup kiþilerin davranýþ özelliklerini incelemeye tahsis edilmiþ bulunmaktadýr. [102]
radyobeyan