Sevgililer sevgilisine By: sidretül münteha Date: 23 Ekim 2010, 19:56:03
SEVGÝLÝLER SEVGÝLÝSÝNE
ALLAH’tan korkmayanlardan korkarýz. Sen ki dünyada bir aðaç altýnda gölgelenip de sonra býrakýp giden ve yoluna devam eden bir yolcu gibiydin. Cennet yolculuðunda bir adým bile atamayan bizler, nasýl yolunun takipçileriyiz diyebiliriz ki. Bize yasakladýðýn þeyleri meþru gören, bizlere býraktýðýn emanetleri unutan bir topluluk olarak nasýl ümmetindeniz diyebiliriz ki. Haklarýný gözetmemizi istediklerinin yerine sadece kendi haklarýmýzý gözetirken, Senin þehadet ettiklerini tanýmazken nasýl þefaat dileyelim engin rahmetinden.
Rahman ve Rahim olan ALLAH’ýn adýyla baþlardý sultanlara gönderdiðin mektuplarýn Efendim. Biz de Senin gibi ALLAH’ýn adýyla baþlýyoruz satýrlarýmýza Ey Sultanlar Sultaný. Ey günahkarlarýn umudu! Affýna sýðýnarak, kirlenmiþ ruhlarýmýzla, günahkar dillerimizle sesleniyoruz Sana. “Kiþi sevdiðiyle beraberdir” derdin Efendim. Bizler bu satýrlarý yazarken Seninle beraber olamamanýn hüznünü yaþýyoruz Ey Sevgililer Sevgilisi. Her nefes alýþýnda ümmetin aklýna gelirdi Efendim. Mübarek hayatýnda gönlünden hiç eksik etmediðin biz günahkar kullarýnýn ise her nefes alýþlarýnda gönülleri daralýr Efendim. Ellerimiz titrer adýný yazarken. Yüreðimiz yerinden çýkacakmýþ gibi olur. Seni nasýl anlatacaðýmýzý bilemeyiz, çünkü Seni anlatmak için önce günahsýz olmak lazým. Günahkar kalplerimizle, kýrýlasý ellerimizle seni nasýl anlatabiliriz ki. Seni anlatmaktan acizken
Rabbimiz aklýmýza gelir: “Þaným hakký için, size kendinizden öyle (izzetli) bir Peygamber geldi ki, sýkýntýya düþmeniz O’na aðýr gelir; O size çok düþkündür. Müminlere karþý çok þefkatlidir, merhametlidir.” (Tevbe:9/128 ) Biz de çaðlar üstü þefkatine, engin merhametine sýðýnarak baþlarýz satýrlarýmýza. Ey nurunun hatýrýna kainat yaratýlan Sevgili! Sen her iþinde alemlerin Rabbinden yardým isterdin. Biz ise hep baþkalarýndan medet umarýz. Sen ALLAH’tan korkardýn. Biz Senin ayaðýnýn altýna aldýklarýn þimdi baþlar üstündeyken hangi cüretle Sana seslenelim Efendim! Vasiyetini taþýyamadýk zamanýmýza. Nasihatlerini teblið edemedik. Bir eline dünyayý diðer eline güneþi verseler dahi vazgeçmediðin davana sahip çýkamadýk. Ve sözünü iyi dinleyemedik, iyi belleyemedik Efendim. “ALLAHým! Bilmiyorlardý, bilselerdi yapmazlardý” sözünü duyunca utanýyorum kendimden. Bilerek yapmýþ olduklarým aklýma gelince yüzüm kýzarýyor, yüreðim sýzlýyor Efendim. Sonra “ALLAH’ým onlara merhamet et, çünkü onlar cahil bir kavim.” duan aklýma geliyor, ümitleniyorum. Ümidimizi kýrma Efendim. Ümidimizi kýrdýrma ALLAH’ým. Sen gidince gündüzlerimiz gece oldu Efendim. Ýnanmak istemedi yokluðuna ellerimiz. En uzun gecelerde ýþýðýmýz sendin Ey Nur! Sendin kalabalýklarda yalnýzlýðýmýz. Çaresiziz, Ey çaresizlerin çaresi....ALINTI