Mahkumlar Bediüzzaman ile namaza başladı
Bir gün cezaevi karıştı, mahkûmlar birbirine düştü. Bediüzzaman bu duruma üzülüyordu...
Bir gün cezaevi karıştı, mahkûmlar birbirine düştü. Bediüzzaman bu duruma üzülüyordu...
Son Şahitler'den Hasan Akyol anlatıyor:
(1921'de Afyon'un Şuhut kazasının Azlıgara köyünde doğdu. Afyon'da Bediüzzaman'la birlikte hapiste kaldı.)
Bir gün cezaevi karıştı, mahkûmlar birbirine düştü. Herkes birbirine öylesine düşmandı. Bediüzzaman bu duruma üzülüyordu. Ondan hiç 'Oğlum yavrum' hitabı yoktu. Küçüğe de, büyüğü de 'kardeş' diye hitap ederdi.
Onlara:
"Kardeşler bir dakika müsaade ederseniz sizinle konuşacağım" dedi. Millet durdu. "Niye böyle gücürgüne duruyorsunuz" dedi. "Burası cezaevi değil Medrese-i Yusufiye. Alacaksınız abdestinizi, kılacaksınız namazınızı. Allah'a dua edeceksiniz. Burası medresedir. Yusuf Aleyhisselam'dan kalmadır."
Millet o zaman namaza başladı. Birbirlerine düşman olanlar düşmanlıktan vazgeçtiler. Hoca Efendinin hatırına barıştılar.
(Son Şahitler, Necmeddin Şahiner)