Bir Elif miktari papatya By: sumeyye Date: 21 Ekim 2010, 15:04:55
BÝR ELÝF MÝKTARI PAPATYA
Hüzünlü bir hikayenin sonuna düþülmüþ, eskimiþ bir cümlenin, boyasý dökülmüþ son kelimesinin en yaþlý, en yaslý ve en titrek harfi üzerinde iðreti duruyorum..Ýðreti yaþýyorum..Düþmekten korkuyorum ve ayakta durmak için adeta çýrpýnýyorum..
Ayakkabýlarým saðlam..Yüreðimdir eskiyen…
Yüreðimin deliklerinden içeriye ayaz yeniþ sular, doluyor. Ýçimde süzülen her soðuk damla, güneþi bir ömür boyu uzaklaþtýrýyor benden…
Ayakkabýlarým saðlam..Yüreðimdeki deliklerden içeriye kýþ kýyamet doluyor. Hiç iðne tutmamýþ ki ellerim, ne dikmesini bilirim, ne de açýk yaralarýmý yamamasýný. Yüreðimdeki her delik açýk bir yaradýr aslýnda. Her yaradan dondurucu sonbahar, buzdan kurþunlar gibi düþer damarlarýma. Bu sonbahar ki, çatlatýr dudaklarýmý, üþütür kirpiklerimi. Sonra ayazý unutmuþ bir gecede bir dal kiraz çiçeði düþer rüyalarýma. Ardýndan bir dal pembe elma çiçeði. Ýþte baharrýn þavký derim, iþte yaratanýn ruhlara serptiði narin çizgiler, iþte sevgiden damlalar derim.
Bir küçük papatya çiçeðidir baharda gönlümü alan.. O ne nazlý bir müjdedir gönül yorgunluðuma. .Mor sislerin içinden geçip, mor daðlarý aþýp, bembeyaz bir taç giyme törenidir billur saraylarýmda..Küçük yüzünde hem aðlayan hem giden bir gelinin ince telaþý, buruk heyecaný sezilir.
Dað baþlarýnýn dumanlý türkülerinin hemen ardýndan, papatya bedenlerinin yamaçlarý beyaz bir duvak gibi, beyaz bir dua gibi sardýðý bir vakitte sussam..Sustursam içimi ateþlere çeviren seslerin ahengini. Sustursam kelimelerin bendeki gün görmemiþ sevdalarýný. Sussam da hiç bilmediðim bir ülkenin kelimeleri unutmuþ sultaný olsam. Ýnce endamlý bu ülkenin týlsýmýna dokunsam. Kýzýl bir ateþ gibi açsam ben de çiçeklerimi, konuþmadan, çaðýrmadan kelimeleri, duyulmadýk hikâyeler söylesem.
Sussam..Topraktan göðün mavi menziline uzanan o ince yolda bir tek papatyalarý dinleyerek ömür süren bir derviþ olsam..Gönlüne papatya dökülmüþ bir bahçývanýn dudaðýndaki türkü olsam.
Papatya ki,
Karanlýðýn zülüflerinden damlayan ak kanatlý bir düþ..Zemheri soðuðuna aþina yanaklarýma samyeli sýcaðýnda vuran nazlý gülüþ…Bir çift turna latifliðinde göðe açýlan kanatlarýndan zamanýn kifayetsizliðine sitemkâr bir süzülüþ…
Her kývrýmýna sonsuz intizarlarý dolduran bir küçük elif..Öyle bir elif ki, kokusunda o bahara dek düþmüþ ve düþecek bütün cemrelerin sýcaklýðý var. Küçüklüðünde topraðýn yüzünü güldüren tatlý beyaz neþesi var..Öyle bir elif ki, duruþu latif, serpiliþi narin kalbi kýrýlgan , dikiliþi mütevazý,salýnýþý nazenin, gönlü hürmetkâr..Yunus'un gönlüyle duyduðu kadar duakâr..
Baþýnda dokunulmamýþ karlarý kýskandýran beyazlýktaki küçük tacý billurdan, miskten ve ipekten hasýl… Yapraklarýnýn her birine sabahlarý ezanýn nurundan bir kelime düþer, her elif baharda baþka bir gönlü fetheder. Ayrý bir aþkýn hikâyesini anlatýr daðlarda...
Her papatya kalbimin bahçelerine mühürlü bir elif olur bana..Duanýn en mütebessim yüzüyle dokunarak bakýþlara, elifle baþlayýp O'nun ismini anarak varýrlar huzura..,
Gönlünü sonsuzluða açmýþ duran papatya kalbe nazik bir dost olur, bulmasýný bilene, bakmasýný bilene..
Bir elif miktarý yalnýzlýktý günün bütün saatlerine sinen…Bir papatyanýn göðe bakýþýný fark etmeden önce..Bir elif miktarý sessizlikti gecenin içinde titreyen…Beyaz peçeli yýldýzlarýn da papatyalara vurgun olduðunu bilmeden önce… Zuhal GEDÝK