Hanne Meryemin Efendimize s.a.v mektubu By: sidretül münteha Date: 19 Ekim 2010, 21:01:48
Hanne Meryem’in Efendimiz’e (sas) mektubu:
Sevgili Ýyilik Elçisi (sas)
Sana bir mektup yazýyorum. Bu mektubumu postaya vermeyeceðim. Buna gerek olmadýðýný düþünüyorum. Bildiðim kadarýyla posta arabalarý henüz cennete gidemiyor. Bunun ne önemi var. Sana karþý o kadar içten bir sevgim var ki; bu sevgimin mektubumu ulaþtýracaðýna inanýyorum.
Biliyorum kalbim önce bir sayfa gibi açýlacak. Sonra kelimeler sýraya girecek. Cümleler yola düþecek. Sonra bir kuþun kanatlarý gibi göklerin ötesinde diye bildiðim o bilinmeyen metropole uçmaya baþlayacak. Bunu hissediyorum.
Seni nasýl tanýdým biliyor musun? Sadece insanlýk adýna yaþam süren biri olarak tanýdým. Bir kahraman. Ýyiliðin öðretmeni. Ýyiliði öðretebilmek için göklerden ders alan. Aldýðý dersi kendi yaþamýnda sergileyerek tek tek öðreten biri olarak tanýdým.
Keþke sen de beni tanýsan. Belki bu mektubu sana bu yüzden yazýyorum. Beni tanýman için. Ben sadece ben deðilim. Benim gibi seni seven bir sürü Meryem var. Ya da bir sürü Ahmet. Ama ey iyilik elçisi! Seni tanýmayan Meryem’ler de var. Ve Ahmet’ler… Ýþte buna üzülüyorum. Günümüzde kötülüðün elçileri rahatlýkla tanýnabiliyorken, Sen… Neredeyse unutuluyorsun. Tanýnmýþ olsan, adýn bilinse bile bu gerçek bir tanýþýklýk olmuyor. Yani öðretilerin, öðütlerin bilinmiyor. Anlaþýlmýyor. Ýþte buna üzülüyorum.
Seni nasýl hayal ediyorum biliyor musun? Bütün insanlar senin öðrencilerin. Masmavi gökyüzü senin öðütlerini yazdýðýn koca bir sayfa. ALLAH senin öðretmenin. Bizlerse senin öðrencilerin. Ve sen öðrettiklerinden yaþarken hiç ücret almayan tek öðretmensin. Gerçek bir öðretmen!
Çok acýlar çektin, biliyorum. Þimdi gülümsüyorsun onu da biliyorum. Ben de senin gibi olmak istiyorum. Ýyiliði öðretmenin zor olduðunu da biliyorum. Belki ben de acý çekeceðim. Dedem diyor ki; “Doðru söyleyen dokuz köyden kovulur.” Dokuz köyden de kovulsam bunu istiyorum. Kim bilir, belki onuncu köy senin gittiðin yerdir. Ve cennetten kovulmaktansa, buradan kovulmak daha akýllýca deðil mi?!
Sana önemli bir haberim var! Annem bize senin sözlerini öðretiyor. Sonra da öðrendiðimizi güzel öðütlerini nasýl yaþayabileceðimizi konuþuyoruz. Senin sözlerin ne kadar seçkin sözlermiþ. Seni tanýdýkça daha çok, daha çok seviyorum. Annem senin öðütlerini öðrenirken aramýzda olduðunu söylüyor. Sahi öyle misin?
Biliyorum; sen öðütlerinle aramýzdasýn. Ölmüþ olsan bile, ölümsüz sözlerin var! Hele getirdiðin o Kitap! Onu anlamayý o kadar çok istiyorum ki… Þimdilik sadece küçük sûrelerin anlamlarýný okudum. Merak içindeyim. Sanýrým hayatým senin öðrenciliðinle geçecek.
Sen benim gerçek öðretmenimsin! Ellerinden öpüyorum. ALINTI