Tükeniyorum Rabbim!
Yanlýz kaldýðýmý düsünüp,varlýðýnýn her an,her noktasýnda tezahur ettiðini, beni devamlý koruyup gözettiðini,
gönlümden geçenlere dahi cevap verdiðini unuttuðum an! “Rabbim”demeyi unuttugumda tükeniyorum!
Diriliyorum Rabbim!
Sana yaslandýðým ,Sana güvendiðim… Seninle baþlayýp, Seninle devam ettiðim,
tüm iþlerimi Sana havale ettigim an! “Ne güzel dostsun” dediðimde diriliyorum.
Tükeniyorum Rabbim!
Tüm sevdiklerimden;anne babamdan,canandan,ten kafesindeki candan yakýn olduðunu bilerek,ellerimi Sana açmayý,
Senden çözüm ,Senden çare beklemeyi, hüzünlenip, kederlenip, sýzlanarak, sýzýmý gidereceðini unuttuðum an!
“Bu dertler neden bana?” dediðimde tükeniyorum.
Diriliyorum Rabbim!
Havayý soluyup Seninle dolduðum, gözümü açtiðýmda Seni bulduðum,en saglýklý irtibatý Seninle kurduðum,
tüm dünya bana küsse de Seni umduðumdan! “Kahrýn da hoþ, lütfun da hoþ”dediðimde diriliyorum.
Tükeniyorum Rabbim!
Dünya meþgalesine dalýp bir cenneti, bir azabý, bir de ölümü unuttuðum an!
“Beni affet” demeyi unuttuðumda tükeniyorum.
Diriliyorum Rabbim!
Yandýðýmda Seninle söndüðüm,Seni anýp ruhumu güldürdüðüm,O sýrlý gücünden kuvvet aldýðým,
Seninle yürüdüðüm,Seninle bulustuðum,seninle konuþtuðum an!
“Yarab, býrakma ellerimi” dediðimde diriliyorum.
Engelle tükeniþimi. Dirilt beni Rabbim!
(amin)