Hiçbir filiz kendi gölgesinden öte bir yerde ölümü tatmamýþtýr..” Ey gözlerime bahþedilmiþ mucize,
Ey yüreðime hediye edilmiþ Cennet kokusu,
Ey nefesime serpiþtirilmiþ bir yudum taze hayat,
Kan ter içinde susuz dudaklarýyla ve semâya dönen dualarýyla “ bir avuç deryâ’yý “ dileyen bir Haziran Cumartesi vaktinden düþüyorum sen kokan bu satýrlarý..
Vaveylâ eden bir öðle saatinde bulunduðun yerin deli rüzgarlarýnda düþlüyorum seni..Deli esen rüzgara inat baþýný eðmeyen gözlerine baka baka seni sevdiðimi haykýrýyorum dua dua….
Kulaðýmda yankýlan Cennet þarkýlarýyla yeniden huzuru doldururken seni çekiyorum içime.. Toprak kokan benliðimle deniz kokan türkülerin söylendiði yüreðine akýyorum.. Sen mavi bir deryâ, ben sana kavuþmayý arzulayan – ruhi haliyle- Leylâ.. Sana gelen yollarýma sunulmuþ tüm engelleri teker teker aþarak sana koþuyorum. Yüreðimde toprak kokusu, yüreðimde sana bir an evvel kavuþma çoþkusu..Hadi sevgili Kapýlarýný, perdelerini sonuna kadar arala.. Mevcudiyetinin ve geleceðinin tek idamesi / gayesi koca yürekli “ umut “ sayfalarýna bir “ Elif “ miktarý “gül”ümseme olmaya geliyorum..
Heybemde yetiþtirirken her nefesine bir “ Elif “ miktarý huzuru kattýðým birkaç sevda gülü ve nefesimde Cennet tahayyülü ile sana koþmaktayým..Yýllarca sana sakladýðým yüreðimi benden emin olana “ sana “ katmaya geliyorum..
Yollarým sana, menzilim sana..Kan ter içinde kalan Haziran ayýnýn aksine ben “ senin gözlerinde “ yaþlanmayý diliyorum.Senin mevcudiyetine idrakim tamamdýr artýk.. Gayri benliðim senin varlýðýnda sonlansýn sevgilim…Çünkü biz bir mucizenin gerçeðe en yakýn halinde sevdik birbirimizi..
Biz ki; dallarýnda bir “ Elif “ miktarý huzur, köklerindeki taze umutlarý taþýyan gül-i râna’nýn sevdaya sunulan bir avuç mutluluðuyuz..
Tedavülü çoktan kalkmýþ bir ömrün peyderpey yeniden yaþatýlmasý deðil bizim sevdamýz. Bitkisel hayatta yaþayan bir bedene yeniden ömür biçmek degil yaþadýklarýmýz.. Ayrý gökyüzüne ayný gözle bakan bir sevdanýn en yalýn haliyiz.. Tümceleri sevda ile nakýþ edilmiþ cümlenin içinde yüreði Cennet kokan bir özneyle ile bir yüklemiz.. Biz ki topraðýn suya hasret kaldýðý zaman diliminde gökten düþen – bir “ Elif “ miktarý “gül”ümse’yiz.. Þimdi sevme zamaný.. Þimdi kavuþma zamaný..Gökten inen nurun toprakla kavuþmasýnda temaþa edilen mucizenin kelimelere dökülen haliyiz biz..
Sen ve ben bir’iz..
Sen ve ben hep biziz..
Biz ki ;bir “ Elif “ miktarý huzuruz yetim ceylanlara hediye edilen.. Biz ki; taze gülüz nadasa býrakýlmýþ topraklarda yeniden yeþeren.. Ve biz ki, birbirimizin kaderine yazýlmýþ bir ömürlük sevdayýz yýllarca kýyýda köþede delice beklenilen…
Nefesindeki hayatla soluklandýðým saklý sevdam,
Sevda mucizesinin yeniden tezahür ettiði gözlerine yaþat beni.. Sonra da yeþil Cennetindeki gonca güllerinle sar beni…Hadi sevgili durma öyle.. Mavi bilyelerin cam soðukluðunda üþüyen yüreðimi sýcak þefkatinle kundakla. Üzerinde ütüsüz gömleði bir de yamalý pantolonu ile sana koþan bu adamý ilkokul caðýndaki örgülü saçlarýyla siyah- beyaz fotoðraflara bile renk katan yaþý küçük ama yüreði büyük o kahve gözlü kýzýn yüreðine al..Gözlerinde her gün tekrarlanan bayram sabahlarýnýn güzelliðine kat beni.. Baktýðýn her gökyüzünde benim gülen yüzümü görebilecek kadar benimse beni..Bir an týkanan hayatýn içinde anlamýný idrak edemediðimiz ama onsuz mevcudiyetimizi idame ettiremediðimiz nefesinle sev beni.. Ýçine çek beni.. Taaa ciðerlerine doldur beni. Uzaklýðýmý unut, nefesime sokul.. Þah damarlarýmdan bir an bile ayrýlma sevgili.. Yoðunluktan bitap düþen yüreðimi nefesinle tazelendir.. Hadi el gibi sevgili durma yanýmda . Ne olursa olsun yaþat beni yaþadýðýn sevdanýn en yalýn zamanýnda.. Kapý zile basan kiþinin aþikâr olmasýna inat sen hep benden baþka her þeyi unutacak kadar sev beni..
Hadi sevgili.. Bu Cumartesi bana memleketinden güneþler topla heybene..Biraz da deli esen rüzgardan doldur eteklerine..Bana gelirken toz toprak koksun yüreðin… Ellerin ise huzur… Þimdi seni bekliyorum ayný gökyüzünün altýnda. Sana kanatlanmak üzereyim.. Hicretim sana.. Yollarým sana… Menzilim sanadýr..
Unutmadan sevgili.. Gözlerimi kapattým.. Hani her zaman sana dediðim gibi” bir gün gözlerine bir þey olur da bir göz gerekirse karanlýklarýna.. Ýþte bak yine gözlerimi sana verdim.. Kapattým ýþýklarýmý.. Annemin tülbentiyle perdeledim güneþi.. Saðým- solum karanlýk mý sanýyorsun þimdi.. Tut ellerimi þimdi.. Gözlerin ýþýðým, adýmlarýn adýmlarým olsun…Hadi gözlerimi kapattým ve kulaðýmda Cennet þarkýlarýyla çoþarken kulaðýna fýsýldýyorum sevgili…
“ Senden baþka her þeyi unutacak kadar seviyorum seni …”
…………
Hep bir “ Elif “ miktarý “gül”ümse ne olur…
Çünkü; gülmek sana yakýþýyor…..
Gülümse ne olur…
Gülümsediðin,
Bende yaþadýðýn,
Beni “ sende “ yaþattýðýn için
“ Eyvallah sevgili, eyvallah…”
Ýsmail Sarýgene