Hakiki dostumuz namaz By: sidretül münteha Date: 16 Ekim 2010, 20:29:54
Hakiki dostumuz namaz

Biz her namazý son namaz olarak kýlarýz. Ýkindiyi kýldýk. Þu an ölebiliriz. Akþama yetiþirsek, akþamý da son namazýmýz gibi kýlarýz. Yatsýya yetiþmek diye bir garanti yok elimizde... Ýnsanýn ölmesi çok basit... Kalp durdu mu iþimiz bitti. Kalbimizi çalýþtýran ALLAH, kalbimize dur dese, bir sonraki namaza yetiþemeyiz!
Ýnsanda tembellik kulaðý vardýr. Yani her insanda zaman zaman tembellik olabilir. Önemli olan, tembellik ibadete mani olmasýn. Dinlenmek iyidir. Uyku ne büyük nimet. Amma uykuyu tembelliðe dönüþtürmesi kötü. Uyuyalým amma sabah namazýna engel olmasýn. Tembellik duygumuz içimizden üflüyor; 'Yahu yat! ' Açlýk kulaðýmýzla açlýðýmýzý hissediyoruz mesela. Organlarýn insanlara hükmetmesidir bu. Vücut diyor ki: 'Ben yorgunum! ' Onun sözüne kulak asýp yatýyoruz.
Ýnsan ebediyen yaþayacaðýný zanneder. Ölmek aklýna bile gelmez. Ýnsan þöyle düþünmeli: 'Ölmeden þu akþam namazýmý da kýlayým...'
Ben bu yaþa geldim. Düþünüyorum; elimde hiçbir þey yok. Öldüðüm anda elimde kalacak tek þey ibadetler... Tek kazancým ibadetler. Gerisi boþ... Çok güzel yemekler yedik. Hepsi gitti. Gezdik eðlendik. Hepsi geçti. Para biriktirdik, yiyemedik. Þöhretimiz daðlar kadar yükseldi. Ýþe yaramadý. Elimizde bir tek þey kaldý. Ýman ve ibadet... Sanki ömrümüz boþa geçti. Her þey boþmuþ...
Üstad diyor ki:
'Her gün her gün ekmek yersin, su içersin, havayý teneffüs edersin; sana onlar usanç veriyor mu? Madem vermiyor; çünkü ihtiyaç tekerrür ettiðinden usanç deðil, belki telezzüz ediyorsun. Öyle ise, hane-i cismimde senin arkadaþlarýn olan kalbimin gýdasý, ruhumun ab-ý hayatý ve lâtife-i Rabbaniyyemin hava-yý nesîmini cezb ve celb eden namaz dahi, seni usandýrmamak gerektir.' (21. Söz)
Bir ömür boyu nefes alýp verdik. 'Yeter artýk, nefes almayacaðým! ' diyor muyuz? Bir ömür boyu su içtik. 'Artýk su içmeyeceðim! ' diyor muyuz? Öyle bir iman gerek ki, namaz su gibi, hava gibi olsun...
'Kýlmazsam yaþayamam.' diyebilmek...
Ben öyle þahýslar gördüm ki, odasýnda bir tane rahle var. Kendisi kýbleye dönmüþ, namazda oturur gibi oturuyor. Uykusu gelirse, baþýný rahleye koyuyor. Her aný secdede... 'Namaza doyamýyorum! ' diyor. Rabb'imiz böyle mübarek kullarý ne de güzel övüyor: Onlar ki namazlarýný sürekli kýlarlar aksatmazlar. (Mearic 70/23) Onlar ki namazlarýný muhafaza ederler. (Mearic 70/34)
Eðlenceler, dünya hayatýnýn meþgaleleri bize hastalýk verirken, namaz kýlmak, hastalýklarýmýza ilaç gibi tesir ediyor. Kalbimiz rahatlýyor. Üzüntümüz hafifliyor. Elemler geçiyor...
Biz namazý bitirdik, sarhoþ kadehi bitirdi, kumarbaz oyunu bitirdi...
Bugün, þu an ölsek, namazýmýz bize arkadaþ, yoldaþ. Gerisi burada kalacak...
HEKÝMOÐLU ÝSMAÝL