Efendimiz s.a.v annesine getiriliyor By: sidretül münteha Date: 08 Ekim 2010, 19:45:02
Efendimiz(SAV)annesine getiriliyor
Saadet Güneþi, ömrünün dört yýlýný geride býrakmýþ, oldukça gürbüzleþmiþ ve geliþmiþti.
Zâtýnda görülen gariplikler, hele göðsünün yarýlmasý hâdisesi, Hz. Halîme’yi bütün bütün düþündürmeye ve telaþlandýrmaya baþladý. Hattâ artýk endiþe duyuyordu. Caný gibi sevdiði Efendimizin baþýna hoþ olmayan herhangi bir hâdisenin gelmesinden korkuyordu.
Ýþte bu düþünce, endiþe ve korku, Halîme ve kocasý Hâris’i þu kararý almaya mecbur etti: “Baþýna bir iþ gelmeden bu yavruyu annesine teslim etmeliyiz.”
Halîme’nin içi cayýr cayýr yanýyordu, ama ne yapabilirdi ki? Nihayet Nur Çocuk kendisine muvakkaten emânet edilmiþti. Emânete el koyacak hali yoktu ya.
Sa’doðullarý yurduna dört sene ýþýk saçan Saâdet Güneþi, þimdi sütannesi tarafýndan Mekke’ye getiriliyordu. Burada bir baþka haþmetle, bambaþka bir azametle dünyaya ýþýk saçsýn diye!
Halîme ve kocasý Mekke’ye gece girdiler. Bir ara Sevgili Efendimiz, gözlerden kayboldu. Halîme ve kocasýnda bir telaþ baþladý. Bütün aramalara raðmen, onu bulamadýlar. Gidip dedesi Abdülmuttalib’e haber verdiler.
Nur torununun kaybolduðunu haber alan þefkatli dede, birden þaþkýna döndü. Üzgün ve telaþlý aramaya koyuldu. Fakat, ortalýkta Efendimiz görünmüyordu. Abdülmuttalib, çaresiz ellerini açarak yalvardý:
“ALLAH’ým, ne olur Muhammed’imi bana geri ver.”
Bu arada iki kiþi, yanlarýnda bir çocuk ile görünüverdiler. Bunlar, Varaka bin Nevfel ve bir arkadaþý ile Peygamber Efendimiz idiler. Abdülmuttalib, hasretini çektiði Saâdet Güneþini baðrýna bastý, doyasýya kokladýktan sonra boynuna bindirdi. Doðruca Kâbe’ye giderek onunla birlikte tavafta bulundu. Sonra da Sevgili Peygamberimizi götürüp annesine teslim etti.
Bilâhare, Abdülmuttalib, sevgili torununa kavuþmanýn sevinç ve saâdet bayramýný kutlamak üzere, kurbanlar kestirerek Mekkelilere güzel bir ziyâfet çekti.
Artýk Peygamber Efendimiz, aziz annesinin sýcak kucaðýnda, þefkatli kollarý arasýnda, mes’ud ve mütevazi evindeydi.
Sütanne Halîme, Saadet Güneþini Mekke’de býrakýp yurduna döndü. Fakat, ne o Efendimizi, ne de Efendimiz onu hayatý boyunca unutmadý. Kendisini dört sene gibi uzun bir zaman kucaklayan ve saran kollara karþý hürmetini, saygýsýný hiçbir zaman yitirmedi. Onu her gördüðünde, “Anneciðim, Anneciðim” diye saygý ve hürmetle çaðýrýr, kendisine ihsan ve ikramda bulunurdu. Ýhtiyacýnýn olup olmadýðýný sorar, varsa hemen gidermeye çalýþýrdý.
Aradan uzun zaman geçecek.
Yine Sa’doðullarý yurdunu bir yýl kýtlýk ve kuraklýk saracak. Bu kýtlýk ve kuraklýðýn dehþetine dayanamayan Halîme çýkýp Mekke’ye gelecek ve Resûl-i Ekrem Efendimizle görüþmek isteyecektir.
Kâinatýn Efendisi ile görüþen Halîme, kendisine yurdundaki kýtlýk ve kuraklýktan þikâyet eder. Zengin ve zengin olduðu kadar da kadýrþinas ve hayýrsever olan pâk zevcesi Hazret-i Hatice, derhal Halime’ye kýrk koyun, binmek ve yüklerini taþýmak için de bir deve verir.
Yine bir hayýr ve vefâ örneði:
Efendimizin süt kardeþlerinden biri de Þeymâ idi. Sa’doðullarý yurdunda Þeymâ ile çok tatlý günler geçirmiþti. Bu tatlý hatýralardan seneler sonra, Huneyn Savaþýnda Þeymâ da Müslümanlar tarafýndan alýnan esirler arasýndaydý. Þeymâ kendisini tanýtýnca, bir kýz kardeþe gösterilmesi gereken alâkanýn en üstününe Peygamber Efendimiz tarafýndan mazhar oldu.
Peygamber Efendimiz Sa’doðullarý yurdunda sütanne Halîme’nin yanýnda geçen günlerinin hatýralarýný ashabýna zaman zaman anlatýr ve þöyle derdi:
“Ben aranýzda en halis Arab’ým. Çünkü, Kureyþliyim. Ayný zamanda, Benî Sa’d bin Bekr yanýnda süt emdim ve lisaným da onlarýn lisanýdýr.ALINTI
Ynt: Efendimiz s.a.v annesine getiriliyor By: ceren Date: 10 Eylül 2017, 12:25:13
Esselamu aleykum.rabbim razý olsun bilgilerden kardeþim. ..