Sizden Gelenler (Peygamber Efendimiz )
Pages: 1
Ravzada bayram By: sidretül münteha Date: 07 Ekim 2010, 13:58:16
Ravzada bayram





Eûzü billâhimine’þ-þeytânirracîm.
Bismillâhirrahmânirrahîm.

Elhamdü lillâhi Rabbi’l-âlemîn. Ve’s-salâtü ve’s-selâmu alâ rasûlinâ Muhammedin ve alâ âli seyyidinâ Muhammedin ve ashâbihî ve ezvâcihî ve evlâdihî ve etbâihî ve ehl-i beytihî ve ümmehâtihî ve ebîhi biadedi külli þey’in fi’d-dünyâ ve’l-âhireti ve kezâlik. Ve’l-hamdü lillâhi Rabbi’l-âlemîn.

Cenâb-ý Hak bütün noksan sýfatlardan münezzehtir. Hamd ancak O’na mahsustur. Kulluk ancak O’nadýr. Mahþer gününün sahibi ve bütün mahlûkatýný, kullarýný hesaba çeken O’dur. Dönüþ ancak O’nadýr.

Salât ve selâmlarýn en güzeli Seyyidü’l-Beþer, Fahr-i Kâinat, Rabbimizin Habîbi Rasûl-i Kibriyâ (s.a.v.) Efendimizin, âlinin, ashabýnýn, ehl-i beytinin, kýyamete kadar ona tâbi olacak salih mü’minlerin üzerine olsun.

* * *
Kýymet bulanlar, hep O’na tâbi olmakla kýymet bulmuþlardýr. Sözüne kýymet verilenlerin sözleri, hep onu övdüðünden dolayý kýymet bulmuþtur. Necat bulanlar, sair yollarý býrakýp da O’nun yoluna tâbi olduklarý için necat bulmuþtur. Baþka kurtuluþ yolu yoktur. Rabbim bizleri, nefsin ve hevânýn bütün karýþýklýklarýndan uzak, tertemiz, imanýn bütün kemalâtýný ve halâvetini üzerinde taþýyan bir tâbiiyetle Peygamber Efendimize tâbi kýlsýn ve inþALLAH bu hali, son nefesimiz de dâhil olmak üzere üzerimizde daimi kýlsýn. Cenâb-ý Peygamber Efendimize öbür âlemde de kavuþtursun inþALLAH.

ALLAH (c.c.), bu yollarý bize açan, Peygamber Efendimizin ahlâkýný, sünnetini, yolunu sevmede bizlere rehberlik yapan Mübarek Efendim Abdullah Farukî el-Müceddidî hazretlerinin, katýndaki derecesini âli eylesin. Cenâb-ý Rasûlullah Efendimize en yakýn komþu kýldýklarýndan eylesin. Rabbim, bizleri de onlarýn yolunda ve ona tâbi olmakla rýzýklandýrsýn inþALLAH.

* * *
Medine’de ramazan, itikâf ve bayram…

Kitaplarda hep okuyoruz; Rasûlullah (s.a.v.) Efendimiz bayram namazýný kýldýrmak üzere namazgâha çýkýyor, Ashâb-ý Kiram’la bayram namazýný orada kýlýyor ve Ashâb-ý Güzin, Rasûlullah Efendimizle bayramlaþýyor.

Hamdolsun, Rabbim bizlere bu ramazan ayýnda Rasûlullah (s.a.v.) Efendimizin mescidinde itikâf nasip etti. Bayram namazýný orada kýldýk. Medine’de bayram namazýna katýlmak için dünyanýn muhtelif yerlerinden birçok müslüman gelmiþti elhamdülillah. Mescidin içi, dýþý almadý, sokaklara taþtý. Ayný anda 7-8 yüz bin insan birlikte bayram namazýný kýldý. Tâ iki cadde ötelere kadar saflar uzadý, ALLAH’a hamdlerin en güzeli olsun. Elbette dolacaktý, çünkü burasý Peygamber mescidi. Burasý, ALLAH’ýn Habîb’inin mescidi.

Sabah namazýný kýldýktan sonra bayram namazýný kýlmak için bekliyorduk, o arada Rasûlullah Efendimizin kadem-i þerif tarafýnda sürekli tekbir getiriliyordu. Ses o cihetten geldiði için mescidi dolduran binlerce mümin yönünü o tarafa döndü. Mýsýrlýlardý sanýrým, bizim söylediðimizden biraz daha uzunca bir tekbir getiriyorlardý:

“Allâhu ekber, Allâhu ekber, Allâhu ekber. Lâ ilâhe illallâh. Allâhu ekber, Allâhu ekberu ve lillâhi’l-hamd.

Allâhu ekberu kebîra, ve’l-hamdu lillâhi kesîra, ve subhânallâhi bukraten ve asîle.

Lâ ilâhe illallâhu vahdeh, sadega va’deh, ve nesara abdeh, ve eazze cundehû ve hezeme’l-ahzebe vahdeh.
Lâ ilâhe illallâh. Ve lâ na’budu illâ iyyâh. Muhlisîne lehuddîne ve lev kerihe’l-kâfirûn.

Allâhumme salli alâ seyyidinâ Muhammed, ve alâ âli seyyidinâ Muhammed, ve alâ ashâbi seyyidinâ Muhammed, ve alâ ensâri seyyidinâ Muhammed, ve alâ ezvâci seyyidinâ Muhammed, ve alâ zürriyyeti seyyidinâ Muhammedin ve sellim teslîmen kesîrâ. (ALLAH en büyüktür, ALLAH en büyüktür, ALLAH en büyüktür. ALLAH’tan baþka ilâh yoktur. ALLAH en büyüktür, ALLAH en büyüktür ve hamd ALLAH’a mahsustur.

ALLAH, büyük de büyüktür, ALLAH'a hamdimiz çoktur. Sabah akþam tesbihimiz ALLAH'adýr.

ALLAH’tan baþka ilâh yoktur, O tektir. Vadinde sadýk oldu, kuluna yardým etti ve (düþman) ordularý tek baþýna hezimete uðrattý.

ALLAH’tan baþka ilâh yoktur. Kâfirlerin hoþuna gitmese de dini O’na has kýlarak (ihlâsla) sadece O’na kulluk ederiz.

ALLAH’ým, Efendimiz Muhammed’e, Efendimiz Muhammed’in ehline, Efendimiz Muhammed’in ashâbýna, Efendimiz Muhammed’in ensarýna (yardýmcýlarýna), Efendimiz Muhammed’in eþlerine, Efendimiz Muhammed’in zürriyetine salat ve çokça selam eyle.)” diyerek salât-ü selâm getiriyorlardý. Herkes o tarafa döndü. Rasûlullah Efendimizin hücre-i saadetleri oradadýr. Ýster istemez bir hatýrat býrakýyor kalpte; sanki Peygamber Efendimiz (s.a.v.) bayram namazý için hücre-i saadetlerinden aralarýna çýkacakmýþ gibi, Ashâb’ýn beklediði gibi bekliyordu insanlar. Sahâbe efendilerimizin gönüllerinde yaþadýklarý gibi olmasa da o manevî hissiyatý müþahede etmemek imkânsýzdý.

Cenâb-ý Rasûlullah Efendimizin hücre-i saadetlerinden ALLAH’ýn Habîbi olarak ashabýnýn önüne çýkmasýyla onlarýn gözlerinde beliren Peygamber Efendimizi görmenin sevinci, ona olan imanlarýndan kaynaklanmaktadýr. Bir topluluk ki aralarýnda ALLAH’ýn Habîbi var ve onlar bayram yapýyorlar! Bu nimet bambaþka bir þey olmalý! Onun manevi huzurunda kalplerde bu coþku tezahür edince varlýðýyla þereflendirdiði asr-ý saadette Sahâbe efendilerimizin gönüllerindeki coþkuyu tefekkür etmek ve elde ettikleri nimetin büyüklüðünün ne olduðunu bir nebze olsun tahayyül etmek mümkündür.

* * *
Bayram sabahý, Mescid-i Nebevî’nin Bâbu’s-Selâm kapýsýndan girip de Rasûlullah Efendimizin önünden selâmlayarak bir kez geçebilmek için fýrsat bulamadýk. Mümkün olmadý; ancak ikindi namazýndan sonraydý, dýþarýdan selâm verebildik. Bu, ümmetin sevgisinin yoðunluðundandýr elhamdülillah! Ýnsan ister istemez þunu düþünüyor: “Yâ RasûlALLAH! Selam vererek senin huzurundan bir kez geçebilmek için fýrsat bulamýyoruz...” Bu kalabalýk, bir iki gün sonra geçer, bekleriz ve sonunda selâmlarýz inþALLAH; ama mahþer gününde “gel” demezlerse, beklesen de imkân yok, beklemesen de imkân yok. O dar günde sen ümmetinin elinden tutmazsan, sen çaðýrmazsan senin huzuruna gelmeye nasýl yol bulabiliriz yâ RasûlALLAH!

* * *
Cenâb-ý Rasûlullah Efendimizin bu þefaatinden istifade edebilmek için kazanma yeri burasýdýr. O nimet burada kazanýlacak. Dünyadayken ona itaat ve sevgiyi, Cenâb-ý Hakk’ý razý edecek þekilde elde etmeye çalýþmalý ki onun þefaatine nail olunabilsin.

* * *
Ýman ve sâlih amel Kur’ân-ý Kerim’de hep beraber zikredilmiþtir. O yüzden kardeþlerim, ibadet ve taatlere çok dikkat edelim. Ýtikâf da Peygamberimizin býrakmýþ olduðu bir ameldir. Dolayýsyla insanýn, bu ibadeti yerine getirirken âhireti tefekkürü her zamankinden daha fazla olmaktadýr.

Ýnsanlar itikâfta niçin bekliyorlar? Cenâb-ý Hakk’ýn rýzasýna kavuþmak ve ebedi âleme hazýrlýk için…
“Ben istifade edemiyorum!” demeyin. ALLAH’ýn zikrine sýmsýký sarýlýn. Ehliniz ve çocuklarýnýza namazý emredin. Onlarý da namaza alýþtýrýn. Evde gevþeklik göstermeyin. Çünkü amel, insanýn ALLAH’a kulluðunu ifade etme þeklidir.

Rabbim hepimizi muhafaza etsin! Salih ameller nasip etsin ki, ömürlerini ALLAH’ýn razý olmadýklarýndan uzak olarak, tertemiz bir itaat üzere geçiren kullardan olalým inþALLAH.

* * *
Medine’de binlerce insan Rasûlullah Efendimizin mescidine gelmiþ, orada kimse kimseyi tanýmaz. Oradaki itibar, içeriden olan itibardýr. Ýnsan nereden bilsin. Oraya âlimi de ârifi de geliyor, günahkârý da geliyor, fakiri de zengini de geliyor. Orada itibar içeridendir. Þayet Kâinatýn Efendisi (s.a.v.) sana “gel” demez ise sadace bedenen orada bulunman maksat için yeterli deðildir. Medine’de Rasûlullah Efendimizin (s.a.v.) huzurunda bu yakýnlýðý, güzelliði, itibarý bulmak esastýr. Oraya gidiyoruz, huzuruna varýp ziyaret ediyoruz, ancak asýl iþ bu ziyaretin onun tarafýndan kabul edilmesidir, ümmetine karþý olan sevgi ve þefkatinin insaný kuþatmasýdýr. Yakýnlýk hâli sevenin sevilen tarafýndan kuþatýlmasýyla olur.

Bu nasýl olacak peki? Bu, tertemiz ihlâs ile, yani hâl ve hareketlerimizi yalnýz ALLAH için yapmak ve Peygamber Efendimize itaat hususunda çok samimi ve gayretkâr olmakla mümkün olacaktýr. ALLAH (c.c.) kerem sahibidir, zengindir, kulunun kendisi için yaptýðý hiç bir ameli zayi etmez, boþa çýkarmaz. ÝnþALLAH Rabbim boþ çevirmez.


MaþALLAH, orada insanlarýn elinden ALLAH’ýn kelâmý Kur’ân-ý Kerim hiç düþmüyordu. Ýbadet ve taatte olanlar, namaz kýlanlar, gözyaþý dökenler… Rasûlullah Efendimizin huzurunda olmanýn tesiri orada, insanlar üzerinde ALLAH’a kulluk olarak tezahür ediyordu.

Cenâb-ý Hak, hepimize Rasûlullah Efendimizin sünnetlerini yaymada ve yaþamada samimiyet ve gayret nasip etsin.
Ve selâmün ale’l-Mürselin ve’l-hamdü lillâhi Rabbi’l-âlemin.




ALINTI


radyobeyan