Olgunluk Denemesi
Bir laledir aþk;
Kâh yakama renk,
Kâh ayaðýma pas…
Bir kýzýn hikayesidir bu, anlaþýlmak ister;
Ateþe konulmuþ iki çaydanlýk gibiydik birbirimizden habersiz… sen olgunluðu buharlaþtýrýrken usul usul, ben aþký demliyordum yavaþ yavaþ…
Ayný topraða atýlmýþ iki tohum gibiydik.. sen dallarýný güneþe uzatýrdýn;
bense sana sarmaþýk olma hülyasýndaydým..
Gözlerini bir kez görmüþlüðüm vardý…ikincisi þeytandandý ve ben bu hikayede adý geçsin istemedim þeytanýn..
Ben en arkasýnda otururdum sýnýfýn.. sen en önünde..
gelir, dersini alýr ve giderdin.. bense gelir, aþký alýr ve kalýrdým boþ sýnýflarda…
Her daim temiz , mutedil giyinirdin.. gösteriþsiz... onlarca gencin arasýnda herhangi biri olacak kadar sýradandýn ve ama bazen yüzünü farklý bir telaþ kaplar ve her þeyi; okulu, hayatý, beni çiðneyerek çýkardýn mescidin yukarý uzanan basamaklarýndan…
Sýnýfýn camýnda titreyen iki damlaydý gözlerim.. güneþi bekler gibi beklerdi seni; buharlaþýp kaybolmak için… camdan geldiðini görünce oturur yerime ; her bastýðýn yeri tahmin eder, her çýktýðýn basamaðý sayar, sýnýfýn kapýsýna geldiðinde ve sýnýfa girmene iki saniye kaldýðýnda; ben bakýþlarýmý yine camdan dýþarý atardým kalbimde garip bir mutmain olmuþluk hissiyle…
Arkadaþlarýmla laflarý havada çarpýþtýrýp, sözleri herc ü merc ederken, bir taraftan da senin yalýn sesini süzmeye çalýþýrdým anlamak için; fýrtýnanýn ortasýnda savrulmayý beklerken dua eden bir kuþ gibi sessizleþir, dikkat kesilirdim.. çünkü sen O’ndan bahsederdin..
Ders kitaplarýnýn arasýnda mutlaka kýrmýzý ciltli, sarý yapraklý kitaplarýn olurdu cep boy… ve sen onlarý bir köþeye çekilip ve kaþlarýný indirip, içine çeker gibi okurdun..bu tabloyu inancýma önsöz yapar saklardým…
Hiçbir lafa atýlmaz, hiçbir kavgaya katýlmazdýn… gülümser geçerdin atýlan sloganlara… bir elif gibi dik ve onurluydun.. ve ben seni harekesiz okurdum sessiz…
Sonra mevsimler geçti, yýllar devrildi, yaðmurlar senin saçlarýný tararken benim kirpiklerime dolandý…
Kimse bilmedi aynada baþörtüsünü düzelten kýzýn iðneleri nasýl kalbine sapladýðýný.. kimse görmedi kitaplarýnýn arasýnda sarý bir yaprak gibi sakladýðý hüzünlü yüzünü…kimse duymadý sesinin hangi sese çarpýnca kýrýlýp döküldüðünü… kimse bilmedi beni…
……..eminim þimdi de peygamber ahlakýyla ahlaklanmýþ, Yusuf gibi gençler var aþýk olunasý.. ilahi aþktan bir katre gibi saçýlýp hayatýmýza kenar süsü olan , kuran ile edeplenmiþ, alnýndaki secde izleri ile niþanlý genç olgunlar var….
ve anneler var “utanmak imandandýr” diyerek kýz çocuklarý yetiþtiren… gözleri yerde, ruhu tövbe ile bileyli genç kýzlar var
telaffuz edilmemiþ isimler, günaha dönüþmemiþ aþklar var…
Selam olsun onlara…
Kim aþýk olur da iffetini muhafaza eder, halini gizler ve bu yüzden ölürse
þehit olarak vefat eder." H.þ.
Ayþegül Genç