Gazze’de insan olmak
Ýlk ýþýklar belirirken geliyor sesler, uykunun en tatlý yerinde hani… Beklenmedik anda, bebekler uykuya daldýðýnda yani… Sanki her ses kalbin derinliklerinde yankýlanýyor ve sonsuzluða bölünüp kýsýr bir döngü halini alýyor. Ara sýra gelen çýðlýk ve feryatlar da olmasa bu çember kýyamete kadar sürer gibi geliyor onlara.
Birileri dünyanýn bir ucunda eðlenceye eðlence demezken, sokak köþelerinde ve festival gecelerinde, davul seslerine kendilerini býrakýrken… Onlar dünyanýn mahþer alanýnda tank ve füze sesleriyle büyüyor, bomba sesleriyle de hayatýn en sancýlý dansýný ediyorlar.
Gökyüzünü kendilerine mesken tutan kuþlar bile bulutlarý terk etmiþ. Ve onlar, “Ortadoðu’nun Çocuklarý” adý “kuþ” konulmuþ metal yýðýnlarýnýn doldurduðu atmosferin altýnda yaþayamaz haldeler.
Onlar Ortadoðu’nun evlatlarý… Onlar acýnýn çocuklarý… Onlar gözler önünde sýrtlarýndan vurulan babalarýn yetimleri… Son sesleri “ah” olan annelerin öksüzleri… Onlar bir devrin yitik ve unutulan efsaneleri… Onlarýn destaný; dünyanýn bir tarafýnda çekilen yalancý efsanelere inat bir efsane…
Kiminin adý Vaad, Yasin, kiminin Talha, kiminin Hamza…
Bir dönemin kahramanlarý yine ayný coðrafyada, yine ayný sokaklarý adýmlýyor þimdilerde… Ve kim bilir dehrin hangi derinliðinde nihâyet bulacak barýþ için yaþýyorlar hâlâ… Gösterilen sabrýn arkasýndaki son adým… Son nefes… Son nokta…
Ve yaþýyorlar… ve seyrediyorlar…
Ve ölüyorlar… ve doðuyorlar…
Ve sabrediyorlar… Yüzyýla sýðmayan bir yürekle sabrediyorlar. Serseri bir patlamanýn hemen ardýndan çaresiz eller, haykýrarak cansýz bir yavruyu gösteriyor objektiflere:
“ Ýþte suçluyu öldürdünüz… ne mutlu sizlere!”
Onlar ki güneþe yürüyorlar. Onlarýn türküsü çok kutsal, onlarýn türküsü çok saf. Dünyanýn her bir yanýnda hýristiyanýyla, budistiyle, müslümanýyla farkýnda olanlar var, hissedenler var…
Her yürekte bin var…
Her yürekte Bir var…
Ah etseler kopacak kýyamet…
Ah etseler bitecek bu hýyanet…
Lâkin daha “ah” etmedi Hamzalar, Yasirler… Daha “ah” etmedi Emineler, Fâtýmalar… Sadece sabrettiler. Ve ne olur sabretsinler. Ne olur elleri açýk, duâdan geri durmasýnlar.
Allah’ýn nurunu tamamlayacaðýndan emin olarak…
Mahþer gününe inanarak…
Allah’ýn da sýnýrlarý olduðunu hatýrlayarak duâ etsinler…
Ve bizler selâm duralým acýnýn olgunlaþtýrdýðý sabýr mimarlarýna…
Selâm duralým sýkýntýlý topraklarýn çilekeþ insanlarýna…
Selâm olsun sizlere…
Sabýr yaðsýn üzerinize…
Rahmet yaðsýn þehitlerimize…
Selâm olsun sizlere… vesselam.
Ceyhun Emre Teoman