Sonbahar ya da son bir bahar By: sidretül münteha Date: 30 Eylül 2010, 17:30:12
Sonbahar ya da Son(bir) Bahar
Mevsim sonbahar; þimdi terhis zamaný.. Hangi daldaki hangi yaprak daha önce düþecek topraðýn kucaðýna kimse bilemez.Bir gün bizler de gideceðiz sonsuz vuslat için son(bir) baharda. Gecelerin ardýndan Gecelerin ardýndan gündüzlerin gelmesi gibi...
Sonbahar ya da Son(bir) Bahar
Daha yeni alýþmaya baþlamýþtýk. Derken yaz günleri de alýp baþýný gitti, baþka diyarlara… Hiç beklemediðimiz bir anda geliverdi sonbahar. Hazýrlýksýz yakaladý bizi.
Þimdilerde tatlý bir telaþ var tabiatta. Ufka doðru uzanan daðlarýn beti benzi solmakta. Rüzgârlar keskin ve sert. Deniz kokularý getirmekte boðazdan. Gözlerimiz o rengârenk çiçekleri aramaya baþladý bile. Her gün eskittiðimiz sokaklarda erguvanlara hasretimiz arttý. O ruhumuzu okþayan, bize hüznü fýsýldayan erguvanlara…
Bir ömrün baharýnda iþte sonbahar. Gördüðümüz her þey kýzýl renklere bürünmüþ bir tabloyu andýrýyor. Yahya Kemal’in dediði gibi ‘Mevsim boyunca kendini hissettirir vedâ’.
Yurdundan yuvasýndan ayrýlmýþ gibi ana kucaðý dallardan düþen yapraklar. Biraz dikkat kesilsek sessiz çýðlýklarýný duyar gibi oluruz yapraklarýn. Kimsesiz çocuklar gibi kalakalmýþlardýr sokak ortasýnda… Ateþ düþmüþ gibidir titreyen yüreðimize. Her bir yaprak ilk ve son defa sonbaharýný yaþýyor. Bir bozkýr yalnýzlýðý vardýr bu demde. Hüzünlüdür sonbahar…
Dýþarýda sonbahar ve içimizde son (bir)baharý düþleyen yüreðimiz. Bu hazan þöleninde ruhumuz sükûtu örerken þöyle denize nazýr bir yerden tefekküre dalmak isteriz. Bir eylül seherinde ya da akþamýn alacakaranlýðýnda gözlerimize takýlan ne varsa alýr götürür bizi uzaklara… Ömür sonsuza akýp duran bir nehir.. Çoðu kez hicran çoðu kez hasrettir hazana teslim günler. Yüreðimizi sarsar ansýzýn gelen yalnýzlýklar. Avare düþlerimiz ýþýðýný arar.
Biraz da ihtiyarlýðý hatýrlatýr bizlere sonbahar. Bazen hafif hafif çiseleyen yaðmurlara eþlik eder gözlerimiz. Ýnkisara uðrayan hayallerimizi düþünürüz. Düþünür de visal iklimine yol almaya çalýþýrýz.
Bugünler de geçecek. Bunca hazýrlýk son (bir) baharda açacak çiçeklerin resmigeçidi için. Der demez ücretini peþin almýþçasýna kalbimizde üns esintileri esmeye baþlar. Sükûn ah evet sükûn… Serviliklerde, yolda, evde, sükûn her yerde.
Týpký mevsimler gibi bir gün ömrün de sonbaharý geliverir. Ýnsan kuruyan aðaçlarý gördükçe bir bir hatýrlar geçmiþ zamanlardaki sonbaharlarýný. Bir defne dalý olur yeþil renkli ve canlý kalmak ister ruhumuz. Gençlik yýllarýnda esen meltemler yerini çoktan poyrazlara býrakmýþtýr. Hazanla düþen yapraklara daha yakýn hissederiz kendimizi. Týpký aðaçlar gibi yalnýzlýðý yaþarýz en derin biçimde. Iþýk huzmeleri ruhumuza hiç uðramamýþsa ecel terleri döktürür bizlere
Nedense gönül hep son(bir) baharý yaþamak ister. Huzurlu bir hayat, rengarenk güzellikler, kuþ cývýltýlarý, ýrmak çaðýltýlarý.. Fakat yoktur artýk taze bir bahardaki koyun-kuzu meleyiþleri, o temaþasýna doyulmayan manzaralar.. Artýk her ses inleyen bir naðme. Her manzara bir hüzün bestesi..
Bir an için þair gibi ‘Artýk çocuk deðiliz, susarak da bir þeyler diyebiliriz / Gitme, sonbahar oluyorum, sonrasý hiç’ akýldan geçse de yüreði þahlananlar sonbahar mý dinler? Hem bize de ne oluyor ki sonbahardan þikayet edelim?... Kýþta gelip zemini hazýr edenlerin ahdine vefasýzlýk olmaz mý? Öyle diyordu “asrýn beyin yapýcýsý” soylu bir katran aðacýnýn üzerinden Cennet-asa bir baharý müjdelerken.
Mevsim sonbahar; þimdi terhis zamaný.. Hangi daldaki hangi yaprak daha önce düþecek topraðýn kucaðýna kimse bilemez. Belki de hep beklemekteler topraða vuslat anýný. Bir gün bizler de gideceðiz sonsuz vuslat için son(bir) baharda. Gecelerin ardýndan gündüzlerin gelmesi gibi.. Hafif bir rüzgar bizi de ayýracak bedenimizden. Umurunda mý olacak sanki dünyanýn. Olsun varsýn. Ümit yýldýzlarý sönmedikçe kurur mu yapraklarýmýz. Çekilir yol verirler son(bir) bahara..
Þimdilerde her sonbaharda yepyeni ve ter ü taze son( bir) bahara ne çok ihtiyacýmýz olduðunu bir kez daha hatýrlarýz. Ne çok muhtacýz ömrün son demlerinde zülüflerini taradýðýmýz gecelere.. ümitle tüllenen ufuklara.. ve yepyeni son(bir) bahara..
-alýntý-