Mazeretim var By: sidretül münteha Date: 22 Eylül 2010, 20:05:32
Mazeretim var
Mâlûm; Ankara sýcak ve susuz... Nasihatlere uyup hem memlekete küçük bir ziyaret yaptým, hem de küçük bir tatil... Bugün o tatil bitti, ama yazý yazacak zaman kalmadý. Sizlerden bir yazýlýk bir izin istiyor, köþemi sözün hakkýný veren minik alýntýlara býrakýyorum. Pazartesi görüþmek üzere...
* * *
"Yeni bir ülke bulamazsýn, baþka bir deniz bulamazsýn. Bu þehir arkandan gelecektir. Sen gene ayný sokaklarda dolaþacaksýn. Ayný mahallede kocayacaksýn; ayný evlerde kýr düþecek saçlarýna. Dönüp dolaþýp bu þehre geleceksin sonunda. Baþka bir þey umma. Binlerce gemi yok, çýkacaðýn yol yok. Ömrünü nasýl tükettiysen burada, bu köþecikte, öyle tükettin demektir bütün yeryüzünde de." Konstantin Kavafis
* * *
"Çýkarlarýný düþünmeyenler unutulacaktýr. Her olayda bir kenara çekilenler gerçekten de bir kenarda kalacaklardýr. Yaptýklarý iþlerin gizli kalmasýný isteyenler, bunda baþarýya ulaþacaklardýr. Kimse, onlarýn varlýðýyla tedirgin olmayacaktýr. Bir gün öldükleri zaman, arkalarýnda küçük bir iz, bir aný, bir gözyaþý, bir eser býrakmadan yok olacaklardýr. Gazetedeki ölüm ilaný bile, yedinci sayfada bir kenarda kalacak, kimsenin gözüne çarpmayacaktýr. Hayattan çýkarý olmayanlarýn, ölümden de çýkarý olmayacaktýr."
Oðuz Atay/Tutunamayanlar
* * *
"Bu dünyada ayrýlýða denk olabilecek baþka hiçbir felaket yoktur. Sonunda gözyaþlarý aka aka ruhlarý yerinden oynatmasaydý, ayrýlýk, önemsiz, küçük bir þey sayýlýrdý belki. Bilge kiþilerden biri "Ayrýlýk ölümün kardeþidir" diyen bir adama, "Hayýr", dedi, "doðrusu ölüm ayrýlýðýn kardeþidir."
Ýbn Hazm/Güvercin Gerdanlýðý
* * *
"Ýþte bu cehâletinden dolayý onlarla mutmain oldu. O nîmetlerle hüznün bulaþmadýðý bir safâyý talep etti. Dünyanýn aslýnýn belâ, sorumluluk ve kederlerle dolu sýkýntý yurdu; nîmetlerin de sonradan elde edilen mallar olduðunu unuttu. O sabýr aðacý gibidir, baþlangýçta meyveleri acýdýr, sonuna doðru bal tadýndadýr. Onun acýlýðýný yutmayan kiþi tadýna ulaþamaz. Acýsýna sabretmeyen balýna kavuþamaz. Kim ki onun belâsýna sabreder, onun nîmetleriyle tatlanýr. Ücretle çalýþana, alný titremeden, cesedi yorulmadan, rûhu gam yükü çekmeden, göðsü daralmadan, kuvveti gitmeden, nefsi aþaðýlanmadan ve kendi gibi bir mahlûka hizmette hevâsý kýrýlmadan ücreti verilmez. Bütün bu acýlýklarý yutarsa, güzel ve dâimî yiyecekler, meyveler ve giyecekler, rahat ve mutluluk mükâfâtý olur, velev ki azýn azý da olsa!"
Abdülkâdir Geylânî/Alemlerin Kapýsý
* * *
"Ýþte çevrende hýþýrdýyor dalga; ve sen dalgasýn; orman; ve sen ormansýn, iç ve dýþ diye iki ayrý þey yok artýk, kuþsun ve uçuyorsun havada, balýksýn ve yüzüyorsun denizde, ýþýðý emiyorsun; ýþýksýn, karanlýðýn hazzýna varýyorsun ve karanlýksýn. Yollara vuruyoruz, ey ruh, sularda yüzüyor, havalarda uçuyoruz, gülümsüyor ve narin ruhsal parmaklarýmýzla kopmuþ iplikleri yeniden birbirine baðlýyoruz, yokedilmiþ titreþimleri mutluluk içinde diriltip sürdürüyoruz yeniden."
Gökhan özcan