Bu aralar mola istiyorum...
Bazen alýp baþýmý daðlara kaçmak isterim... Ýnsanlardan, hayattan yorulduðum zamanlar düþünürüm kaçýp gitmeyi... Mola isterim bir anlamda kendime...
Hani yolculuklarda verilen molalar vardýr ya onlar gibi... Hani gideceðin yeri bilirsin, geldiðin yeri de... Yolculuk sürecektir... Ama sadece ve sadece 20 dakikalýðýna kaçarsýn o otobüsün seni zaptu rapt altýna alan kýstýrýlmýþ, kýsýtlanmýþ oturuþ þeklinden... En tuhafý da otobüsten inersin biraz dolaþayým ayaklarým açýlsýn diye, sonra iki dakika geçmeden bir sandalye de otururken bulursun kendini... Çay ya da kahve kokusu çökertir yeniden seni bir yerlere...
Ýþte bazý zamanlar bu hayattan kaçmak için alýp baþýmý daðlara gitmek isterim... Yanýmda biraz su, biraz ekmek olsun yeter derim..(Tabiki nurlar olmadan olmaz..) Hayattan bir mola isterim kendime... Ruhumun ve aklýmýn ihtiyaçlarýný karþýlamak için...
Ve bomboþ gözlerle gündüz güneþi, bulutlarý, gece ise yýldýzlarý, ya da kopkoyu siyahý seyretmeyi planlarým...
Derim ki; kimse soru sormasýn, kimse cevap beklemesin benden... Sorulacak sorularý ben kendime sorayým, verilecek cevaplarý da ben kendi yüreðimde, geçmiþimde, geleceðimde bulayým...
Ýþte þimdi bu aralar yine mola istiyorum...
Bazen alýp baþýmý daðlara kaçmak isterim... Ýnsanlardan, hayattan yorulduðum zamanlar düþünürüm kaçýp gitmeyi... Mola isterim bir anlamda kendime...
Hani yolculuklarda verilen molalar vardýr ya onlar gibi... Hani gideceðin yeri bilirsin, geldiðin yeri de... Yolculuk sürecektir... Ama sadece ve sadece 20 dakikalýðýna kaçarsýn o otobüsün seni zaptu rapt altýna alan kýstýrýlmýþ, kýsýtlanmýþ oturuþ þeklinden... En tuhafý da otobüsten inersin biraz dolaþayým ayaklarým açýlsýn diye, sonra iki dakika geçmeden bir sandalye de otururken bulursun kendini... Çay ya da kahve kokusu çökertir yeniden seni bir yerlere...
Ýþte bazý zamanlar bu hayattan kaçmak için alýp baþýmý daðlara gitmek isterim... Yanýmda biraz su, biraz ekmek olsun yeter derim..(Tabiki nurlar olmadan olmaz..) Hayattan bir mola isterim kendime... Ruhumun ve aklýmýn ihtiyaçlarýný karþýlamak için...
Ve bomboþ gözlerle gündüz güneþi, bulutlarý, gece ise yýldýzlarý, ya da kopkoyu siyahý seyretmeyi planlarým...
Derim ki; kimse soru sormasýn, kimse cevap beklemesin benden... Sorulacak sorularý ben kendime sorayým, verilecek cevaplarý da ben kendi yüreðimde, geçmiþimde, geleceðimde bulayým...
Ýþte þimdi bu aralar yine mola istiyorum...