Hac Suresinden By: hafýz_32 Date: 16 Eylül 2010, 14:54:21
Hac Suresinden
Meali“Zulme daldýklarý için helak ettiðimiz ne yurdlar var ki, üstü altýna gelmiþ yatýyor; ne kuyular var ki, baþýnda, ne yüksek kalalar var ki, içinde kimseler yok! Acaba bunlar yer yüzünde hiç dolaþmýyor mu ki düþünecek kalbleri, yahut görecek gözleri olsun? Þu hakikat iyi bilinmelidir kî, gözler kör olmaz; lakin asýl göðüslerdeki kalbler kör olur.” [155]TefsirîBu âyeti kerîme bir tehdidi mehip ile baþlýyan Hac suresine mensuptur.
Kur´ân-ý Kerîm´in duygusuzlukla, görgüsüzlükle ittiham ettiði kimseler doðrudan doðruya Mekke müþrikleri ise de; göçmüþ milletlerin dasitaný izmihlalini [156], çökmüþ memleketlerin lisaný halinden iþidip ibret almak ihtiyacý her devrin insanlarý için pek tabiîdir. Zira tarihin bir tekerrüri daimîden ibaret olduðuna, çünkü kanunu fýtratýn asla deðiþmediðine yakin derecesinde bir itminan edinebilmek için, ayni hareketlerin ayni akýbetler husule getirdiðini görmek, fakat gözle görmek, hem pek çok defalar görmek lâzýmgelir. Bu ise ancak (Siyru filarz)[157] fermam Ýlâhisine imtisal ile kabil olabilir.
Lakin heyhat! zamanýmýzdaki müslümanlar, hatta dünyayý dolaþsalar, göreceklerinden ne Öðrenecekler ki, Asri saadette yaþayan müþrikler gibi, biçarelerin asýl kalb gözleri alabildiðine kör! iþittiklerinden ne belliyecekler ki, zavallýlarýn asýl can kulaklarý alabildiðine saðýr!
Hakikat öyle! isterse her adým baþýnda bin ibret levha, isterse her zerrei mevcudun [158] yüreðinden bin dehþetengiz sayha [159] yükselsin... Nazarlar için seçilmez bir karaltýdan baþka görgü, kafalar için anlaþýlmaz bir gürültüden baþka duygu yok!
Yarabbi, þu en elim hüsranlar, en vahim buhranlar içinde çalkanýp duran islâmm intibahý için [160] tamiki nazar tetkiki haber devresi [161] ebediyyen gelmiyecek de bu ümmetin uyanmasý sabahý mahþere mi [162] kalacak?
Ey cemaati müslimin! artýk Allah için olsun uyanýnýz; kalb gözünü, can kulaðýný böyle sýmsýký kapamayýnýz! Bir millet ne hale geliyor da topraklara seriliyor; bir vatan nasýl oluyor da ayaklar altýnda kalýyor; bunu görünüz, anlayýnýz! Hâlâ mý duygusuzluk? Hâlâ mý görgüsüzlük? Etmeyiniz! Sonra, þu baþýmýzdaki felâket yok mu, iþte ondan beterine, hem Allah göstermesin, bin kat beterine maruz kalacaðýz! O zaman, hayatý milletten eser kal-mýyacak; o zaman namusu Ýslâm büsbütün mahvolacak; o zaman haremsarayi tevhidi [163]. en murdar ayaklar çiðneyecek; o zaman, islâmm o ma´sum nasiyesi küfrün mülevves eliyle yerlerde sürüklenecek !
Haydi biz, duygusuz mahluklar, bu zilletlerin, bu rezaletlerin hepsine katlanalým; (Üç buçuk günlük hayatýn ne deðeri var!) diye kendimize teselli verelim de cemadatýn bile dayanamýyacaðý heybetler, hüsranlar içinde geberip gidelim! lakin çocuklarýmýzý, torunlarýmýzý düþünmiyecek miyiz? Her halkasý bir batýndan teþekkül edecek o canlý silsilei sefaletin kýyamete kadar la´netine hedef olmaya da katlanacak mýyýz?
Haydi buna da aldýrmýyahm, buna da katlanalým! Heyhat! su (üç günlük!) hayatýn arkasýnda bitmez tükenmez bir hayat var ki, bu gidiþle o, bizim için namütenahi bir devreî azaptan baþka bir þey olmýyacak! Acaba orada ne yapacaðýz? Dünyada iken, namusu milleti bile bile heder eden biz sefiller Huzuru Ýlâhiye hangi yüzümüzle çýkacaðýz?
Ey cemaati müslimin! görüyorsunuz ki, duracak zaman deðil: Çünkü zaman durmuyor! Haydi bakalým, apaçýk ziyandan kurtularak yaþamak, islâmý da yaþatmak istiyorsan durmayýnýz! [164]