Yasin ile yeniden dirilmek!
Sürekli ölümü, öldükten sonra yaþanacak hayatý, öteki dünyada verilecek olan hesabý hatýrlayarak güne baþlayan bir insaný düþünün. Attýðý her adýmý “Bunun hesabý bana mutlaka sorulacak!” düþüncesiyle atan bir insan, yanlýþ adým atabilir mi? Her gün mezarlýða bakarak, “Bir gün bende burada yatacaðým. Bu dünyada yaptýklarýmýn hesabý bana mutlaka sorulacak!” düþüncesiyle, ruhunu diri tutmaya çalýþan bir insan, geçici olarak yaþadýðý dünyada yanlýþlar yapmaktan korkar.
Ýslam kültürünü, yeryüzünde yüz yýllar boyunca yaþatmýþ olan Osmanlý geleneðinde, mezarlýklarýn þehir merkezinde yapýlmýþ olmasýnýn sebebi de tam olarak budur iþte. “Mezarlýklarý görün! Ölümü unutmayýn! Ahrette vereceðiniz hesabý aklýnýzdan çýkartmayýn! Her canlý ölümü tadacaktýr!” levhalarý gibidir, þehir merkezlerinde kurulan mezarlýklar.
* * * * * *
“Kur’an okumayý öðrenip, namaz surelerini ezberledikten sonra en çok ezberlenen, en çok okunan sure hangisidir?” diye sorulsa hepimiz “Yasin suresi!” diye cevaplandýrýrýz. Perþembe akþamlarý okunduðu kadar, ölmek üzere olanlara, mezarlýklarda ölülere okunan bir suredir Yasin. Hepimiz öyle alýþmýþýz ki, “Yasin suresini ölüler için indirilmiþ bir sure gibi algýlýyoruz.
Yasin suresinin konusu yeniden diriliþtir.
Surenin neredeyse tamamý ahreti konu edinmiþ olmasýndan sure, “Kur’an’ýn kalbi” olarak nitelenmiþtir. Ahrete iman, imanýn þartlarýndandýr.
Ahrette verilecek olan hesabý niçin inkar ederler? Dünya hayatýný istedikleri gibi keyiflerine göre yaþamak isteyenler, hesap verilecek bir dünyanýn varlýðýný inkar ederek kendilerini haklý göstermeye çalýþýyorlar.
Öldükten sonraki hayat, yolun sonu demektir. Fakir de olsan, zengin de olsan, uzun da yaþasan kýsa da yaþasan, padiþah ta olsan köle de olsan eninde sonunda gideceðin yer mezardýr, ahrettir.
“Bir kez geldin dünyaya! Hayatýný yaþa!” düþüncesine karþý, “Dünya fani, ahret hayatý baki!” gerçeðini hatýrlatýr Yasin.
Ruhunuz ölmüþse, beden neye yarar?
Yasin suresi, ölümden sonraki hayat olan ahretten bahsederek, bedeni yöneten ruha, ölüm ve ahreti hatýrlatarak ruhu diri tutmayý, sürekli istikametini kaybeden ruha, ölümü hatýrlatarak ruhu yeniden diriltmeyi saðlar.
Ailesiyle, komþularýyla kurduðu iliþkilerde, “Sevap – günah var!” düþüncesiyle hareket etmesi gerekir, hesaba inanan insanýn.
Ticaret yaparken, ”Hesap var!” düþüncesiyle alýþ – veriþ yapmalý insan.
Bir haksýzlýkla karþýlaþýp öfkelendiði zaman, ”Ahret var!” diye kendini ferahlatmalý insan.
Herkes eðlenip keyfini bakarken, dünya zevklerden uzak durmaktan zorlandýðý zaman, “Ölüm var!” diyerek kendini motive etmeli insan.
Kur’aný’ýn kalbi olarak bildiðimiz Yasin suresi de, ayni iþlevi yapmaktadýr. Dünyada ki dirilere, ölüm ve sonrasýnda yaþanacak hayatý hatýrlatarak, ruhu diri tutmak.
Size verilen nimetleri hatýrlayýn!
Ölü topraktan ders almamýz gerektiðini hatýrlatýr Yasin. Ýnsanýn temel besin ihtiyaçlarýný topraktan giderdiðini, toprak çekirdekleri büyütmemiþ olsa insanýn hiçbir þeyle beslenemeyeceðini hatýrlamamýzý ister Yasin. Ölü topraða can veren Allah, sizi de öldükten sonra diriltecek.
Allah Hayvanlarý insan hizmet etmek için yaratmýþ. Arýlar ihtiyaçlarý kadar bal üretmiyor. Ýnsana hizmet etmek için petek petek bal üretiyorlar.
Tavuklar, sadece yavrulamak için yumurta üretmiþ olsaydý, sokaklar hep tavuk dolu olurdu. Ancak tavuklar yumurtalarýný kendi gelecek nesillerinden daha çok, bizim için üretiyor.
Ýnekler, koyunlar sütlerini kendi yavrularý için deðil, insana hizmet için üretiyorlar. Sadece süt nimetinden mahrum kalsaydý insan, soframýzdan neler eksik olurdu hiç düþündünüz mü? Süt, peynir, yað, çökelek gibi birçoðumuz sofrasýný süsleyen nimetleri, Allah’ýn emriyle bizim için üreten hayvanlara borçluyuz.
Havaya, topraða, suya, geceye, gündüze, çekirdekten çýkan çýnara, gökten inen yaðmura, yerden çýkan sebze – meyvelere, yýldýzlara, güneþe, hayvanlara bakarak yaratýcýsýný hatýrlamayan bir insanýn ruhu ölmüþtür. Yasin bu ölü ruhlarý diriltmek için okunur.
Bu yazýyý yazarken Meal – Tefsirinden istifade ettiðim Mustafa ÝSLAMOÐLU, “Tek dünya inancý ile hayatý zevki sefa ile yaþamak isteyen bir insana, Allah sürekli öteki dünyayý hatýrlatarak ruhunu diri tutmaya çalýþýyor” diyor. “Sure tamamýyla ahret konusunu iþlemektedir. Bunun için ‘Kur’an’ýn atan kalbi’ olarak nitelenmiþtir. Çünkü ahrete iman, inanç esaslarýnýn kalbi mesabesindedir. Her ayete bu kalpten kan yürüdüðü için, surede söz döner dolaþýr hep ahrete gelir. Bu anlamda ahret inancý sadece doðru bir imanýn deðil, bizzat Allah’a imanýnda olmazsa olmazýdýr.”
Yasin okuyarak ruhunuzu yeniden diriltin.
Mezarlýklarda Yasin okuyanlar, mezara bakýnca, kendi akýbetlerini düþünerek mezara hazýrlýk yapmalarý gerektiðini düþünmeliler. Ölmüþ birisine Yasin okumanýn tek amacý, ölünün ruhunu rahatlatmak deðil, bedeni halen diri olanýn, ruhunu da diriltmektir.
Ölmüþ olan sevdiklerine ve akrabalarýnýn ruhlarýna Fatiha ve Yasin okuyanlar, kendi kalplerini Fatiha ile Allah’a açmalý, kendi ruhlarýný Yasin ile yeniden diriltmeliler. Yasin, ölmüþ olanýn ruhunu ferahlattýðýndan daha fazla, yaþayanýn ruhunu kendine getirmeli.
Siz ölülerini yeniden diriltemezsiniz! Ancak ölüler, sizi kendinize getirerek yeniden diriltebilirler. Ne ile mi? Üzerine tefekkür ettiðiniz Yasin ile.
Yasin suresini ilk defa tefsirinden okuyan birinin kurduðu þu çarpýcý cümle ile bitireyim yazýmý:
“Meðer Yasin, ölülere deðil, dirilere indirilmiþ bir sureymiþ!”
Sait ÇAMLICA