O Unutmaz By: Sevdacýk Date: 16 Eylül 2010, 07:49:08
O Unutmaz!
Ýnsan nisyandadýr. O ise deðildir.
O unutmaz bir kalbin kýrýlýþýný. Nankörlüklerimizi. Bize verdiði görevleri terk ediþimizi. Gelmiþ geçmiþ tüm sömürülmüþ alýn terlerini. Her türlü ihlali.
Bir kadýnýn sessiz çýðlýðýný. Mazlum ve kederli gönüllerin ahlarýný. Ah eden bile gün gelir unutur, ama O asla unutmaz. Mazlumlarýn âhý, arþ-ý âlâdadýr artýk.
O asla unutmaz bir yetimin hakkýnýn yeniliþini.
O unutmaz bizim bir türlü hatýrlayamadýðýmýz borçlarýmýzý. O unutmaz kandýrdýðýmýz insanlarý. Biz unutsak asla unutmaz bizi kandýranlarý. Söylediðimiz yalanlarý asla unutmaz.
O unutmaz taciz edilen bir çocuðun kalbinin ne denli kýrýldýðýný. O, “Ben taciz edilirken, O neden engellemiyordu?” serzeniþini de unutmaz. Taciz edeni de unutmaz.
O unutmaz savaþlardaki cinayetleri. Gasp edilen malý mülkü. Haksýz yere yerinden yurdundan edilenleri. Sürgüne yollananlarý.
O unutmaz Kendisi için bunaltýcý uzun aðustos günlerinde aç ve susuz kalanlarý. Mazeretsiz O’nun için fiziksel istek ve arzularýndan on beþ saatçik vazgeçemeyenleri de unutmaz.
“Namaz uykudan daha hayýrlýdýr” sesleniþine kulak verip güneþ doðmadan, rahat döþeðinden kalkanlarý unutmaz. Namazý bir gerilik ve gereksizlik olarak görenleri de…
Birbirlerine sabrý ve merhameti tavsiye edenleri unutmaz. Birbirlerine kötülüðü, sefahati teþvik edenleri de.
O, Kendisi için öfkesini yutanlarý unutmaz. Her türlü kefareti ödemek pahasýna þiddete bulaþmayaný unutmaz. Gözünü kýrpmadan öldürenleri de.
Kalbimizden geçirdiðimiz her türlü düþünce ve duyguyu unutmaz. Her halimiz O’nun sonsuz ilminde kayýt altýndadýr.
O piþmanlýklarýmýzý hiç unutmaz. Tövbelerimizi, kalbimizin iniltilerini de. Bir duanýn derinliklerinde iniltiyle istediklerimizi unutmaz.
O unutmaz, hiç unutmasam dediðimiz güzel geçen anlarýmýzý. Hiç bitmesin dediðimiz zamanlarý. Bir tebessümü, aþký ve sevgiyi.
Biz unuturuz belki ihtiyaç sahiplerine þefkatle uzanýþýmýzý, O ise unutmaz. Bir insaný sevindirdiðimizi. Hele hele bir yetime uzanan þefkatli bir eli hiç unutmaz ve sonsuz ilmine kayýt düþer ebedî. Unutmaz ayný zamanda görmezlikten geldiklerimizi. Elimizin tersiyle geri çevirdiklerimizi, ittiklerimizi.
Kendine isyan edenleri unutmaz. Tam bir teslimiyete bürünenleri de unutmaz.
O’nu andýðýmýz anlarý asla unutmaz. O’nu anmadýðýmýz, heva ve hevesimiz için heba ettiðimiz zamanlarý da. “Ben yaptým!” diye böbürleniþimizi unutmaz. Her þey O’nun ikramý ve ihsaný, dememizi de.
O unutmaz aç bir kediyi, susuz kalmýþ bir köpeði. Bir kelebeðin kanat çýrpýþýný. O’nun için kesilen bir hayvaný. Yok yere öldürülen bir kertenkeleyi. Eziyet edilen hayvanlarý.
O unutmaz zalimliklerimizi. Maruz kaldýðýmýz zulümleri. O unutmaz, O’nun tecelli eden isimlerini yok sayýþýmýzý, en büyük zulümlerimizden birini.
O unutmaz kullarýnýn birbirine sarf ettiði aðýr sözcükleri. Aþaðýlamalarý, incinmeleri.
O unutmaz unuttuklarýmýzý. Bir türlü hatýrlayamadýklarýmýzý. Çöken belleðimizdeki her þey O’nun âlem-i misalinde yazýlýdýr. Her þey yazýlýdýr, evvelinde ve ahirinde.
O unutmaz iþlediðimiz iyilikleri ve sevaplarý. Günahlarýmýzý da. Biz O’nun için önemliyizdir çünkü. Ve önemliysek biz iyi kötü yaþadýðýmýz her þey de önemlidir. Sonsuz önemlidir.
O, asla unutmaz!
Gün gelir, yýldýzlar çarpýþýr, güneþ dürülür. Her þey susar. Her þey ölür. Kâinat ölür. Çünkü “Her nefis ölümü tadacaktýr.” O, tüm unuttuklarýmýzý bize hatýrlatacaðý baþka bir âlem açar. Hem kendi haklarýný alýr bizden hem de insanýn insanda kalan haklarýný. Hem de canlý cansýz diðer varlýklarýn bizdeki haklarýný. Bir kuru çubuðun hakkýný bile.
Büyük bir mahkeme açar. Her þeyi mutlak adaletli bir mizana tabi tutar. Mahkeme-i Kübra her þeyin hatýrlandýðý bir gün müdür ayný zamanda? Amel defterleri önümüze serilir. Yaþadýðýmýz her þey, her hal karþýmýza çýkar. Bu bir yandan rahatlatýcý bir yandan korkutucudur. Korkuyla ümit arasýnda olmanýn bir yönü de belki de budur.
Cennet baþlar. Cehennem baþlar. Unuttuðumuz isteklerimizi, kalbimizden geçen en ufak arzularýmýzý bile unutmamýþtýr. Çünkü bizi önemser. Bizi önemsiyorsa bizim isteklerimizi de önemser. Bu dünyada hikmetine uygun görmeyip vermediði güzel isteklerimizi cennette verir. Sonsuza dek verir hem de.
O, “Allah beni unuttu!” serzeniþini unutmaz.
Ýyi ki asla unutmaz O! Ýyi ki!
Mustafa Ulusoy / Zaman
radyobeyan