Bozhane By: sumeyye Date: 15 Eylül 2010, 15:24:00
Bozhane
Þiir mi desem, þarký mý.?Kendi kendini ele vermenin ne alemi var.Þehrin iki yüzünü birden okumaya kalkarsanýz,çözülme baþlýyor.Yangýn merdiveninden inmeyi deneyin,aksi halde tutuþursunuz.Çünkü fotoðraflardaki güneþ,anadoludaki mer’a,romanlarda tekleyen ahþap konaklar ve Feridesi Kadiriye olmuþ mektep.Þehrin kaçýncý kilometresinde seyrettiðimizi bilmiyorum ama,biraz anadolu kokuyor bu toprak.Utancýný gizleyen þehre karþý,ikramýný gülücükle sunan ikindi meþâlesi.Þehrin öteki yüzünde ufuk yok.Güneþ’in doðuþuna ve batýþýna tanýklýk etmeden büyüyen çocuklar,doðru olaný yapýyor olsalar gerek.Ýnadýna duvarlarý güneþ resimleriyle süslüyorlar.Yeþilin mazgal yaktýðý kulvarlarda,çiçeklerin ses bandýna kulaklarýný týkadýðýný anlamýþ olmalýlar ki,onlara resim defterlerinin her sahifesini ayýrmada oldukça cömertler.
a.
“kar yaðýyor
elif elif kuþanýyoruz
ne buzlu yollarda matem
nede gözyaþlarý serçe kuþlarýn
...............................................
beyaza dadanmýþtý bacalarý evlerin” (Þeref Akbaba)
Renklerin galibi beyaz,sunumu kar olan nesneyi yaymakta ýsrarlý.Þuracýkta,kara lekeleri çýkarmak ve seher aydýnlýðýný nakþetmek sevdasýnda olanlar,yürek beyazlýðýnýn ademiyetinden þikayetçi.Tabiat’a kattýðýmýz alerji losyonu,tepine tepine yok oluyor.Beyaz sahife açmak teraneleri tutmuyor.Beyaz bütün haþmetiyle konuðumuz oluyor.Dilinden anlayanlar,yoklama defterlerini açýyorlar.Bir bayram ve beyaz dinçliðini yüreklerinin baþ köþesine oturtmanýn mutluluðunu tadmak istiyorlar..
b.
Masal nine öldü.Uzun hikayeleri anlatan dedeler de yok.Geleneðin dilini koparmayý becerenler,yalnýzlýk þarkýlarýný nede çok seviyorlar.Bütün kuþlar vefasýz diye feveran edeceðinize,sözlü kültürün kaynaklarýný tüketeceðinize,madenin üzerini açýn.Sizi dinleyenler tekrardan yýlmayacaklar,yeter ki siz büyük olduðunuzun farkýna varýn.Bir Mesnevi,bir Bostan,bir Keloðlan v.s,bir de anlatýmý gerçeðe dönüþtüren masal nineler.Ey ruh dirilmeli ve evlerdeki yerini almalýsýn.Masalsýz uyuyan çocuklar,karabasanlarýn gündüz baskýnýna uðruyorlar.Ekranlarýn yetim býraktýðý masallarý, izini sürerek bulmakta çocuklara düþüyor.Savaþý,yoksulluðu yaþayan akranlarý gibi. Yusuf DURSUN