Evimiz cennet olsun By: sidretül münteha Date: 13 Eylül 2010, 17:38:43
Evimiz Cennet Olsun
Ýnsanýn dünya hayatýnda, önemli bir sýðýnaðý, saadeti, küçük dünyasý ve cenneti kendi evidir. Acaba bizim evimiz nasýl bir yer? Cennetten bir köþe mi? Aile fertleri eve döndü ðü zaman fýrtýnalý bir denizden limana sýðýnýr gibi huzur ve sükûn buluyor mu?
Eðer bulmuyorsa neden onu cennetten bir köþeye çevirmeye gayret etmiyoruz? Dünyada cenneti yaþamak varken cehennemi bir hayatý yaþýyoruz? Hem eþi mizin hem kedimizin "ah"larýný arþa yükseltiyoruz? Bunun suçunu da çoðu kez eþimizde arýyoruz?
Evlenmek ve ev kurmak kolay. Önemli olan evliliði de vam ettirmek ve evimizi cennetten bir köþeye çevirmektir.
Ýsterseniz bir adým atalým. Hayatýmýzda yeni bir sayfa aça lým.
Evin babasý, sýkýntýlarýný iþ yerinde býrakýp tebessümle girsin içeriye...
Anne, eþini kapýda önemli bir misafirmiþ gibi karþýlasýn... Ýmkânlarý ölçüsünde güzel yemekler hazýrlasýn. Sofraya dua larla oturulsun.
Gülücükler minicik çocuklarýn yüzünden eksilmesin.
Evde manevî bir atmosfer yaþansýn.
Aile birlikte saf tutup namaz kýlarak Kur'an ve iman ha kikatlerinden bir parça okusun.
Rahmet insin evimizin üstüne.
Rahmet yaðsýn yavrularýmýzýn yanaklarýna.
Rahmetin tomurcuk gülleri dökülsün omuzlarýna.
Ýçimizdeki kin ve nefret tohumlarýný atalým bir kenara...
Sebepsiz tartýþmalarý, incir çekirdeðini doldurmayan ka bahatleri gömelim nisyan topraðýna.
Gönül deryamýzdan akan sevgi pýnarýyla sulansýn eþimi zin ve çocuklarýmýzýn çoraklaþmýþ ruhlarý...
Onlardan "Bize ne?" demeyelim. Onlarý ALLAH'ýn emaneti olarak koruyup kollayalým.
Cennete gitmeleri için yardýmda bulunalým.
Asi ve günahkâr olmalarýna engel, korkunç uçurumlara yuvarlanmalarýna set, kötü yollara düþmelerine bariyer ola lým.
Her yerde Ýbrahim'i yakacak Nemrut ateþleri çocuklarý mýzý kendine çekiyor.
Firavun'un askerleri sadece Musa'larý deðil, Esma'larý da öldürmek için, TV ve internet suretinde evlerimize kadar gi riyor.
Farkýna varalým Ýbrahim ateþlerinin ve Firavun cellatlarý nýn...
Kuyudaki Yusuf'lar için gözyaþý döken Yakub'lar gibi olalým.
Mahþerde "ümmeti ümmeti" diyen Peygamber gibi "ev ladým" ve "eþim" diyelim.
Hz. Hacer'lerin yavrusu Ýsmail'e su bulmak için koþtuðu gibi koþalým.
Sadece kendi nefsimizi mabud tanýyýp ona tapmayalým.
Þekerini arkadaþlarýnýn gözü önünde yiyerek arkadaþla rýný çatlatan çocuklar gibi olmayalým.
Mademki her insanýn küçük bir cenneti kendi evidir.
O evin cennet olmasý için evimizi ilim ve irfan öðrenilen nur mektebine döndürelim.
Evlilik aðacýnýn meyvesi olan çocuklarýmýzý ahirette biz lere þefaatçi olacak nurlu meyveler olarak yetiþtirelim.
Yoksa boþ ve lüzumsuz dünyevî iþler arasýnda terbiye olan çocuk lar, ahirette "Neden benim imanýmý kurtarmadýnýz?" diye bizden davacý olacaklar.
Sadece çocuklarýmýz deðil, eþlerimizin haklarýndan da hesaba çekileceðiz. Öyleyse hazýr mýsýnýz evinizi cennetten bir köþeye çevirmeye?
Gülay Atasoy