Toprak bir gün aynaya dedi ki:
Ey ayna! Ýmreniyorum sana! Çünkü kim sana baksa, kendini görür; bana bakanlar ise, sadece beni görür!
Ayna topraða þöyle cevap verdi:
Ey kara toprak, ne beyhude bir dert ile dertlenmiþsin.
Bilmiyor musun? Ben bana bakanlarýn bugününü gösteririm.
Oysa sen, sana bakanlarýn yarýnýndan haber verirsin.
Bu cevap, topraðýn beðenisine gitse de, tekrar dedi:
Belli ki içimi rahatlatmak içindir sözlerin
Söyler misin bana, sana bakanlar, hiç dönüp bakar mý bana?
Ve ayna topraða acý bir gülümseyiþle þunlarý söyledi:
Merak etme! Bana bakacak yüzü kalmayanlarýn gözü, hep sana döner!