İlkbaharda, renksiz kanlarını damarlarımda akıtmayı,
Onlar gibi ağrı duymadan çiçek açmayı,
Solmayı arzu ederek iki ellerimle dallarını tuttuğum o aynı ağaçların sararan yaprakları dökülüyordu.
Bende ise bunun tam tersi oldu.
İlkbaharda soldum; sonbaharda çiçek açıyorum.
Meşa Selimoviç