Zemheri By: sumeyye Date: 06 Eylül 2010, 15:31:48
zemheri
Kelimelerin âhýný almayalým. Yerinde kullanýlmayan ya da yersiz kullanýlan kelimeler. Bana söylenmiþ yalnýzlýk muþtusu, aþk yortusu fark etmez. Hangi kuþatmanýn, hangi beyhude algýlamanýn hezeyaný olursa olsun menzile düþen, aþinasý olmadýðýmýz kývam, ruh çýnarýmýzý baltalayan figan olsa da iz býrakmýyor sadece, deþeliyor.
Kelimeler bana yetmiyor, kelimeler beni tutmuyor, kelimeler bende susmuyor, kelimeler bende durmuyor, kelimeler bende her zaman yürümüyor.
Kapana sýkýþtýran onlar deðil mi? Onlar gece nöbetlerinde üþümeden naþi kesilen parmaklarýn müsebbibi, terk-i diyar cingarlarýn yol düþü. Aþiyana sýðmayan bir mübalaða ve tek kelimenin kilitlediði darb-ý hasen. Mukabil isteklerde bulunmasa bile, muadil söz cellatlarýnýn küme küme yok etme istidadý kimleri kendine çekmedi ki… Durduðumuz yer bize sulh ve sükûn gibi görünse de, ötemizde- berimizde bizi iþkillendirecek, bizi kendi çemberinin dýþýna taþýyacak o kadar çok þey var ki… Nefret el vermese de, sevgi yol veriyor… Kimi zaman dönüþü olmayan bir yolculuk, kimi zaman dar geçitlerden aþýran bir hýzýr, kimi zamanda yerinde kalmayý yeðleten bir suskunluk… Bu noktada her üç halin de taþýnabilir ya da taþýnmazlarýna malik olmak, orada kalb atýþlarýný dinlemek, nabýz yoklamasý çokta iþe yaramýyor.
Kelimelerle açýlan kapýlar kelimelerle kapanýyor. Hýrpalýyor insaný bazen, sendelemesine ve yalpalamasýna neden oluyor. Unutulmazlarý var ki, unutulmadýklarý ve ruh iþkencesine dönüþtürdükleri, iç âlemde neleri sökün ettirdikleri, hangi kývýlcýmlara sebebiyet verdikleri bilinmez deðildir. Buna raðmen deðiþen bir þey olmuyor ve tekrarlar devam ediyor, tekerrür yeni sahifeler açýyor.
Acý çeker gibi anlaþýlmazlarý terennüm ediyorum. Bende bilinmezler var, dar geçitlerde siperdeyim gibi. Þekspir'in Hamlet'inde hangi anlama geliyorsa, bende de ayný anlama geliyor: kelimeler, kelimeler, kelimeler.
Hükmü var oldukça anlamýnýn dýþýna çýkmaktan hoþlanmayan, ama kullanýcýlarý tarafýndan anlamýnýn dýþýnda, kendilerine imkan oluþturacak nitelikte kelimeler. Onlarý esirgeyenle, yersiz baðýþlayanlarýn da birbirinden farký yok. Beni onlarla ilgili söyleme iten de bu gereksiz eþkal zaten.
Kendimizi ifade ederken yutkunduðumuzu, baþkalarýný ifade ederken suskunluðumuzu, bazen de kin, nefret, sevgi karýþýmý meramýmýzý ilettiðimiz… Olmasý gereken nedir, olmaktan kastýmýz nedir… Kelimerden ne alýp veremeyeceðimiz var…?
Þiir ve þair eksenli baktýðýmýzda her þey kendini ele veriyor… Güzel olan güzel konuþur kabilinden hareket ettiðimizde insan kendini saklayamýyor. Ýmkan sunanla, daraltan arasýndaki farký ayýrdetmeye kalkýþtýðýmýzda kelimeler ortaya çýkýyor.
Bir adým ileri diyorsak onlarla gülüyoruz.
Bir adým geri diyorsak bahanelerimizi onlarla kurguluyoruz.
Sonra bir beklenti nöbetine girip, kendimizde olmayan anlamlar yükleyerek bize birilerinin dönmesini bekliyoruz.
Korku sazlýðýna sýðýnmaya gerek yok.
Zemheride üþümüyorum desem.
Med-cezirlerim askýya alýnsa da, kelimelerle görülecek hesabýmýn seçicilik babýnda beklemek olduðunu boþuna ifade etmemiþtim.
Sözü þaire býrakalým.
“Boþuna gezmiþim yok tabiatta / Ýçimdeki kadar iniþ ve çýkýþ”
Þeref AKBABA