Bir portre denemesi By: sumeyye Date: 06 Eylül 2010, 15:27:18
bir portre denemesi
Herkes bir hâlin içinde yoðrularak yürüyüþünü sürdürür dünya hayatýnda. Bu meþakkatli yolculukta binbir hâl gelir insanýn baþýna. Hiç hesapta olmayan ve kiþinin hiç hesaba katmadýðý þeyler gelir, bir pundunu bulur, yapýþýr yakasýna. Bu düzenin iþleyiþ tarzýna zaman zaman þaþar kalýr insan. Tuhaf karþýlar bunlarý. Ya, ben böyle olmasýný istemedim di falan der kendi kendine. Bazen de bayaðý dert yanar yanýndaki yöresindeki diðer hem cinslerine ve de karþý cinslerine. Sanki bunlar kiþinin hayatýnda saklanmasý gereken þeyler deðil de olur olmaz þekillerde þuna buna söylenecek mecburiyetlerdir. Böylece kendine yapýlaný çok önemli gibi sayarak bazý yakýþtýrmalarda bulunur, hýzýný alamaz daha da ileri götürür iþi ve bu defa yazýklanmalarda bulunur. Kendini acýndýrmaya çalýþýr, göz önüne çýkarýr kendini. Halbuki o herneyse zaten gelip bulmuþtur onu. Veya o kendisi bilhassa gidip bulmuþtur o baþýna gelecek olan þeyi!…
Dünya böylece bir haller mekâný da olmuþ oluyor bizim isteðimiz dýþýnda. Halbuki biz hiç istemeyiz rutin hayatýmýzýn dýþýna çýkmayý. Ya da çýkmaya çalýþtýðýmýzda bir ayýpsama ile karþý karþýya buluruz kendimizi. Hemen birileri veya bizim sadýk ve de saadetli dost bildiklerimiz anýnda yaftayý yapýþtýrýverirler alnýmýza. Oldu mu ya derler, o çok bilmiþ duruþlarýyla. Hatta birazcýk çenelerini ve de burunlarýný da havaya kaldýrarak bilmiþ bilmiþ laf ederler. Siz ise edilen o laflarýn altýnda bazen bir hatýr ve gönül halini düþünür ve sesinizi çýkarmazsýnýz. Bazen ise artýk tahammülünüz tükenmiþ bir halde karþý çýkarsýnýz size itham edilen her neyse ona. Ýthamlar ve yakýþtýrmalar içinde ömrünüzü ikâme etmeye çalýþýrsýnýz. Bu dünyadaki zamanýnýzý doldurmaya bakarsýnýz. Ýþ bununla da bitmez, yaptýklarýnýzý-çektiklerinizi öbür tarafa da götürürsünüz kendinizle birlikte...
Yani aslýnda bir cümbüþlü tarafý da var bu dünyanýn. Ver yesin, çal oynasýn meselesinde olduðu gibi de bir tarafý var. Bu, kime has bir þeydir, buna kimler talip olur ayrý bir mülahaza konusudur aslýnda. Ama esas olan, sahih olan bir þey varsa o da yapýlanlarýn, yapýlmýþ edilmiþ olan þeylerin bir yerlerde muhafaza edilmiþ olduðu gerçeðidir. Yapýlmýþ yapýlmýþtýr, kaybý varlýðýna mukabildir. Varýn varlýðýndan þüphe yoktur zaten. Kayýplara karýþtýðý varsayýlan þeyin esasta çok hassas bir þekilde muhafaza edilmesinin biliniyor veya bilinmiyor olmasý da bir þeyi yok saymaya götüremiyor. Efendim, ben bilmiyordum, demekse abesle iþtigal bir þeydir. Bilin efendim bilin, neden bilinmiyor ki bilinmesi gerekli olan þey?…
Bu noktada bakýþýmýza takýlan hayatýn içindeki þair ise bir uçuk tip olarak çýkýyor karþýmýza. Bilmeye susamýþ bir mukabil varlýk oluþumunu temsil ediyor. Hep bir þeyleri kurcalamak derdine düþmüþ bu insan teki bu vesileyle kendini bazen ateþe atýveriyor, bazen de idrakini harekete geçirebilmeyi akl ederek kana kana billur gibi akan pýnarlardan su içmeye koþuyor. Bu biraz da tuhaf bir durum gibi görünüyor ise de aslýnda þair için biçilmiþ bir belalý elbiseden baþka bir þey deðildir. Onu üzerinde taþýdýðý müddetçe rahatýný; huzurunu bir kenara atar ve rahatsýzlýðý ve huzursuzluðu aramaya koyulur. Bu dünya hayatýnýn zor olan yürüyüþünü daha da zorlaþtýrarak yoluna devam eder þair. Arayýþlar içinde arayýþlara baþlar adeta. Hâlin oluþ hâlini merak ederek açýlmaz kapýlarý açmaya çalýþýr. Þair bu, gözünü karartmýþtýr bir defa. Artýk kime kimseye yanmasýnýn yanýnda kendini de yanmaya götürür. Bu bir ateþ harmanýdýr. Döne döne yanacak, yana yana hakikatin içinde piþecektir. Bunun baþka yolu yoktur þair için. Þairinse yanmasý mukadderdir aþk ateþinde. Þair deðilse zaten önemli deðildir kendinden baþka hiçbir þey...
Peki öyleyse söyle bakalým ey þaþkýnlar þaþkýný, aþýk kim, derdinin dermanýnda þifa arayan kim?..
Nurettin DURMAN