Nun vakti By: sumeyye Date: 06 Eylül 2010, 14:52:07
Nun vakti
Kalemi Nun'a vuralým, koyu siyah bir gecenin ýþýk süzmesi gözlerine ayraç atalým. Ta ki, Nun harlanýp cezveden taþsýn.
Toparlayalým taþanlarý vaktidir hüznün, yalnýzlýðýn arsýz yalaðýna sarmalanan yüreðin ýstýraba meylidir. Kaderin gergisinde kanatlanan acýnýn, figanla isli bir duman olup dilenesidir göklerde…
Engin ve ürkek…
Sonsuz ve yýlgýn…
Adýný koymaya, demirden sözlerin kifayetsiz kaldýðý yalnýzlýðýn ummandaki çýplak örtüsü… Kalemle diriliþteyken uykudaki gök katresinin doðumu, vaktedir.
Vakit gecedir.
Tam vaktin içindeyim.
Su yüzlü gecenin yüzüne eðiliyorum. Koyu, kopkoyu, siyah bir griftlik sýkýyor elleriyle sözlerimi, hayalimi suya yansýyan suretimden seyrediyorum. Nun seyrinde, doymalardan geçerek acýya meyleden med cezirlerimi. Karaya vurup geri çekiliyor gecelerim içim kayaya vurup, olanca hýzýyla topluyor yalnýzlýðýný dizlerine kadar büzüþüp geri çekiliyor. Gecenin en uçtaki dipsiz koyuluðuna…
Koyuluk Nun'a açýlýrken, sýr perde perde örtünüyor aleme.
Ben geceye kilitteyim.
Geceyi Nun'a vuralým.
Üzerinden bir kaç kýyamet vakti gibi nefesler geçerken uykularýn, kan çalaðý bir rüzgar birikiyor ayaz yalazýnda sehere… Dik duruþlu zamanlarýn, çöl iklimi kurutuyor asiliðini. Þehir en can alýþlarýndan boðuyor içine düþeni, yüzü yüzüne deðeni, gönlündeki ateþi suyla ezeni, karanlýk bir tortu býrakýyor sonra vermelerin zehrine…
Ve beni bu tortular alýyor uzunca, uzunca hasret tütsülerine yazýlýyorum. Yalpalanan yanlarýmdan vuruyor gece, sýzýyor soðuk aralýðýmdan, bir kaya yontucusuna benzerken ellerim, çamur kývamýnda zamanlara…
Zamanlar ki … içine çekti mi, cam fanus kýrýlganlýðýnda saydamlaþýyor insan belleði.. Yüreðe akan damarlarý týkýyor ihanet.
Ve ihanet tutunuyor gecenin nabzýna. Bölünen uykular, yaþýn ziyana adanan ömür karesi… Bölünen.., günün geceye kalan ömür yedeði…
Yedeði alýp varmalý arada, yollara evhamýný dizmeden ardýmdan. Geç saate beklesin sözlerimi gece, dert ortaðýna geç vakit uðrar kýrýlgan yürekler. Acý iyice çöreklensin, çöreklenen bedende yaþlansýn, yaþlanan yosunlaþsýn ister…
Ýstemelere sus pus içindeyim vaktin.
Avazlarým ney üflemelerine karýþarak, yaralarým siyahlaþýp katmerleþerek heves çaðýmýn çok gerideligini bürünerek, is tortusu halinde göðe yükselmede yaþým.
Yaþýmý geceye yýktým, boynuma asýlý kalmadan..
Ýþte meþakkate düþen lâl'lerim…
Yýlgýn ýskatalarýn geçirgen çoðulluðunda üstten alta, tersinden düzüne sýzan hallerim.
Gecedeyim…
Bedensel varlýðýmýn, ruh çelimsiz eksik kalan yanlarýndan tam olana taþmadayým.
Nun taþaný tutmalarla vurmada…Melike METÝNER