Lügatca

Pages: 1

Lügatca Harfi - T By: hafız_32 Date: 05 Eylül 2010, 22:03:09


Taaccübî: şaşakalma.

Taalluk: Asılı olma; ilgisi olma.

Taayyün: Meydana çıkma, belli olma.

Tababet: Doktorluk.

Tâbir-i sahih: Açık, belli söz.

Ta´cil: Acele ettirme, çabuklaştırma.

Tadad: Sayma, sayıp dökme

Ta´dfl: Değişiklik.

Tagallüb: Zorbalık.

Taharri: Arama.

Tahaşşüd: (Askerin) yığılma(sı).

Tahattur: Hatırlama.

Tahrîm: Haram kılma.

Tahrîr: Yazma.

Taharriyât-ı hakimane: Ciddi araştırmalar.

Takdî: Parça parça etme.

Takyîd: Kayıdla şartla bağlama, bağlama.

Talâkat: Düzgün sözlülük, dil açıklığı.

Ta*mîk: Derinleştirme.

Ta*mîk4 nazar: Bakışı derinleştirme.

Tanzîr: Bir şiirin benzerini yapma.

Tarh: Tertipleme, düzenleme.

Tarîk: Yol.

Tarîk-i terakki: İlerleme yolu.

Tarz-ı kadîm: Eski usûl.

Tarz-ı rüyet: Bakış tarzı.

Tarz-i tekellüm: Konuşma tarzı.

Tarziye: Razı ve hoşnud etme.

Tâsadduk: Sadaka olarak verme.

Tasannu´: Yapmacık.

Tashih: Yanlışı düzeltme.

Tavr-ı mahsûs: Husûsî tavır.

Tavr-ı rehâvet-nümâ: Gevşeklik gösteren tavır.

Tavzih: Açıklama.

Tayy: Atlama.

Tazallüm-i rakîk: Kibar şikâyet.

Tazammum: İçine alma.

Ta´zim: Büyükleme, saygı gösterme.

Ta’ziz: Şerefli kılma.

Teâlî: Yükselme, ululanma.

Teâvün: Yardımlaşma.

Tebcil: Ululama, ağırlama.

Tebdîl-i din: Din değiştirme.

Tebe-i tabiîn: İkinci derecede olarak hadîs nakletmiş olan.

Tebligat: Tebliğler.

Tebşir: Müjdeleme.

Teeerrüd: Soyunma.

Techîl: Birinin bilgisizliğini ortaya koyma.

Tecrîd: Ayırma, uzaklaştırma.

Tedavül: Elden ele gezme.

Te’dîp: Edeplendirme.

Teehhür: Gecikme.

Teeyyüd: Kuvvet bulma; gerçekleşme.

Tefeyyüz: Feyizlenme, yükselme,

Tefrika: Ayrılık.

Tefrit: Tersine aşırılık, ortalamanın çok altında kalma.

Tehevvür: Öfkelenme.

tehdîd-i mehîb: Heybetli tehdîd.

teheccüd: Gece namazı.

Tehekküm: Alay, eğlenme.

Tehlîl: İslâm dîninin birlik inancını hülâsa eden «lâilâhe-ill^AUah»

sözünü tekrarlama.

Tehyîc: Heyecanlandırma.

Tehzîb: Düzeltme.

Tekâlif-i şer*iyye: Dinin emrettikleri.

Tekfir: Küfürleşme.

Te’kid: Sağlamlaştırma.

Tek ü tâz: Öteye beriye koşuşmalar.

Telifât: Yazılmış eserler.

Temessül: Bir şekil ve surete girme.

Temettu*: Kâr, fayda.

Te’mîn-i beka:Ebediliğin temini.

Tenkih: Ayıklama.

Tenvir: Nurlandırma.

Tenzih: Kusur kondurmama.

Terakki: İlerleme.

Terakldyât-ı fikrîyye: Fikrî ilerlemeler.

Terâne-i vicdan-rubâ: Vicdan kapan nağme.

Terfîk: Arkadaş etme.

Tersim: Resmetme.

Tertîl: Usulüyle okuma.

Tervîc: Kıymet ve itibarını artırma.

Terzil: Rezil etme.

Tesbi’: Evvelden söylenmiş bir şiirin her beytini beger mısra mısra

ilâvesiyle yediye çıkarma.

Tes´îd: Kutlama.

Te’sirât: Tesirler.

Teslis: Üçleme, Hristiyanlıkta Allah´ın üç olduğuna inanma.

Teşcî: Gayrete getirme.

Teşmil: Yayma, içine aldırma.

Teşrîk-i mesâi: Beraber çalışma.

Teşyi’: Uğurlama.

Tetabbu: Aralıksız arka arkaya gelme.

Tetebbu’: Bir şeyi etraflıca inceleme

Tetkîkât: İncelemeler.

Tetkîkât-ı lisâniyye: Lisân üzerine yapılan incelemeler.

Tevaggul: Devamlı olarak uğraşma.

Tevakkuf: Durma, bekleme,

Tevârud: Arka arkaya gelip birikme.

Tevcih-i nigâh: Bakışını çevirme.

tevehhüm: vehme düşme.

tevfîk: Allah´ın yardımına kavuşma.

tevfik-i İlâhî: Allah´ın yardımı.

tevhîd: Birlik, Allah´ın birliğine inanma.

Tevil: Sözü çevirme, söze ayrı mâna vermeye kalkma.

Tevlîd: Meydana getirme, doğurma.

Tevsî´: Genişletme.

Tevşîh: Süsleme.

Tevzî: Dağıtma.

Te´yîd: Kuvvetlendi

Te’yîd-i kahr: Kahrın kuvvetlendirilmesi.

Tezâhürat: Zuhur etmeler, meydana çıkmalar.

Tezelzül: Sarsıma.

Tezyif: Değersiz olarak gösterme; eğlenme.

Tıfl-ı nâ-tüvan: Zayıf, kuvvetsiz çocuk.

Tilâvet: Kur´ân-ı güzel sesle ve usûlüne göre okuma.

Töhmet: Birine yüklenen suç.

Tufeyli: Dalkavuk.

Tuğyân: Taşma, taşkınlık.

Tûl: Uzunluk, boy.

Tüvan: Güç, takad.

---

radyobeyan