Bir karalama By: sumeyye Date: 05 Eylül 2010, 18:38:00
BÝR KARALAMA
Kara deyince, aklýmýza hep olumsuz düþünceler gelir, fakat kara bir gecede düþünürken bunun hiçte böyle olmadýðýný gördüm. Ve nihayet bu hususta bir þeyler karalamak arzu ettim. Karanlýk bir gecenin aydýnlýk ýþýðý beni bu karanýn münevver iklimine çekti. Benî Âdem kara topraktan yaratýldý, iradesinin hakkýný vermek suretiyle nurdan yaratýlan melekleri geride býrakacak bir azim sergiledi. Mirâc ve Sidretü’l-münteha bunun en açýk delili. Mirac, kara bir gecede vaki oldu, Kuran-ý Mecid, Leyletü’l-Kadr’de nazil oldu. Kara buðday idi, bir rivayete göre Adem Ata’nýn yediði ve kara kaseye inzalinin sebebi. O kara buðdaydýr, kara sabanla sürülen ve ekilen, kara deðirmen taþýnýn altýnda öðütülen ve bizleri o gün bugündür doyuran ve doyuracak olan. Kemale erebilmek; kara buðday gibi öðütülmek ve kara üzüm gibi ezilmek ve ayak altýndan baþa yükselmek. Kara üzümden tatmak ve daimi mest olmak, ne güzel her zaman mest kalmak. Ne garib! Kara topraktan yaratýlmak ve kara topraktan yemek ve kara topraða girmek. Ne hoþ! Kara sevdaya tutulmak ve kara hücrede baharlarý seyretmek. Ne büyük saaadet, kara göz, kara kaþ, kara zülf ve kara ben için kara geceleri nurlandýrmak. Envar gizlidir kara bende, envar gizlidir kara gecede ve teheccüd vaktinde ýþýklandýrmak gündüzü. Kara sular indi göz ve ayaklarýmýza Leyli’nin peþinde. Bir kara yaðýz oðlan, kara kuru bir güzelin ardýnda aylar ve yýllarca. Bizim hikayemiz Leyli ve Mecnun, dinlediðimiz. Yazmak kara kalemle nurlarý, kara mürekkeple yazmak Kur’aný ve gazeli. Kara tahtanýn baþýna geçmek, irfan ve marifet deryasýna gark olmanýn baþlangýcý. Kara kuyu ve kara zindana düþüp sonra Mýsýr azizi olmak ve Cemalullahý seyretmek oralarda ve adeta medrese haline getirmek oralarý. Kara zeytinle günler geçirmek aydýnlýk hücrede ve zakir-i “ve’t-tini ve’z-zeytuni” olmak. Kara taþ’a, Hacerü’l-Esad’a yüz sürmek, kara perdeler altýnda mahfi ve mestur bir gelin olarak duran Kabe karþýsýnda eðilmek. Neresi kara? Kara kan misk u amber oldu ceylanýn nafesinde. Ve insan en güzel manzumelerini karaladý. Kara cehl, nura inkýlab etti, Habeþli Kara Bilal çaðýrdý insanlarý selaha ve felaha. Asýrlýk yaralarýna beþerin kara merhem çaldý, Resul-i Hüda. Kara kýþta, kara trendir beklediðimiz, umut ve müjde ve açar bu fasýlda kardelen çiçeðimiz. Kaldýr! Ey Rahman ve Rahim baðlarýnýn sahibi üzerimizden kara bulutlarý. Ashabý Kehf’in cennetlik karabaþ’ý, Kýtmir. Kara denizde balýðýn karnýnda, Yunus’un dediði gibi biz dahi deriz; kendimize zulmettik. Kara denizde batarken miraca yükselen Yunus Nebi. Þadi AYDIN