Denemeler
Pages: 1
Gitme dedim By: sumeyye Date: 03 Eylül 2010, 13:20:33
GÝTME DEDÝM

Vazgeçtim senden. Sesin bana ulaþtý. Hýrçýnlaþmýþ dalgalar gibi virane döndükçe gönlüm. Kâh vazgeçtim, kâh gitmelerim oldu bu yürek. Sana uyanýþlarýmýn sabahýnda, en sessiz yanýmdan aðladým. Damarlarým da dolaþtýn, ben yolunu kaybetmiþ yolcu. Yüküm aðýr… Akþamlarýn kör vakitlerinde kayboldum. Avuç içlerim de taþýdým senin kokunu. Sýmsýký tutundum ilk dokunuþundaki tazeliðine… Beyaz papatyalarým vardý, Hayallerin önünde dimdik dururdum. Düþer gibi olsa omuzlarým çivilerdin beni. Adýmlarým sayýlýydý. Vurgun yemiþ yaným, ben sana aðlardým. Soðuk bir sabaha uyandým. Gitmiþtin. Her yaným donuk. Gözlerim pýnarlarýný taþýrmýþ, rengini sarýya býrakmýþtý yapraklar. Yaðmur yaðmýþ ben pencereyi açamamýþtým. Ýlk kez uzak kaldým toprak kokusundan. Çekemedim derin derin içime çocuk yanýmdan. Doðruldum uzandýðým yataðýmdan. Solgun benzimi canlandýrmak için oyunlar oynadým renklerle. Yanaklarýmý daha bronzlaþtýrdým, daha belirginleþtirdim kahve gölgelerimi. Renklenmiþtim uzun bir süre sonra ilk kez. Saçlarým da kararsýzdý bakýþlarým da. Ne toplamalýydý diyordu o ses, ne daðýtmalýydým. Býraktým dalgalarýma sözü. Bahara uygun seçiyordum kýyafetlerimi. Senden ne varsa yarý çýplak tenime geçirdim bir bir. Üþümüyordum. Geri çekiliyordu adýmlarým. Vazgeçtim bir kez daha senden. Sesin doldu hücrelerim de. Sen yoktun.

 

Yürüdüm býrakýp ellerini yaðmura inat. Her adýmda daha da bir ýslanýyordum. Daha da bir inat sýrf sen seviyordun diye dalgalaþýyordu saçlarým ýslandýkça. Uzun bir aradan sonra hiç bu kadar farkýnda olamýyordu kimse gözyaþlarýmýn. Ben bile fark edemiyordum gözyaþlarýmýn yaðmurda karýþtýðýný. Omuzlarým düþüyordu bitkinliðinde ömrümün. Sana geliyorum diye acýtmýyordu yorgunluðu ayaklarýmýn. Köþede sevdiðin çiçekler, her biri sana açýyordu bu sabah. Aralara karýþmýþ binlerce deli otlar. Sen umursamýyordun. Dokundum ýslanmýþ tenine kokun baþka. Yaðmur yýkamýþ yine seni. Çiçek kokularýyla bütünleþmiþ teninin toprak kokusu. Avuçlarým da kaldýn. Gözyaþlarýmla suladým bu sabah tüm çiçeklerini. Yine ayný sözcükler döküldü dilimden. Sana gidelim dedim, tuttum ellerinden. Hani sendin omuzlarým düþünce beni ayakta tutan. Duymadýn ki, göremedin ki sesleniþimi…

 

Sana gidelim dedim. Bu sabahta gelemedin benimle. Avuçlarým da çamur lekelerim, içime oturmuþ benliðin, dudaðýmda ki çiçek tadýn ve soluduðum toprak kokun. Bana ait deðildin artýk. Býrakýp gitme dedim, duymadýn hiç…



Nursel SAYRAÇ

radyobeyan