Tek bir su damlasi By: sumeyye Date: 03 Eylül 2010, 13:06:47
TEK BÝR SU DAMLASI
Hayatýmýz için deðerli olan bir damla kaynak. Yaþam standardý, ölüm faturasý… Ne bir damlanýn varlýðý bizi sevindirir ne de yokluðu yerindirir. Ne ki, tek bir damla su…
Önce üzerimizi kapkara bulutlar kaplar. Bulutlarýn arasýndan güneþin sarý ýþýklarýný görebilsek de o an için son ýþýldamalarýdýr. Nöbet sýrasý bulutlardadýr çünkü. Önce içtima eder gibi peþ peþe sýraya dizilirler. Daha sonra ise askeri marþlar kadar derinden marþlarýný söylemeye hazýrdýrlar. Yýldýrým, gök gürültüsü ve þimþek sahneye çýkar. Önce ince seslerle çalýþma yaptýktan sonra hepsi ardýn sýra opera sanatçýsý gibi var güçleri ile þarkýsýný söylerler. Spot lambasýný yanýp yanýp söndüren yýldýrým, tüm asaleti ile arkadaþlarýna eþlik etmektedir. Etmektedir; ama bir yandan da güneþten intikam almaktadýr. Dilsizdir. Konuþamaz ama güneþe olan kýzgýnlýðýný þarký söyleyen bir diðer arkadaþýna yani gök gürültüsüne tuttuðu ýþýk ile göstermeyi baþarmýþtýr. Çünkü güneþ gökyüzünde var olduðu sürece bu üçlü grup asla sahneye çýkamaz. Sonra, sonra güneþe inat, onun günlerce ýsýttýðý yeryüzüne akmaya baþlarlar. Damla damla. Her biri bir su damlasýndan oluþan büyük bir yaðmurdur assolist. O harika sesi ile yeryüzünde þakýrdamaya baþlar. Öyle ki, hayranlarý onun sesinden etkilenip camlara çýkarlar. Kendisine has kokusunu içine çekerek þarkýsýný dinlerler. Artýk görevleri sona ermiþtir. Güneþin günlerce uðraþýp kendisine hayran ettiði insanoðlu, birkaç saat içinde yaðmura tutkun oluvermiþtir. Bunun ardýndan da gitme vakitleri gelmiþtir. Geldikleri gibi sessiz ve asil bir sanatçý edasý ile aðýr aðýr gözden kaybolurlar…
Önünü kapatan bulutlar yüzünden yeryüzünde olup biteni göremeyen güneþ, bulutlarýn çekilmesi ile hayretler içinde aþaðýya bakar. Sýcak havadan faydalanmak isteyen halk, artýk ortalýkta yoktur. Görebildiði sadece arabalar ve birkaç tane de insandýr. Derken burnuna bir koku iliþir. Bu kokuya oldum olasý karþýdýr. Çünkü dünyayý ýsýtmak için var gücü ile savaþan güneþin tüm emekleri bu koku yüzünden kaybolmaktadýr. Þimdi her þeye sýfýrdan baþlamak zorundadýr. Kendisini yerküreye yoðunlaþtýrýr ve hiç olmadýðý kadar ýsýnmaya baþlar. Halk üþümektedir. Yukarýdan gördüðü kiþiler de ýslanmýþtýr zaten. Bu kiþileri ýsýtmak için orada olduðunu bilen güneþ kendisini ýsýtýr, ýsýtýr, daha da ýsýtýr. Üþüyen halk artýk ýsýnmýþtýr. Evine kaçan diðerleri ise, yazlýk kýyafetlerine bürünüp sýcaklýðýn tadýný çýkarmaya devam ederler. Bu mutluluðu yok eden bir ses gelir kulaðýna. Bu ses öyle bir sestir ki, aþaðýnýn gürültüsünü yok etmiþ minik bir ses. Önce keskin gözleri ile bu sesin nereden geldiðini araþtýrýr. Her yere, her kovuða göz atar ve sonunda sesin sahibini bulur. Halka açýk bir parktaki bir çeþmedir sesin sahibi. Gücü yetmeyen birisinin tam sýkamamasý ile oluþan bir su damlasý. Önce duymazdan gelir. Nedir ki? Minicik bir damla. Ne yapacaktýr ona? Bunlarý düþünse de gözünü o çeþmeden ayýramaz. Korktuðu da baþýna gelir zaten. Minik bir serçe, güneþin yakýcýlýðýndan iyice bunalmýþtýr ve o çeþmeden akan bir su damlasý ile serinlemeye baþlar. Önce þaþýrýr güneþ. Serçenin bu yaptýðýna bir türlü anlam veremez. Güneþ, onlar için oradadýr. Az önce ýslanan her þeyi ýsýtmak için yükselmiþtir en tepeye. Ama bu serçe bir damla suya tercih etmiþtir güneþi. Haklý olarak içerlenen güneþ, bu rakibini ortadan kaldýrmak zorundadýr. Ama nasýl? Düþünür. Uzunca bir süre düþünür. Sonunda bulmuþtur. O þehrin büyük bir barajý vardýr ve tüm þehre su oradan gelmektedir. Amacý, o barajý kurutmaktýr. Bunun ha deyince olmayacaðýný bilse de baþarmak zorundadýr. Hatta içinden, “halkým beni seviyor ve bu düþmandan kurtulmamda yardýmcý olacaktýr” diye de geçirmekten kendisini alý koyamaz. Güneþ kendisini ýsýtýr, karþýlýðýnda halk suya hücum eder. Bunu gören güneþ sevincine daha da ateþlenir, hayranlarý ise evlerinde toplu þekillerde suya savaþ açarlar. Öyle büyük bir savaþtýr ki bu, evlerdeki mücadele dýþarýya taþar ve tüm parklardaki çeþmelerin bile önünde kuyruk oluþur. Her sýrasý gelen kiþi, çeþmeyi sonuna kadar açar, ya ellerini yýkar ya da baþýný. Tabi bu, büyük bir plandýr. Ellerini yýkamak için gereken suyun kat kat fazlasý açýlmaktadýr. Amaçlarý düþman kalesini fethetmektir. Amaçlarýna da ulaþýrlar hani. Heybetli düþmanýn bayraðý iyice yerle bir olmuþtur. Barajýn suyu tamamen bitmiþtir. Güneþ sevinmektedir bu mutlu habere. Artýk hayranlarýný üþüten hiçbir su damlasý kalmamýþtýr yeryüzünde. Hayranlarý ise…
Mustafa ÇAYIR