Ruhun muhkem makalesi By: sumeyye Date: 01 Eylül 2010, 23:10:37
RUHUN MUHKEM KALESÝ
Sevgi duygusu, insana verilmiþ en büyük nimettir. Nefretin ateþini söndüren, ruhtaki girinti çýkýntýlarý en aza indiren, insaný yücelten ve bütün güzel duygularý doðuran bir anadýr sevgi.
Onun olduðu yerde kötülüðün sesi kýsýktýr, düþmanlýk ister istemez arka planda kalýr. Hangi canlýnýn içine girse, yüzünde aydýnlýk bir iz býrakýr. Sevgi, bitmesi mümkün olmayan bereketli bir servettir. Bir çoðalýþtýr, sakinlik, yormayan bir yürüyüþ… Gürültüsüzdür ve ruhu dinlendiren bir sükûneti vardýr. Ona sahip olanýn yenilgisi yoktur, onu bulanýn baþka þeyleri kaybetmesi mümkün deðildir. Kalp ritmini onunla yakalar, mevsimler onun verdiði sadakatle devridaim eder, dünya onun varlýðýndan dolayý döner. Cansýz zannedilen topraða canlýlýk özelliði katan, taþý anlamlandýran, daðlara heybetli bir görünüm veren de onlarýn ulaþýlamayan ruhlarýnda var olan sevme duygusudur. Ki onlar taþ deðil, toprak deðil… Kendilerini yarataný seven sadýk yaratýlmýþlardýr. Yaradan onlara izin verse hep secde halinde durup bekleyeceklerdir. Taþý taþ olmaktan çýkaran, topraðýn bir ana gibi tohumu kucaklayýp bünyesinde büyütmesini saðlayan da iþte budur: Sadakatin beslediði sevgi…
Onu lezzetlendiren sabýrdýr… Sevgili tarafýndan unutulduðunuzu düþündüðünüzde bile kýzgýnlýðýn üzerine soðuk bir su gibi dökülür sabýr. Artýk öfke yoktur, ruhu besleyen geçici kýrgýnlýklar vardýr. Yalnýzlýk vardýr, üzgünlük vardýr, mahzunlaþmak vardýr. Fakat vazgeçmek yoktur, unutuþ yoktur, vefasýzlýk yoktur; bütün kötülükleri þaþýrtan bir vefa vardýr. Gitmek yoktur, her zorluða raðmen kalmak vardýr. Ýçinizden yorgunluklar, yalnýzlýklar, odalar dolusu hüzün geçer.
Çünkü sevmek ayný zamanda büyük bir yüktür. Onu taþýrken iðnelenen ruhunuz bütün meþakkatleri kaldýracak güce sahip olmalýdýr. Önce zor gelir, ezicidir. O varsa mevsimlerin en çoðunun hasret olduðunu bunun da hazana karþýlýk geldiðini kabullenmeniz gerekir. Özlemler, sessiz sedasýz iç dökümleri ve her gün çoðalan yorgunluklarýnýz… Buna karþýlýk saðlam bir sabýr büyür içinizde. Yenilgi diye bir þey yoktur artýk. Bütün yenilgilerin adý da böylece zafer olmuþtur.
Sevgi sevileni kusursuz yapmaz… Ancak hasta bir duygu gerçeði örtebilir. Fakat affedicidir, yumuþak baþlýdýr, görmezlikten gelecek iradeye sahiptir. Yüzünde acý ve üzgünlük okunsa da kalbinin en derin noktasýnda sevgiliye tebessüm etmekten vazgeçmeyen aydýnlýk bir yaný vardýr.
Fakat bazen, sevgi; asýl çerçevesinden uzaklaþýp tanýnmaz bir hal aldýr. Olgunlaþmamýþsa, öfkeye ve gurura kolayca yenilir. Arzularýn yýkýcýlýðýndan kendini koruyamaz, bir anda oluþan uçurumdan aþaðýya doðru yuvarlanýverir. Böylesine bir sevgi öfkeyi daha da alevlendirir. Artýk onun adý sevgi deðil, yakýcý bir alev topudur. En çok kendisini yakar, en çok kendisini çirkinleþtirir, en çok kendisine zarar verir.
Sevgi yataðýndan taþarsa etrafý yýkmaya baþlar. Zararlý ve yok edici bir hale bürünür. Ateþi söndürmesi beklenirken alevlendiren olur. Fark ettirmeden yavaþ yavaþ ve kökten bir yýkýma götürür. Artýk onun iç bünyesi deðiþmiþ, ruhta hazýmsýzlýða sebep olan tehlikeli bir hale dönüþmüþtür. Ýyileþmek için aldýðýnýz o ilaç baþka rahatsýzlýklara kapý aralamýþ, daha büyük yaralar açmýþtýr. “Bunun adý sevgi deðildir” desek de “sevgi”dir. Fakat çirkin bir duyguya yenildiði vakit özünden uzaklaþan ve bununla birlikte bünyesindeki bütün güzel duygularý terk eden bir kisveye bürünmüþtür.
Bir þey nasýl olur da bu kadar güzelken, böylesine çirkinleþebilir? Sevgi denen bu yüce duygunun bile ayaðýný kaydýran bir güç var... Fakat sevgiyle güzelleþtiren, muhkem kýlan, karmaþýk olmaktan çýkaran, onu besleyen, çoðaltan daha da güçlü bir güç var…
Sevme duygusuna en çok deðer veren, onu yaratmýþ olandýr. Ýçimizdeki sevgiyi koruyacak olan, onu dosdoðru kýlacak olan da O’dur. Ne zaman ki onu sevmeyi gerçek anlamda baþarýr, ona kalplerimizle yönelirsek, bize bahþettiði sevgi ormaný gürleþecektir.
O zaman üzüntü býkkýnlýk getirmeyecek, yorgunluk asla yýlgýnlýða dönüþmeyecektir. Yaradanýn çizdiði yataðýnda sakin ve doðru akmaya devam edecek, çoðalýþý yük deðil; bütün yükleri hafifleten etken olacaktýr.