Adamýn Biri
Bilge Bir Kral Olmakla Ün Salmýþ Olan
Kralýn Yanýna Gider.
Krala Þunu Sorar
‘Efendim Söyleyin Bana Hayatta Özgürlük Var mýdýr? ‘
Kral ‘Elbette’ der,
‘Kaç Bacaðýn Var Senin? ‘
Adam Soruya Þaþýrarak ‘Ýki efendim’ der.
Kral ‘Pekala, Tek Bacaðýnýn Üstünde Durabilir misin? ‘
‘Elbette’ Diye Cevap Verir Adam.
Kral ‘O Halde Hangi Bacaðýn Üstünde Duracaðýna Karar Ver’.
Adam Biraz Düþünür ve Sol Bacaðý Üstünde Durmaya Karar Verir.
‘Tamam’ der Kral
‘Þimdi de Öteki Bacaðýný Kaldýr.’
Adam Þaþýrýr ‘Bu imkansýz kralým’ der.
‘Gördün mü? ‘ der kral ‘
Özgürlük budur.
Sadece ilk kararý almakta özgürsün.
Ondan sonrasýnda deðil.’
Tiziano Terzani’nin “Atlý Karýnca da Bir Tur Daha” adlý kitabýnda
Okuduðum bu küçük öykü yýllardýr tartýþýlan özgürlük kavramý
üzerinde bir kez daha düþünmeme yol açtý.
Hayat gerçekten böyleydi.
Ýlk kararý alýyordun ve gerisi o ilk karara baðlý olarak
gerçekleþiyordu.
Hayat hata kabul etmiyordu.
Ýlk kararýn doðruysa iþler yolunda gidiyordu
ama eðer yanlýþ bir karar aldýysan,
herþey zincirleme yanlýþ gidiyordu.
Mesela mesleðini seçerken…
Hasbelkader, iyi düþünmeden, yeteneklerinin farkýnda olmaksýzýn
bir meslek seçtiðinde ömür boyu iþini zorla yapmaya mahkum oluyordun.
Ýþinin baþýndayken baþka bir iþ yapmayý özlüyordun.
Ama biliyordun ki; özgürlüðünü kullanmýþ ilk kararý vermiþtin ve
Yeniden baþlama cesaretin yoktu.
Bazý insanlar vardý hayatta…
Onlar ise her þeyi ardlarýnda býrakýp yeniden baþlayacak kadar
cesurlardý. Ama sen onlardan biri olamýyordun.
Bunca emek bunca çalýþmayý sanki çöpmüþ gibi bir çýrpýda atýveremiyordun.
Oysa göz ardý ettiðin bir þey vardý. Hayat çok kýsaydý
Ve mutsuz olduðun iþlerle zaman öldürmek
ayný zamanda ruhunu öldürmekle eþ anlamlýydý.
Evlilik konusunda da iyi karar vermek gerekiyordu.
Yanlýþ bir karar ayný evde yaþayan iki düþman yaratabilirdi.
Aþk zorunluluða dönüþebilir ve hayatýný cehenneme çevirebilirdi.
Ýlk kararý alýyordun, bu konuda özgürdün
ama devamýnda senin kararýna baðlý olmayan
pek çok þey gerçekleþiyordu.
Hayat kararlardan ibaretti ve kararlar birer kibritti.
Doðru yerde ateþlediðinde seni ýsýtacak ateþ,
çorbaný kaynatacak ateþ oluyordu,
yanlýþ yerde ateþlediðin vakit ise
içinde bulunduðun evle birlikte seni de yakýyordu.
Hayat öyle basite alýnacak bir oyun deðildi.
Oyunun kurallarýný bilmen ve ona göre oynaman gerekiyordu.
Ama çoðu zaman oyunun kurallarýný bilmek yetmiyordu.
Çok daha önemli olan baþka bir þey vardý.
Kendini bilmek…
Ne istediðini, neyin seni mutlu edeceðini ve kim olduðunu,
Neler yapabileceðini bilmek zorundaydýn.
Ancak o zaman doðru kararlar veriyor ve
mutlu bir hayata sahip oluyordun.
Ve kararlar birer kibritti…
Ya kendini yakýyordun ya da ýsýtýyordun…
Alýntýdýr..
Ynt: Hayatta Kararlar Birer Kibritten ibarettir By: sumeyye Date: 19 Kasým 2012, 17:53:14
s.a.. ; Rabbim c.c kendimizi isitacak ve O'nun c.c razi olacaði kararlari alabilmeyi nasip eylesin..
Ynt: Hayatta Kararlar Birer Kibritten ibarettir By: hafiza aise Date: 30 Aralýk 2012, 14:39:37
Aleykum selam ve rahmetullahi ve berekatuh ; evet alýnan karardan çoðu zaman dönülmüyor. Hele hayatýnýn dönüm noktasý kararlarsa bunlar. Rabbim yanlýþ kararlar aldýrmasýn inþ . Çok güzel bir yazý allah razý olsun paylaþým için.