En sevgiliye hitafen By: Sevdacýk Date: 26 Aðustos 2010, 06:38:22
Allahýn Adýyla Rahman Ve Rahim Olan
Onun adýyla isimler unutulur
Ýsimler unutulur Unutturur Yaradan Adýn Geçer
Kalbe Nur Gönle Safa
Eþþrefil Vera Seyyidina Hazreti Muhammet Mustafa
Adýn geçer
Ebabil çýðlýðý vurur daðlarýna
Ve gölgesi topraðýna düþer
Toprak Sensiz karanlýktýr mekke sensiz karanlýk
Karanlýkta duyulan kürek sesleri
Karanlýkta açýlan karanlýk çukurlar
Karanlýkta bir kýz çocuðunun anne diyen feryadý
Kranlýkta Bir kýz cocugunun topraða gömülen adý
Çukurun Yani Baþýnda terlik belliki digeri ayaðýndaydý
Ve çukura bir yýldýzýn ýþýðý düþer
bu yýldýz yazar gökyüzüne adýný
Gökyüzüne sürünce cebrail kanadýný
Rengarenk melekler iner semadan
Bir melek seslenir maberadan
Alemlere kutlu doðum haberini yayýn müjde vermedik bir varlýk býrakmayýn
Ve ey medayin þefi titreyerek uyan
Ýstahrabatta yanan eteþlere sön emri verilsin
Ey Kabedeki putlar yüzünüzü topraða gömün
Ey toprak sahabe gölünün suyunu çek
Ey yer altý sularý çýkýn ve semaveyi doldurun
Ve durun durun sessiz olun
Bakýn yýldýzlar yaklaþýyor
Salkým salkým yýldýzlar yaklaþýyor
Annesinin yüzüne iþte gözleri gözlerinde simsiyah nur denizi gözlerine
Doya doya bakýyor hazreti Amine
Her asra uzanacak ellerinden öpüyor
Arþa reyhan kokusu salan o minik nefesini kokluyor
Cennet kokularý sarýyor gökleri ve yeri
Nurdan ayaklarýný okþuyor annesinin eli
Ve eðiliyor kulaðýna ismini fýsýldýyor
Muhammet Muhammedim
Adýn Geçer
Beni bekliyordun beþ süt kardeþten birisin
Hevazin sofrasýnda
Halimenin evinde þeref misafirisin
Adýn geçer
Anasýz kalýrsýn þehirlerin arasýnda bir elinden deden tutar
Diðerinden ebu talip
Seni büyütmek fatýmaya nasipmiþ
Þefkat kanatlarýný yerlere serip saçlarýný toplamak
Bir anne gibi saçlarýný taramak ona nasipmiþ,
Adýn geçer
Haticenin kalbinde en sevgili yar
Haticenin evinde hazýrlýk baþlar
Önce sadýk rüyalar gece ne görürsen gündüz onunla þekillenir
Ve ardýndan geçince yanýndan
Aðaç yapraklarýndan sana selamlar gelir
Sen herþeye aþinasýn herþey aþina sana
Ruhul kudüs inecek bugece nur daðýna
Aðýr bir yük binecek geniþ omuzlarýna
Adýn geçer
Vahyin arafesinde nur daðýnýn zirvesinde
Dünyayý teþrif buyurduðun gibi yine pazartesinde
Adýn geçer
Hirayý vahyin kokusu sarar nur yaðar nur daðýna
Mübarek ayaðýna sabahýn serinliði vurur
Ardýndan nurdan bir anafor kaplar hirayý
Ve insan suretinde cebrail karþýnda durur
Oku sen okuma bilmezsin efendim doðru
Ancak sen oku ki okuma bilenleri hepsi susacak
Allah seninle konuþucak
Oku yaradan rabbinin adýyla oku
O insaný bir kan pýhtýsýndan yarattý
Oku senin Rabbin kalamele yazmayý bilmeden
Ýnsana bilmediðini öðreten bol kerem ve ihsan sahibidir
Ýþte nur daðýnýn Zirvesinden Eteklerine doðru inen son peygamber
Ýnsanlýðýn kurtuluþu inen bu nurda
Semada yýldýzlar mekkede daðlar el baðlamýþ huzurda
Sevinin ey insanlar
Bu inen baþtacýmýz ,övüncümüz ilacýmýz
Bu inen iki dünya servetimiz sevincimiz , acýmýz
Bu inen nur denizi verlýðýn en þereflisi
Ýbrahim milletinin biricik seyyididir o
Savaþlarýn bileði bükülmemiþ yiðididir o
Þanýný Anlatmaya kelimelerin yok sonu
Çünkü onsekizbin alem onu Muhammet Mustafa diye tanýr
Adýn geçer
Yirmiüç yýl Süren ilahi davet
Alevden bir þehirdir mekkeyi mükerreme
Girdiðin kalbi ateþe vermek ister
Sonra hicret bir serinlik
Ana kucaðý gibidir medineyi münevvere
Nazarýnla büyür yesribin çocuklarý
Nazarýnla taþlarý elmasa çevirirsin
Gökyüzünden ayet yaðar cibril yaðmurlarýyla
kalbine inenleri Ýnsanlýða veririsin
Ve sonkez Açýlýr semanýn kapýlarý
Sonkez vahyi getirir cibrili emin sana
Sen hüzün peygamberisin ama bu son ayette daha bir hüzünlü sesin
Demekki gidiceksin efendim
Gidiceksin sen medine yetim fatýma yetim kalacak
Cebrail kapýný son kez çalacak
Yanýnda ölüm meleði azrail girmiyecek huzura sen izin verene dek
Ne senden önce kimseden izin istedi nede senden sonra isteyecek
Demekki gidiceksin efendim
Matem þehri olacak medine kimse inanmayacak gittiðine
Taki sabah ezanýný okurken bilal mübarek ismine sýra gelince
Ve bilalin sesi titreyince iþte o an sensizlik kýyameti kopacak
Yýldýzlara benzettiðin ashabýn birbir düþücek topraða
Ve ehlibeytin yüreði param parça olmuþ gibi
Ýþte fatýma zelzeleye tutulmuþ bir dað gibi Fatýma
Hazreti Aliye bakýcak ama bu bakýþ baþka
Ey hasanýn babsý diyecek
Resulullahý topraða gömüp dönmeye kalbin nasýl dayanýr
Onun üzerine toprak saçmaya gönlün nasýl razý oldu
Oysa o rahmet ve merhamet peygamberi
Fatýma zelzeleye tutulmuþ bir dað gibiydi
Ve adýn geçer
Her asýr adýný hatýrlatýr müjdelediðin kardeþlerin gelir sonra
Abdulkadir geylaniler Þah-ý Nakþibendiler ,Ýmamý rabbaniler
Adýný ezberlettiler
Aþkýný kalplere nakþ ettiler
Þah-ý haznevinin bahçesinde nurundan bir güneþ doðdu
Ve aydýnlattý anadoluyu o güneþten güneþler doðdu
Söndürmesin Allah
Þimdi ne güzel güneþ var semamýzda Elhamdülillah
Adýn Geçer
Bilalin býraktýðý yerden sayýsýz minareden ezanlarýn yükselir
Susturmasýn Allah ondört asrýn ardýndan cýkýpta vatanýndan
Yeryüzüne yayýlan Peygamber çiçekleri
Musat bin umeyr gibi uhud kokan elleri
Sevgini insanlýðýn kalbine merhem diye sürüyor
Onlar topraðýn her karýþýnda adýn geçsin diye yürüyor
Durdurmasýn Allah
Ve gün biter saat biter vakit gelir görmez olur gözler kulaklar duymaz olur
Diller tutulur dünyalýk felakette biter saadette
Ama Efendim inþallah son nefeste Kelime-i Þehadette Adýn gecer
Allahýn Adýyla Rahman ve Rahim olan Onun Adýyla isimler unutulur
Unutturur yaradan adýn geçer
Kalbe Nur Gönle Sefa Eþrefil Vera
hazreti Seyyidina Muhammedinil Mustafa
radyobeyan