Ve sen..
Ellerimden tutsan…
Yeniden “sabret” desen ve sabredecek kadar sadrýma huzur versen…
Ellerimden tutsan…
Yeniden “bekle” desen ve bekleyecek kadar yüreðime su serpsen..
Susuzluðumu da sende fark ederim, suyu da… Nedir bu “ben”liðimdeki “ben” sevdasý bana yol göster.
Terk etme beni, lâyýk olmasam da, aç bana yüreðini ve denizlerini…
* * *
Yüzüm yok! Bu çýrpýnýþlarda daralýr yüreðim.
Yüzüm yok! Yine de sevmeni beklerim.
Yüzüm yok! Ben umudu senden öðrendim.
* * *
Sanmayýn yüreðim durgun deniz, içimde bir Mûsa ve bir Firavun yaþar, benden çok ev sahibi…
Damarlarýmdaki kan kadar kýrmýzýdýr sevdam ve yüreðim bu sevdaya yanar.
Çeliþkili ömrün son demlerinde koysam da bu savaþýn adýný, yine de ararým yalnýzlýðýmda dostun kapýsýný…
Bir sýr mýdýr bu insanýn içine akýtýlan? Ve bu sýrrýn doðum sancýsý mýdýr bendeki baþlayan?
Doðrulmak ve yeniden Mevlâ’ya ulaþmak için mi bu buram buram hüzün?
Ve sen..
Ellerimden tutsan….
Yeniden “sabret” desen ve sabredecek kadar sadrýma huzur versen…
Sonra aðlasam… Bu çaresiz ateþlenmelerimin ilacýný sende bulsam… Bir yangýn makamý bu kadar mý öfkeli eritir içimi? Bir sevda bu kadar mý özlenir?
Tövbeler ve tövbeler… Bu dönüþler korkarým kolay olmayacaktýr… Puslu yýllarýn ardýndan ölsem ve yeniden senin yolunda dirilsem…
Söyleme, lâyýk olmadýðýmý n’olur söyleme…
Yokluðunda çok yandý, belki adam olur bu yürek þimdi seninle …
Ardýndan attýðým adýmlar kadar yol gitmiþim hayatta… Senin ismini duyduðum kadar sesler kýymetlenmiþ… Ve seni andýðým kadar zaman günahlara “dur” demiþ…
Karanlýklar vadisisinde kalbim, bir kibrit yakmaný beklerim.
Neresindeyim bu hayatýn ve senin kalbinde miyim?
Alýr beni bu esen düþünce rüzgarý ve iklimlerim yokluðunda acýtýr ve üþütür içimi…
Yalnýz sende var yüreðimin nefesi…
Bil ki, ben âcizim; bil ki hatalarýmla dolu yüreðim ve çaresizim…
* * *
Sen…
Tutsan ellerimden…
Yine içime baksan ve titrese tüm benliðim taa ki son nefesime kadar…
Sonra deðiþse tebessümlerim… Bir hikayesi olsa çilelerimin..
Seni anlatsam… Anlatsam… Anlatsam..
Yer-gök beni arasýna alsa… Kâinatý okusam…
Açsan ellerinle perdelerimi ve þereflensem dost cemali ile…
Bir yangýn bu kadar mý güzel olur þimdi?
Ruhlar hapishânesiymiþ ya dünya, sen beni kurtarsan…
Kalbimin kilidini tek bakýþýnla kýrsan!..
Sevginin derinlerinde yalnýz seninle kaybolsam…
Bir ömür bu, bitmeye adanan… Bir insaným ben, kendini tanýmayan!
N’olur… Söyleme layýk olmadýðýmý!. Sen de beni býrakýp gitme…
* * *
Sevgim, tek gerçeðim!..
Bu yolda imanýmýn derdindeyim ve yine tek senin izindeyim, tek senin kapýnda dizüstü çökmekteyim ve yalnýzca “gel” demeni beklerim…
Sen ve Ben
Ellerimden tutsan…
Yeniden “bekle” desen ve bekleyecek kadar yüreðime su serpsen..
Susuzluðumu da sende fark ederim, suyu da… Nedir bu “ben”liðimdeki “ben” sevdasý bana yol göster.
Terk etme beni, lâyýk olmasam da, aç bana yüreðini ve denizlerini…
* * *
Yüzüm yok! Bu çýrpýnýþlarda daralýr yüreðim.
Yüzüm yok! Yine de sevmeni beklerim.
Yüzüm yok! Ben umudu senden öðrendim.
* * *
Sanmayýn yüreðim durgun deniz, içimde bir Mûsa ve bir Firavun yaþar, benden çok ev sahibi…
Damarlarýmdaki kan kadar kýrmýzýdýr sevdam ve yüreðim bu sevdaya yanar.
Çeliþkili ömrün son demlerinde koysam da bu savaþýn adýný, yine de ararým yalnýzlýðýmda dostun kapýsýný…
Bir sýr mýdýr bu insanýn içine akýtýlan? Ve bu sýrrýn doðum sancýsý mýdýr bendeki baþlayan?
Doðrulmak ve yeniden Mevlâ’ya ulaþmak için mi bu buram buram hüzün?
Ve sen..
Ellerimden tutsan….
Yeniden “sabret” desen ve sabredecek kadar sadrýma huzur versen…
Sonra aðlasam… Bu çaresiz ateþlenmelerimin ilacýný sende bulsam… Bir yangýn makamý bu kadar mý öfkeli eritir içimi? Bir sevda bu kadar mý özlenir?
Tövbeler ve tövbeler… Bu dönüþler korkarým kolay olmayacaktýr… Puslu yýllarýn ardýndan ölsem ve yeniden senin yolunda dirilsem…
Söyleme, lâyýk olmadýðýmý n’olur söyleme…
Yokluðunda çok yandý, belki adam olur bu yürek þimdi seninle …
Ardýndan attýðým adýmlar kadar yol gitmiþim hayatta… Senin ismini duyduðum kadar sesler kýymetlenmiþ… Ve seni andýðým kadar zaman günahlara “dur” demiþ…
Karanlýklar vadisisinde kalbim, bir kibrit yakmaný beklerim.
Neresindeyim bu hayatýn ve senin kalbinde miyim?
Alýr beni bu esen düþünce rüzgarý ve iklimlerim yokluðunda acýtýr ve üþütür içimi…
Yalnýz sende var yüreðimin nefesi…
Bil ki, ben âcizim; bil ki hatalarýmla dolu yüreðim ve çaresizim…
* * *
Sen…
Tutsan ellerimden…
Yine içime baksan ve titrese tüm benliðim taa ki son nefesime kadar…
Sonra deðiþse tebessümlerim… Bir hikayesi olsa çilelerimin..
Seni anlatsam… Anlatsam… Anlatsam..
Yer-gök beni arasýna alsa… Kâinatý okusam…
Açsan ellerinle perdelerimi ve þereflensem dost cemali ile…
Bir yangýn bu kadar mý güzel olur þimdi?
Ruhlar hapishânesiymiþ ya dünya, sen beni kurtarsan…
Kalbimin kilidini tek bakýþýnla kýrsan!..
Sevginin derinlerinde yalnýz seninle kaybolsam…
Bir ömür bu, bitmeye adanan… Bir insaným ben, kendini tanýmayan!
N’olur… Söyleme layýk olmadýðýmý!. Sen de beni býrakýp gitme…
* * *
Sevgim, tek gerçeðim!..
Fatma Aladað, Þebnem Dergisi,43
Ynt: Ellerimden tutsan By: sümeyra Date: 22 Aralýk 2011, 20:43:44
Rabbim razý olsun..Çok güzel ifade edilmiþ hal-i pürmelalimiz..Rabbim sahil-i selamete çýkarsýn,inþaallah..
Ynt: Ellerimden tutsan By: Hadice Date: 23 Aralýk 2011, 16:09:31
Ve sen..
Ellerimden tutsan….
Yeniden “sabret” desen ve sabredecek kadar sadrýma huzur versen…
Amin Amin Amin ablacým..paylaþým için teþekürler kardeþim..
Ynt: Ellerimden tutsan By: reyyan Date: 27 Aralýk 2011, 19:43:56
Rabbim razý olsun..Çok güzel ifade edilmiþ hal-i pürmelalimiz..Rabbim sahil-i selamete çýkarsýn,inþaallah..
Amin inþ ablam, Allah razý olsun yazanýn yüreðine saðlýk...
Ynt: Ellerimden tutsan By: saniyenur Date: 27 Aralýk 2011, 20:41:40
Yeniden “bekle” desen ve bekleyecek kadar yüreðime su serpsen..
Susuzluðumu da sende fark ederim, suyu da… Nedir bu “ben”liðimdeki “ben” sevdasý bana yol göster.
Terk etme beni, lâyýk olmasam da, aç bana yüreðini ve denizlerini…
Mükemmel ifadeler. Allah razý olsun yazandan da paylaþandan da...