Makale Dünyasý
Pages: 1
Ben sonbahar By: sumeyye Date: 31 Temmuz 2010, 15:54:59
Ben Sonbahar


Daha yeni Ramazandý
Bayramdý
Huzurun elleriydi ellerimizdeki sýcaklýk
Þimdi bomboþ günler gibi kalakaldý
Nasýl hýzlý akýyor zaman ve içerisinde bizler Hýzla giden trenin pencerelerinden ne kadar görülebilirse dýþarýsý o kadar görebiliyoruz Bizi çalýp götüren yalnýzlýk kaçaklarý, derin kuyularýn karanlýklarý, dal budak salmýþ mavi gök özlemlerimiz…

Flu resimler Puslu gök ve zamana dair kalýn çizgiler
Alnýmýza kalýn çizgiler atýlýyor ve durup düþünmek makamýný elimizden kopartýyor zaman


Oysa

Þimdi dýþarý çýkýp yazdan güze devrilen bir mevsime þahitlik edilebilir
Yeþil ve sarýsý bir arada bir aðaca "þahidlik" nazarýyla bakabilir
Kýzaran sarmaþýðýn yapraklarýndan yaklaþan ölümün soðukluðuna dalabiliriz

Oysa

Az sonra boþ bir odanýn içerisinde yanmakta olan hüznün lambasý sönecek
Has bahçelerde kanlý düðüne duracak kelimeler
Aðýt çeþmelerinden kana kana içen hüzün susacak ki baðban ah ü zar edip inlesin
Çöldeki kumlar susuz oysa

Biz susuzuz

Ne de az düþünen insan muhataplýðýndan çýkmanýn yollarýndan birisi deðil midir önce bilgisayar baþýndan, tv soðukluðundan, ev darlýðýndan dýþarýya taþmak Bir mekan deðiþikliði, hýzla giden trenin çekilen imdat freni olamaz mý? Durduramaz mýyýz bayýr aþaðý uçmakta olaný…

Bir örümcek aðýný örmekte iken
Bir tahammül mülkü daha yýkýlýp modernite Hülagu Han kesilmiþ iken
Bütün sevgililere Allahaýsmarladýk dediðimiz açýk kapýlar kilitlenirken

Bulutlar daha kara ve daha aðýr
Rüzgarlar daha sert ve daha acý
Güneþ daha az ve daha uzak
Geceler daha yalnýz ve daha soðuk
Modern yürekler hep tek ve hep þaþkýn ve hep unutan

Her bir aðacýn altýnda gözyaþlarý
Koparýlýþ ve bakiye yalnýzlýk
Üç beþ dökülen saçýmýz kadar ilgi kuramýyorsak dýþarýdaki deðiþimle hýzla gidiþindendir trenin
Hýzla giden tren kadar sýmsýký kapattýðýmýz gözlerimizdendir karanlýðýmýz

Daha Ramazanýn sýcaklýðý vardý teravihle terleyen sýrtýmýzda
Babalarýmýz, dedelerimiz gibi gidiverdi ve biz yetimliðimizle üzerine basýlýp geçilen ve feryad eden kuru yaprak kadar bihaberiz kapýmýz önündeki ibret levhalarýndan


Kâni Çýnar

radyobeyan