Mini mini birler By: sumeyye Date: 30 Temmuz 2010, 11:52:18
Mini mini birler
Hamd Alemlerin Rabbine, salât ve selam onun elçisi biricik Efendimiz (sav) üstüne olsun
Rahman ve Rahîm olan Allah'ýn adýyla
Kaya: Bir taneden birþey olmaz, ölecek miyim sanki
Gitmediði doktor kalmamýþtý, artýk yavaþ yavaþ kendi de inandýrmaya baþlamýþtý kendini boþ sözlerdi bunlar, ölümün pençesi sanki her an inmekteydi bir zamanlar övünç duyduðu, þimdilerde taþýmaya bile zorlandýðý o aciz bedenine Bir bir açýlan kapýlar kapanmýþtý ve dönüþ yoktu geriye, anlýyordu artýk ama zaman tüm çýldýrtýcýlýðý ile akýp gitmekteydi vücudundan çekilen kalnar gibi Durdurun, durun demeye bile takati yoktu ne de olsa eden bulurdu, sahip olduðu tüm kelimeler "keþke" idi sanki cümleleri tükenmiþti bedeni gibi, ömrü gibi Ýlk sigarasýný içine çektiði, ilk kadehini kaldýrdýðý anlar belirdi gözünün önünde ve onun ikiz kardeþi bir cümle: Bir taneden birþey olmaz, ölecek miyim sankiHerkes ölecekti ama ölmenin de bir lezzeti, onun da bir þaný olmalý deðil miydi dedi kendi kendine ve elinde kalan kýrýk dökük son cümlelerini söndürdü en kadim dostu, masanýn üstündeki gümüþ tablaya: "Yaktýn beni"
Ece: Bir tane de benim olsun ne çýkar ki
Ellerini yüzünden çekemiyordu, oysa yüzü de razý deðildi bir çift elin mülteci olmasýna Daha düne kadar dünyanýn en þanslý kiþisi olduðunu düþünüyordu herkesten daha pembe hayalleri vardý, herkesinkinden daha büyük pembe panjurlu bir evi,oysa daha basit bir alyansý yoktu o incecik parmaðýnda Bu kendisine reva deðildi, çok iyilerini hak etmiþi, olmasý gereken herþeyi yapmýþtý kendince oysa yeni anlýyordu kötü bir dost seçtiðini, hevadan dost mu olurdu hiç, o hep pembe renginin mübtelasýydý onunla dost olan da pembe bir dünyaya sahip olmalýydý Herþey bir özentiyle baþlamýþtý, hevasý ona devamlý "herkes, herkes" diye fýsýldýyordu, dosta kulak vermemek olmazdý, herkesin yaptýðýný yapmalýydý ve yaptý da Hiç olacak iþmiydi en kutsalýný, bugüne kadar koruduðu namusunu birkaç yaðlý pembe tablo ile mübadele etmek ve þimdi nedâmet duyduðu cümleleri getirmiþti ikram olarak herkes: Bir tane de benim olsun ne çýkar kiHerkes evlenebilir ama onun da bir adâbý, onun da bir usûlü olmalý deðil miydi dedi kendi kendine ve nice büyük umutlarla aldýðý gelinliðini, bir çakmakla niþanladý varsýn o da yansýndý
Savaþ: Bir kere aldýðýmý kim bilecek
Uzak diyarlara gitmeliydi, barýnamazdý artýk buralarda bir taþ yemediði kalmýþtý onca yediklerine karþýlýk Tatlýya baðlamýþtý hayatýný oysa bilmiyordu ki hayatý iki ucu pis bir deðnekti eninde sonunda pisliðe deðecekti, ona deðmek denirse tabii batmýþtý dibine kadar pisliðin adeta kurtarýcý bekliyordu, tek çare gitmekti buralardan, isminin "üç kaðýtçý, rüþvetçi" olmasýndan kendisi de rahatsýzdý artýk, buraya varacaðýný tahmin etmezdim dedi masumca, birþey yapmamýþtým oysa! Emeðimin karþýlýðý diye avutuyordu kendini, bilmiyordu bugün verenin yarýn alacaðýný, gün gelip devran döneceðini biliyordu oysa Ne konuþaný vardý, ne arayaný ne de soraný "Adý çýkacaðýna, caný çýksýn" insanýn, böyle olacaðýný nerden bilirdim dedi ve korkunç bir hayal belirdi, sanki bu tabloyu hatýrlýyordu bir yerden: Bir kere aldýðýmý kim bilecekHerkes yaþýyordu ama yaþamanýn da bir onuru ve gururu olmalý deðilmiydi dedi kendi kendine ve adýmlarýný çevirdiði her zaman gittiði yolda geriye, artýk demir almak günü gelmiþti bu limandan
Mini mini birler,
çalýþkan ikiler,
sizi gidi gidilerNot: Yazýdaki kahramanlar bir hayal ürünüdür, gerçekle yakýndan-uzaktan ilgileri yokturÝlyas Uçar - Evvâh - Ebu Rudeyha