Ey ask By: sumeyye Date: 28 Temmuz 2010, 15:54:09
eY aÞK
Ferhat’ýn yoluna çýkan daðýn adý unutuldu Þirin’i hapseden zindanlarýn duvarlarý çoktan toz oldu Ferhat’ýn Þirin’e aþký dillerin ucunda sýmsýcak konuþuyor, kalplerin taraçalarýnda terütaze nefes alýp veriyor Dað yýkýldý, duvarlar unutuldu, araya girip ayýranlarýn isimleri anýlmadý; ancak Ferhat’ýn kalbinde olan, Þirin’in ruhunda gezinen aþk dað gibi dimdik ayakta duruyor, yamaçlarýný süsleyen pýnarlardan nice dudak hâlâ daha ab-ý hayat içiyor
Aðlama ey aþk, aðlama ki, Leylâ’yý Mecnûn’a uzak eyleyen çöl kaç kere kurudu, kumlarýný kaç rüzgârýn hoyrat eteklerinde savurdu ama Leylâ’nýn gözyaþlarý hâlâ daha aþýklarýn yanaðýný yýkýyor, Mecnûn’un deliliði her gece aþýklarýn aklýný baþýna getiriyor Çöl kaybetti ey Leylâm; senin adýn kaldýAþký hor görenlerin adý çöllerin kumlarý gibi kimliksiz kaldý ama Mecnûn’un hatýrý hep kaldý
Yûsuf ile Züleyhâ’dan geriye ne kaldý ey aþk? Mýsýr sultanýnýn adý hiçbir þiire sýzmadý Yûsuf’u satanlarýn esâmesi okunmuyor, Yûsuf’a canýný veren Züleyhâ, bak nasýl da hayretle anýlýyor Üzülme ey aþk, üzülme, yüzünü yýkayan gözyaþlarýn nice Yâkub’un gözlerini açmaya ayarlý Sultan kaybetti, kuyu kaybetti, zindan kaybetti, Yûsuf kazandý, Züleyhâ kâr eyledi
Zavallý ZüleyhâSenin için ne müþkiller yaþadý ey aþk Yûsuf’a sarmaþýklanan yüreðine söz geçiremedi senin yüzünden Bir Mýsýrlý Züleyhâ varmýþ desinler diye yapmadý bunu elbet Senin için yaptý, aþk için yaptý Arada haram vardý ey aþk Sen ona helali götüremedin Ona nasip olmadý YûsufOnun sevdasý mahþere kaldý
Sen eskisin ey aþk Çok eskisin Eskicilerin alýp satamadýðý kadar yeni, insanlýk tarihi kadar eskisin Her yerde, her yürekte farklý bir elbiseyle çýkýyorsun karþýmýza Ama hep aynýsýn Senin adýný kim koymuþ bilmiyorum Ama her yerde hazýr bekliyorsun Ve aslýnda yenisin, yepyenisin Bu kadar yeni olmasan, bu kadar dolaþýk olur muydu ayaklarýmýz senin yolunda Kimse aþkýn ustasý olamadý, kimse seni kuþatamadý Kimse tedirginliðini býrakamadý senin yanýnda, kimse kalbini sakin kýlamadý kucaðýnda Hep acemi hep acemi olduk yolunda
Sen aþksýnSen hem hayal, hem gerçeksin Hem ýrak, hem yakýnsýn Bazan güneþ kadar yakýcý, bazan sularca serinsin Bizi yücelten büyütensin Sen ateþsinSen her þeyi arýtýr, temizlersin Sen sularýn bile susadýðý susun; hiç bitmez serinliksin, hiç bilinmez derinliksin
Çünkü sen bize ta ötelerden armaðansýn Sen güzelsin, sen Tanrý misafirisin kalbimizin kapýlarýnda Seninle yýkanmayan gönüller paslý, seninle tanýþan yürekler yaslý ey aþk Tüm cefana raðmen seni gönüllerin efendisi bildik Bin türlü yüzünü bin türlü sevdik
En güzel þarkýlar senin için söylüyor ey aþkSenin için geldi bahar Nisan yaðmurlarý senin için yaðýyor þemsiye þemsiyeNevruz çiçeði senin için el verdi çiðdeme Aþýklar senin için baharý bekliyor Yaseminler, ýtýrlar, yaban gülleri senin için desteleniyor
Sen aþksýn
Anlamýný bilemeyip önümüze kattýðýmýz Ama çok ucuzladýn artýk Kurþuni binalarýn kasveti altýnda görünmez oldun Ne Mecnûn’u kaldý dünyanýn ne de Leylâ’sý Öksüz kaldýn Yetim kaldýn Saltanatýn bitti
Sen aþksýn ya; tüm dünya sana kurulu sanýrdým Oysa ayarlar bozulmuþ Ýbre yalan yanlýþ iþliyor Yalancýktan açýlan kapýlarda kalýyorsun Görünmez bir cadý, olmadýk büyüsüyle seni kolluyor
Sil gözünün yaþlarýný ey aþk, sil ki, onlarýn isimleri ayrýk otlarýna konulacak; seninki de benimki de aþýðýnki de güllerin kokusunda her daim koklanacak!
Demek artýk gidiyorsun Ýnsanlara veda etmeden sessizce Sana kör olmuþ, sana saðýr olmuþ, sana lâl olmuþ gönüllerden çekiliyorsun, seni unutmuþ zihinlerden kaçýyorsun Haklýsýn Seni haraç mezat pazarlarda ucuza sattýk ey aþk Yûsuf’u kuyuya atar gibi Meze yaptýk seni düþkünlüklerimizeFerhat’ý daðýn ardýnda unutur gibi Aþk haritalarý çizemedik kalbimize Mecnûn ile Leylâ arasýnda çöller yayar gibi Sýnýrlarýmýzý oluþturamadýk Seni kalbimizin en mutena yerine koyamadýk Kerem’i Aslý’ndan koparýr gibi
Aþksýzlarýn dünyasýnda yalnýz kaldýn ey aþk Seni kaldýracak, sana kanacak bir dünya var mý dersin? Giderken bize bir esinti býrak da öyle git Kanayan ruhumuza belki merhem olursun Mecnûn’un çölünden, Ferhat’ýn daðýndan, Kerem’in külünden ne varsa al götür ey aþk Ta ki bu hasret biz aþksýzlarýn, aþký unutmuþlarýn yüreðini tutuþtursun
Biz insanlarý, hayatýn kalbine çeken güç sensin Daðlarý deldiren sen, çölleri geçiren sen, daðlarý ovalarý aþýran yine sen Rabb’imizin ruhumuza üfürdüðü musikisin Ruhumuz seninle buldu ahengini Bilemedik Anlayamadýk Bizi affet ey aþk Öyle kaybettik seni ki kaybettiðimizi bile bilemedik Affet bizi ey aþkSeNai DeMiRCi