ibretlik hikaye By: Sevdacýk Date: 24 Temmuz 2010, 20:40:09
Mehmet Akif her sabah namaz için Sultan Ahmet Camii’ne gelir.Her geliþinde de yaþlý bir adamýn kendisinden önce gelmiþ olduðunu görür.Ne kadar erken gelse bu durum deðiþmez.Yaþlý adam mutlaka camiye ondan önce gelmiþ bulunur.Ancak bu yaþlý nur yüzlü adam hiç durmadan gözyaþý dökmektedir.Bundan sonrasýný Mehmet Akif þöyle anlatýyor:
Bu yaþlý insanýn yanýna bir gün sokuldum ve niçin durmadan aðladýðýný sordum ve ona Cenab-ý Hakk’ýn rahmetinin enginliðini anlattým.Ama o yine aðlamasýna devam etti.Bana: “Derdimi tazeleme,git” dedi.Ben yine ýsrar ettim.Çaresiz kaldý ve yine gözyaþlarý içinde bana þunlarý anlattý:
“Ben” dedi ,ikinci Abdülhamid zamanýnda binbaþýydým.Ailem çok zengindi.Ve ben bir subaydým, kýþladan hiç ayrýlamýyordum.Ancak bir gün anne ve babamýn art arda vefat haberlerini aldým.Ailede benden baþka da iþlerimiz evirip çevirecek kimse yoktu.Çiftlikler, dükkanlar, maðazalar ortada kalmýþtý.Hemen Sadarete bir dilekçe ile müracaat edip istifa etmek istediðimi bildirdim.Sadaretten gelen cevap olumsuzdu.Ýstifam kabul olunmamýþtý.Ben ikinci ardýndan üçüncü bir müracatta daha bulundum.Ama her defasýnda ayný cevapla karþýlaþtým.Bunun üzerine Hünkar’a müracaata karar verdim.Bu kararýmý sadarete bildirdim.Ýsteðim kabul edildi ve mabeyne alýndým.Durumumu Hünkar’a vicahi olarak anlattým.Elimden geldiðince mazeretimin meþruluðunu ispata çalýþtým.Hünkar istifa talebimden hoþlanmamýþtý.Yüz ifadesinden bunu anlamak hiç de zor deðildi.Ýsteksiz bir halde elinin tersiyle iþaret etti: “Git, seni istifa ettik” dedi.
Ben sevinerek huzurdan ayrýldým, eve döndüm.O gece rüya gördüm.Rüyamda Osmanlý ordusu tabur tabur bölük bölük geliyor ve Efendimiz (s.a.v)’e teftiþ veriyordu. (Bu ordu idi ki kýsa bir müddet sonra bütün cihana karþý kavga verecekti.Ve bu ordunun teftiþini bizzat Efendimiz (s.a.v) yapýyordu.) Yanýnda Dört Büyük Halife olduðu halde Efendimiz (s.a.v) önünden geçen bölük ve taburlarý teftiþ ederken, O’ndan bir adým geride edep ve terbiye içinde, boynu bükük halde Abdülhamid de bulunuyordu.Derken benim tabur geçmeye baþladý.Ancak tabur daðýnýktý.Baþlarýnda kumanda yoktu.Efendimiz (s.a.v) bunu görünce Abdülhamid Cennet mekana: “Bu birliðin kumandaný nerede?” diye sordu.O da “Talebi üzerine istifa ettirdik.” Cevabýný verdi.Ýþte o zaman Efendimiz (s.a.v), beni bütün bir ömür boyu aðlatan þu sözü söyledi: “Senin istifa ettirdiðini biz de istifa ettirdik.” Söyle, bunu duyduktan sonra ben aðlamayayým da kim aðlasýn?
Ve Mehmet Akif diyor ki:Yaþlý adam aðlamasýna, inlemesine devam etti.Derdi çok büyüktü.Sessizce yanýndan uzaklaþtým.Zaten baþka yapabileceðim bir þey de yoktu.Zira bu pir-i fani ,tesellisini yine Efendimiz (s.a.v)’den bekliyordu.Kabul edildiði müjdesi gelmeden belli ki inlemesi dinmeyecekti.
radyobeyan