Dertsiz olmak dert olarak yeter By: sumeyye Date: 18 Temmuz 2010, 16:02:37
“Dertsiz olmak dert olarak yeter”
–Okulun kapýsýnda bile
bekletilmeyen kýz çocuklarýna–
– Baharýnda eylülü yaþayan kuþcaðýz! Kalbini hüzünle daðladýn mý hiç?
Hüzün ki su ve ateþtir ýlgým salgým; gülünü de gülistanýný da, ýrmaðý ve lalesini de ateþ ve suya döndürür hayatýn Hani ateþe deðince bir su, bakýlýr ya niceliðine ýrmak mýdýr, ya yaðmur mu Yaðmurlu havanýn yangýný büyük olur ya hani; hani serpintiler ateþi besler ya!?Bardak bardak boþalýyorsa bir su, söner de alevler; yaðmur yaðmur serpilince çoðalýr ya hani!
Hüzün ki kalpte baþlayan bir yanýþtýr, elbet onu söndürmek için gayrete gelir göz pýnarlarý yaðmur yaðmur Ve yazýk ki ýrmak olamadýkça, yalnýzca içindeki yangýný çoðaltýr bir kuþcaðýzýn Minicik kalbi yandýkça aðlayan bir kuþ, gerçekte kentler tutuþturacak yangýnlar çoðaltmaktadýr turfa yüreðinde, ve yazýk ki baþkalarý gafildir alevlerden Bir döngüdür bu yüzden su ve ateþ, hüzün potasýnda insaný yandýrýp yundurmak için; ve belki baþýna baht, ayaðýna taht kondurmak için
–Rüyalarýna siyah hüzünler düþen kuþcaðýz! Damlada denizce çaðladýn mý hiç?
Deniz ki ateþlere sürgün sancýlarda eflatun düþünceler çoðaltýr Kelimeleri tutsak olmuþ zamanlarý can evine dalga dalga sürükler kasýtlaBir süvarinin terkisinde uyuyan saðýr uðultularý getirir ufuklardan, ve bir geminin pruvasýnda karanlýðýn kurþun aðýrlýðý duyulur Sonsuz hürriyete benzer uzayan bir þey vardýr uzaklarda, hep uzaklarda Alabildiðine maviliklerde uçuþur bulutsu sevinçler pupa yelken, ve çoban ateþlerine koþan gecelerde derbeder ömürler bölünür orta yerinden kâbus kâbus Umut salýncaklarýndaki huzurlu uykular, öldürülecek heyecanlarýn tenhalarýnda eylül þiirlerine döner de baygýn ormanlarýn ve ölü sahillerin öte yakasýnda sýtmalý arzular vurur udun tellerine; kafessiz bülbüller düþer bir bir yere
–Yüreðinde melal büyüten kuþcaðýz! Okul önlerinde gizli gizli aðladýn mý hiç?
Gözyaþý ki bir tesellidir yavaþ yavaþ ayaða kalkan ve sürgünlerin yurda son dönüþlerindeki özlemdir Yaðmayan yaðmurlarýn altýnda, yalýnayak, antik güzelliklere tutkun papatya tarlalarýný seher yürüyüþleriyle geçerek beyaz saatler yaþamaktýr gözyaþý Parýltýsýný yeni bulmuþ gözlerinde bir kuþcaðýzýn, çeþmibülbül tutsaklýklarýyla yýkýk bendlerinden taþra akan hayallerdir, eski resimlerde yýllanmýþ hatýralardýr, seruma koþan hastalar gibi Aylara ve yýllara deðmez karýnca yollarýnda yaðý biten kandiller aydýnlatýyor þimdi hazin çehrelerini güvercinlerin, ve domdom kurþunuyla vurulup düþmekteler yere Damla damla arýnmadýr bu, kirli sulardan ve basamak basamak yükseliþtir heyûlâ kaygulardan
– Kanadý orta yerinden kýrýlan kuþcaðýz! Umudunu bir âh’a baðladýn mý hiç?
Âh ki Rabb’ýn en kýsa adýdýr, tutulmuþ yollarda kararýp yitirilen rüyalarý uygarlýðýn kaçamak suskunluklarýnýn yüzüne çarpýverir, ve son kapýda selvalar ve sisler, mahþer çývgýný ruhlarýmýza adalet daðýtýr Rakkaslarýna söz geçiremeyen saatler, yüreklerin hüzünle en tanýþtýðý anda durur ve yoðun ihanet lifli ince yapraklarda, çizgi çizgi çile okunan yüzler belirir, dolunay olur Varsýn gündüzler ýþýðýndan utansýn artýk, kederler buz kessin yangýnlarýnda ve dillerimizdeki sefil ilençleri güden diþlek çobanlarýn geçtiði kapýlar kapansýn bir bir
Hüzne ne hacet kuþcaðýz; zeytine and içerek ve kevserlere not düþerek bir tayy–i mekana dönecekse ýyþýmýz, iþretimiz Âh ile adreslerimiz ýrmaklar olmuþsa elbette öðreneceðiz yüzmeyi, deðil mi?!
iskender pala
Dert denizinden geçmedikçe sakin limanlara eriþmek mümkün
olmuyorYüzmeyi bilmek ve yýlmadan, yorulmadan yüzebilmek
Yüzünü karadan ayýrabilmek, yönünü limana çevirebilmek
Kah Nuh, kah Yunus, kah Musa olanlara korku yoktur denizlerde
Korku karanýn karamsarlýðýnda kalmýþtýr
Rahman, dert denizlerinden Rahmet deryalarýna eriþtirsin inþaAllahALINTI