Tufan By: sumeyye Date: 18 Temmuz 2010, 15:54:52
TUFAN
Zamanýn elinde küçük bir çocuðum Acýlarýma yabancý deðil asýrlar, hüzünlerimi benden daha iyi bilir Sevinçlerim ayný sevinçlerdir, heyecanlarým tanýdýk Hýzla akýp gidiveren yýllar ya da bir türlü geçmek bilmeyen, ilerlemeyen dakikalar… O kadar aþina ki zaman o yýllara, o dakikalara, kulaklarý týkalý feryad u figanýma
Zulüm, desem güler; ne zulümler görmüþtür
Zalim, desem geçer gider; ne firavunlar bilir
Güçlü desem Nemrut der, zengin desem Karun der
Aþk desem, sevda desem… Kimleri kimleri sayar
Ve hâlâ býkmadan usanmadan, her býkkýnlýðýmda, her bitmiþliðimde ayný yalaný söyler, söyletir Yarýnlara dair, yeni bir güne dair umutlar verir, verdirir
Yeni bir günle, yarýnla girer kanýma/kanýmýza… Yeni bir sayfa, yeni bir þehir, yeni arkadaþlar, yeni bir ev, yeni eþyalar… Unutur da kanarým/kanarýz Öðrenmiþtik oysa, yeniye dair her umut yalandýr Çünkü yeni yalandýr ve yarýn yokluðuyla malumdur Zamana dair, güne dayalý yeni yalandýr Zaman deðiþtirmiyor ki hiçbir þeyi, sadece her þeye alýþýyor, alýþ týrýyor Yenilemiyor, eskitiyor Burada deðiþen bir þey yok Hýrslar mý deðiþti, kavgalar mý, savaþlar mý? Kuvvetliler mi, zayýflar mý? Ýçimizdeki savaþý barýþ þarkýlarý bitirebildi mi? Sevdalar kâh vazgeçilmez oldu, kâh yalan Yarýna dair, mekâna dair, insana dair, eþyaya dair/dayalý yeni yalan Baþlangýçlar sona dair, her yeni eskiye aitÇünkü her yeni eskiyor Ve bir gün yeniye dair umutlar hep yalan olduðunda, kollarýmýz iki yana düþmüþ halde eskiye, düne kaçýyoruz: “Hey gidi eski aynalar”
Ne eþyayla yenileniyorum, ne git git þehirler tükeniyor Ve ne yarýnlar bitiyor, ne dünler Yalan sürüyor sürüyor Neyse ki bir gün duruyorumBuradayým, bu andayým Ve suyun baþýndayým Ýnsan yanlarýmla geldim Yeniyi yalan bildim de yenilenmeye geldim Hakikatimi yerin tüm kaskatý gerçekliðinden ötede, ileride bildim, buldum da geldim Aslýnda hakikatimi bilmeye geldim “Ben acizim” demeye geldim
Su olmasa, kuru topraða, kuru dallara su yürümese ilkbahar hayal Ýçimdeki çiçekler kuruduðunda nevbahar muþtularý manasýz Suyla baþlamaya geldim Ýnsan yanlarýmý kuþanmaya geldim Kara, deli dalgalar gelmeden önce suya geldim
Kara dalgalarý kulaçlarýmla aþamam, babamýn merhameti yetiþmez ve daðý da alýr dalgalar Yerin kurallarý katýdýr, aþýlmazdýr Adýmlarým yarý yolda tükenir, yanýlýr, yorulur Ýnsan kendi kusurlarýnýn cahilidir de af dileyene aman vermez Geçit vermez, daðlardan daha sarptýr, kayalardan daha katý Suya deðmez, piþmanlýðýyla yenilenmez de dýþýný allar, pullar, kaçar diyardan diyara, zamandan zamana Ýçindeki zeytin dalýný kurutmuþtur da barýþ þarkýlarý söyler Tufan gelir, dökülür pullar, susar þarkýlar Kýzýldeniz'deki yol zalime deðil ki, mazluma açýlmýþtýr
Neyse ki acziyetimi bildim ki, hakikatimdir
Piþmaným dedim, suya deðdim, yenilendim
Affettikçe affa layýk oluyoruz, bildim Sen affedesin diye “affedebileyim” duam oldu da geldim Zamana, mekâna, eþyaya, insana dair keþke dediklerimden geçerek geldim Bir tek sana dair, kulluðumla ilgili neye keþke dediysem onlarla geldim; piþmaným…
Ya sen tevbeleri çokça kabul eder olmasaydýn!
Rahmeti bol olmasaydýn!
Kendi katýlýðýmdan utandým da geldim Boynum bükük geldim, hatalarýmla, kusurlarýmla Acziyetime sýðýndým, piþmanlýðýmla yenilendimKanatlarým oldular, göðün yollarý açýldý Yerin tüm yollarý kapandýðýnda içimden açýldý yol Ýlerisi ve gerisi olmayan bir yol An be an deðiþen bir yol Tevbeyle kazanýlýp, kibirle kaybedilen bir yol Kibrim aðýrlýktýr çünkü, tevbem kanat Ýçimde yeþerdi nevbaharlar, kýþ ortalarýnda Yeni bir gün güneþle deðil, belki ikindiden, belki geceden þimdi baþladý Eski aynalar kýrýldý, yeni aynalardaki yüzüm güzel Þehirler tükendi de içimde Medine'nin kapýlarý açýldý sonuna kadar Medine bir uzak þehir deðilmi þ Medine þehrim, þehrim Medine Gönlüm yenilendikçe, yollarým hicret yollarý oldukça vardýðým her yer Medine, burasý Medine
Ve zamana deðdi acýlarým, yarýna dair niyetlerle teselliler verildi ki, yapýp-ettiklerimden ileridir
Neyse ki kollarýmýn zayýflýðýný, adýmlarýmýn yanýlgýsýný bugün bildim
Neyse ki kara, deli dalgalar gelmeden önce suya vardým, suyu bildim, piþmanlýðýmý ku þandým
Neyse ki tufandan önce…ALINTI