Ey Hayat By: sumeyye Date: 27 Haziran 2010, 13:07:04
Ey Hayat…
Ya kimse anlamadý beni, ya anlatamadým kendimi yeterince Neresinden tuttuysam hayatýn elimde kaldý hep Kýrýk döküktü herþey ve her seferinde sadece cam kýrýklarýydý payýma düþen Oysa öylesine sevdim ki mavi gökyüzünü ve hep benim olsun istedim ucunu bir türlü göremediðim denizi Seni her þeyinle sevdim ben ey hayat! Önce dizlerimden baþladýn kanatmaya, hýzýný alamadýn yüreðimi kanattýn mütemadiyen Çýðlýklarýmý bile duymadýn çoðu zaman Tut dedim ellerimden, çýkar beni bu kör kuyulardan aldýrmadýnannemin yaptýðý kurabiyelere diktin gözünü ilk önce, sonra annemi aldýn benden kýskançlýðýndan
Aslýnda sana öyle kýzgýným ki
Ey hayat
Þöyle bir kaþýk gözyaþýmda boðsam, sonra da katran karasý geceye gömsem seni bir ah dahi demem Sen bana neler yaptýn böyle hayatNeden aldýn elimden þekerimi ve neden ezdin karanfillerimi Kalbimin en kuytularýna da girmiþsin izin almadan, dokunmuþsun, dokunmaya kýyamadýðým sevdiðime
Oysa ben seni hep sevdim ey hayat Düþmemek için kýyýlarýndan, hep tuttum uzanabildiðim hatýralarýmdan Kavurucu aðustos günlerindeki serin ikindi rüzgârlarý kadar sevdim, yaðmurlar yaðarken yüreðime açan baharlar kadar sevdim
Gülmeyi sende öðrendim, yürümeyi de Ve sende öðrendim sevdayý yakaladýn mý býrakmamam gerektiðini, yâre ulaþmak için yürümenin kar etmediðini kuþ olup uçmam gerektiðini, gül olup ellerine düþüvermem gerektiðini sende öðrendim
Seninde sonun viran bilirim Bilirim an gelecek tanýmaz olacaksýn kimseyi o vakit geldimi sevdiðimde, candan öte can bildiðimde tanýmaz belki beni
iþte o zaman sýmsýký tuttuðum kýyýlarýndan yavaþça gevþeteceðim parmaklarýmý, býrakacaðým kendimi serin sulara
Artýk bundan sonrasý ektiðimi biçme vaktidir Tek sahibime hesap verme vaktidir Baþka bir vuslatýn hasreti yakacak yüreðimi bu defaBu yolda tek yolcu bir ben birde soðuk bedenim Sen bile gelemezsin peþimden ey hayat, sevdiðim bile gelemez Ve umulmadýk bir anda en kuytusunda hiç aklýma gelmeyenin koynunda buluveririm kendimi hiç aklýma gelmeyen hiç aklýmdan çýkmaz olur Ölüm Seni yinede sevdim ey hayat Suyu sende sevdim Nefesi sende Oturup þöyle orta yerine bir gençliðime bir ihtiyarlýðýma bakmayý sende sevdimTutup yârimin ellerinden ayaklarýmýz çatlayana kadar sahiller boyu yürümeyi sende sevdim Ne olurdu sende azýcýk sevseydin beni Neyse genede dost kalalým Aramýzda geçen herþeye raðmen iyi ayrýlalým Sen dersin buralardan bir biçare geçti Ben derim uzunca yolun ortalarýnda biyerlerde oturup soluklandým biara
aç artýk yolumu senden geçtim, sevdiðimden geçtim gerçek sevdiðime gidiyorum ALINTI