Camide Namaz By: sumeyye Date: 22 Haziran 2010, 14:09:01
Camide Namaz
Efendimiz’e iman etmiþ, davasýna gönül vermiþ bir sahabe Abdullah Ýbni Ümmü Mektûm Maddî gözleri görmüyor Manevî gözü ise açýk Her vakit camide Allah’ýn huzurunda divan duruyor Nasýl mý dersiniz? Bazen bir arkadaþýnýn, bazen de elindeki deðneðinin yardýmýyla, bütün zorluklara katlanarak
O günün þartlarýnda geniþ yollar yok Bir yaðýþta birçok yer çukur olmakta Bu tür sebeplerle Abdullah’ýn küçük kazalar atlatmadýðý gün nadir Arkadaþlarý onun hâline üzülüyorlar
Peygamberimiz'den izin istemesi gerektiðini söylüyorlar Ýzin çýkarsa ondan sonra bütün görmeyenler için bir mazeret kabul edilecek bu
Abdullah (ra), “Allah Teâlâ’nýn sabah akþam camiye gidip gelenin, her gidiþ geliþinde ona cennette bir ikram hazýrladýðýný” (Buhârî, Ezan, 37), gönlü mescitlere baðlý olanlarýn kýyamette arþýn gölgesinde gölgeleneceðini çok iyi biliyor Ve Resulüllah’ýn (sav): “Üç kiþi birlikte bulunur da, namazý cemaatle kýlmazlarsa, þeytan onlarý kuþatýp maðlûp eder O halde cemaate devam edin Sürüden ayrýlan koyunu kurt yer” (Ebû Dâvûd, Salât, 46) buyurduðunu da biliyor
Fakat Abdullah (ra) görmüyor Sabah akþam ona eþlik edecek kimsesi yok Son zamanlar “Belki Efendiler Efendisi bunu mazeret sayar, ben de evimde kýlarak bu sevaba eriþirim” diye düþünüyor Bir gün bütün cesaretini toplayarak Mescitte huzura çýkýyor ve þöyle diyor: “Ya Resûlallâh! Beni mescide getirecek bir kimsem yok Namazlarýmý evde kýlmama müsaade var mý?” Rahmet Peygamberi ona izin veriyor Abdullah (ra) düþüncesinde haklý olduðunu ve sormakla ne kadar iyi ettiðini düþünüyor Dönüp giderken birkaç adým sonra Efendimiz’in sesini duyuyor:
— Sen namaz için ezan okunduðunu iþitiyor musun?
— Evet…
O halde davete katýl, cemaate gel! ( Müslim, Mesâcid, 255)
Resulüllah’ýn (sav) cemaatle namaza ne kadar önem verdiði ortada Görmeyen bir sahabenin cemaatsiz namaz kýlmasýna gönlü hiç râzý olmadý Gözleri gören, saðlýðý sýhhati yerinde olan bizlerin cemaate gelmemesini nasýl karþýlayacaðýný varýn siz düþünün
Çünkü Efendimiz: “Camiye komþu olanýn namazý, ancak camide kýldýðý takdirde (kâmil manada) namaz olur” buyurmuþtu Hz Ali caminin komþusu ifadesini “müezzini iþiten herkes” olarak açýklamýþtý (Beyhakî, III, 57) Günümüzde müezzini duymamak neredeyse imkânsýz gibidir Korku (tehlikeli bir durum) ve hastalýk dýþýnda cemaate katýlmayanýn kýldýðý namazýn (tam bir sevapla) kabul edilmeyeceði (Ebu Dâvud, Salât 47) haber verilmiþtir
Sevgili Peygamberimiz (sav) cemaatini takip eder, gelmeyenleri arayýp sorardý Gelmeyenler ya münafýklar ya da çok hasta olanlardý Bir sabah namazý sonrasýydý “Filan kimse namaza geldi mi?” diye sordu “Gelmedi” dediler “Filan geldi mi?” Yine “Gelmedi” dediler Bunun üzerine:
“Ýþte bu iki namaz (yatsý ve sabah) münafýklara en aðýr gelen namazdýr Bunlarda ne kadar çok ecir ve sevap olduðunu bilseydiniz, diz üstü emekleyerek de olsa cemaate gelirdiniz Birinci saf meleklerin safý gibidir Ondaki fazileti bilseydiniz, ona yarýþarak giderdiniz Bir kimsenin diðer bir kimseyle birlikte kýldýðý namaz, yalnýz kýldýðý namazdan daha bereketli ve sevabý daha fazladýr… Beraber kýlanlarýn sayýsý ne kadar çok olursa, Allah Teâlâ’nýn o kadar çok hoþuna gider” buyurdu (Ebû Dâvûd, Salât, 47)
Bütün bunlardan sonra þunlarý söyleyebiliriz:
Camiler ümmet olarak hayatýmýzýn ayrýlmaz bir parçasý olmalýdýr
Cami merkezli bir hayat tarzý yaþamamýz gerekmektedir
Camisiz, cemaatsiz bir Peygamber hayatý hayal etmek imkânsýzdýr
Ona iman ettiðimize göre ve onun yolunda olmamýz gerektiðine göre, ümmeti olarak bizlerin de camisiz ve cemaatsiz bir hayatý olmamalýdýrVeysel Akkaya