Bilki ey nefsim By: sumeyye Date: 19 Haziran 2010, 11:13:14
Bilki ey nefsim
BUNU BÝL EY NEFSÝM!!!
Bilki ey nefsim
Her þey bitmiþ gibi nazlanýyorsun ey nefis! Sanki cennetten müjde geldi
Cehennemden hâlâs oldun, bu ne hâl?
Hiçbir þey bitmiþ deðil Ölüm vakti gelinceye kadar ibadet ve taat gerek
insana
Hiçbir þey bitmiþ deðil ey nefis!
Kum saati, son tanesini býrakmadý diðer kutba
Bomboþ kalmadý daha gözlerin Çukuruna kaçmýþ gözlerin bir noktaya dikilmiþ
halde fersiz kalmadý
Belki daha vakit var
Hiçbir þey bitmiþ deðil
Ne günahlarýn için af fermaný yazýldý, ne cennetten bir muþtu üveyki kondu
pencerene, ne de gaybten bir ses duydun 'Kurduldun! ' diye Duysan bile
nereden biliyorsun bunlarýn þeytanýn hileleri olmadýðýný
Öyleyse ne diye kibir daðlarýnda dolaþýrsýn? Niçin inmiyorsun kulluk
düzlüðüne, kalb diyarýna Baþýný niçin secdeye koyup inlemezsin, 'Yâ Rabbi
günahlarýmý affet! ' diye
Hiçbir þey bitmiþ deðil
Çilen tamamlanmadý Sýkýntýlarýn son bulmadý Gevþeme…
Metafizik gerilimini saðlam tut ve onu dâima muhafaza et
Ama senin bundan nasibin pek azdýr Zîrâ sen haddi aþmayý, ihlâs ve
samimiyetle ibadete tercih edersin Ve baþýný alýp nice yâd ellere gidersin
Bunun için bir ömür boyu kayýptasýn, hedersin ve baþtan aþaðý kedersin
Hiçbir þey bitmiþ deðil
Bitti zannediyorsan, sen bittin Gözyaþlarýn bitti Ýniltin tükendi
Gafletin hüþyâr gözlerini yendi Kapandý basiretin Gülerken sûretin,
kömürleþti sîretin…
Hiçbir þey bitmiþ deðil
Daha çok inilti ve efgânýn var önünde Hem nice inilti örgülü, dokulu
mahzenlerin Ve o dehlizler içinde akan nice kuruntu ve gözyaþý sellerin
Düþme!
Sürçme!
Dikkat et!
Ve her þey bitti deme
Ynt: Bilki ey nefsim By: sumeyye Date: 19 Haziran 2010, 11:15:13
Sakýn ipi göðüslediðini söyleme O bir vehim Kopan parçalarý lehim bile
etmedin Bunlar basit lehim iþi deðil Kaynak iþi Hem de saðlam bir
kaynak
Sen kaynaðý unuttun Yanlýþ yolu tuttun, bir yudum suya hasretken
Dudaklarýn mânâdan kupkuru Daha da kurumasý için þehveti seçtin, malý,
menalý, þöhret-i kâzibeyi seçtin Ve serap dolu þiþeleri veya seraptan
þiþeleri aðzýna diktin ve solduran korlarý, ateþleri, alevleri içtin…
Halbuki yolunda nice engeller var daha Ama bir tek vaha yok
Araman gerekirken o vahayý; sen bitmeyi seçtin Ve baþ aþaðý gittin bir ömür
boyu
Aþk kanatlarýný çýkardýn veya yoldun iki omuz baþlarýndan bir Tuba aðacýný
kökler gibi cennet bayýrlarýndan Sonra onu bir kenara attýn
Sonra yeis kanatlarýný, kin ve öfke þahballarýný taktýn Yani kendini
þeytana sattýn Ardýndan kendini yedin bitirdin Ýçindeki bütün iyilik ve
güzellik duygularýný ýsýrdýn, kopardýn, çiðnedin ve benliðinden yaban otlarý
gibi dýþarý attýn Sonra tükürdün bir de
Halbuki ümidin Bir'de, Tek'te, Yâr'da, Dost ve Enîs'teydi
Lâkin özün, kalbin; sisteydi, pustaydý, kaostaydý o an
Sen ýþýðý býrakýp karanlýðý seçtin böylece Karanlýk ve zifir içtin Yani
hevâ ve heves ektin öz tarlana Evvelki hâlince yakîn toplaman gerekirken
yaktýn kendini, kin biçtin, öfke biçtin
Hiçbir þey bitmiþ deðil ey nefis!
Sana ulaþsýn bu sesim, kýsýk nefesim
Sakýn aldanma!
Baþýný secdeden kaldýrma Ýnle bir ömür boyu Kopkoyu semavî bir renk,
Hakk'ýn boyasýyla boyan Seni solduramasýn ne vehim, ne þüphe, ne zaman, ne
mekân…
Ezanla uyan mahþer günü
Sana rehberlik etsin Hz Muhammed Mustafa (sas) Seni alsýn, tutsun
elinden, geçirsin haþr, mahþer ve mîzan ilinden Cennetü'l-Firdevs'e
erdirsin Orada âb-ý hayat, kevser içirsin, mest ü hayran kendinden
geçirsin
Böylece dünya sancýsý, ardýndan kabir, haþir, mahþer, sýrat sancýsý, korkusu
dinsin
O zaman belki bir parça 'oh' diyebilirsin Her acý bitti, her elem yok oldu,
ýzdýrablar son buldu, diyebilirsin
Ama þimdi,
hiçbir þey bitmiþ deðil
Bunu bil!!!!