Reca By: rabia Date: 26 Mayýs 2010, 15:17:55
Recâ
Ýmam Gazali Hazretleri tahsile baþladýðý gençlik yýllarýnda kervan ile sefer esnasýnda bir gurup eþkiyanýn baskýnýna uðrar. Eþkiya yolcularýn nesi varsa hepsini alýr götürür. Bu meyanda Ýmam Gazali Hazretlerinin kitaplarýný da alýrlar..
Her ne kadar bunlar sizin iþinize yaramaz diye yalvarýr ise de,eþkýya kitaplarý alýr götürür.
Bundan böyle Ýmam Gazali Hazretleri eline geçirdiði eserlerin hepsini, (eþkýya korkusu üzerine) ezberler. Tahsil yolunda olan gençlerimize ilme olan iþtiyak ve arzuyu anlatmasý bakýmýndan bu vak’ayý arz etmiþ oldum.
Bütün hayatýmýz boyunca havf ve recâ içinde olmamýz gerekeceði gerçeðini hatýrlatmasý bakýmýndan Ýmam Gazali Hazretlerinden bazý nakiller yapmak istiyorum. Eser, orijinal Mükâþefetü’l-Kulûb:
Ebu’l-leys Semerkandiden neklen:
“Kiþinin ALLAH’ý sevdiði, sevmediði 7 þey ile bellidir:
Dilinden bellidir. Eðer bir mü’min (erkek olsun, kadýn olsun) yalan, gýybet, lâf getirip götürme, iftira, luzumsuz ve gereksiz lâflar ile dilini kirletirse, büyük mes’uliyet taþýmaktadýr.
Dilin kullaným sahasý, her hâl ü kârda doðruyu söylemek, Yüce ALLAHý zikr etmek, Kur’an-ý Kerîm okumak ve ilim müzâkeresinde bulunmaktýr.
Tarihte öyle anneler, babalar yaþamýþtýr ki, aðzýmýzdan yanlýþ kelimeler çýka bilir, mes’ûl oluruz düþünceleri ile, muhatablarýna Kur’ân âyetleri okuyarak hitâb etmiþler, muhatablar da kiþinin ne demek istediðini anlamýþlar, öylece davranmýþlardýr.Heyhat bunlar hep mazîde mi kaldý…
Koca Yunustan:
Söz ola kese savaþý!.
Söz ola kestire baþý!.
Söz ola aðulu aþý
Yað ile bal ide bir söz…
Yüce Mevlâmýzýn öyle kullarý da vardýr ki, otururlar, kalpten kalbe konuþurlar, müzakerelerini yaparlar, kararlarýný alýrlar, kalkarlar giderler...
Kalbinden bellidir. Kalbinde Yüce ALLAHýmýzýn sevmediði ne varsa hepsini çýkarýp atmalýdýr. Kalbin tasfiyesi, nefsin tezkiyesi mühim iþlerdendir.
Sür çýkar aðyârý dilden tâ tecelli ide Hak!..
Padiþah konmaz saraya hâne ma’mûr olmadan!...
Din kardeþine kin, düþmanlýk, hased…bin türlü maraz taþýmak ne büyük âfettir!..
Melekler ancak gördüklerini ve duyduklarýný yazarlar. Ancak Yüce ALLAHýmýz, gözlerin hâin bakýþlarýný, kalbden geçenleri de bilir. Kimden neyi saklayacaksýnýz..
Þu hususu da ayrýca ifade etmeliyim:
Dünyada iki mukaddes þehir vardýr ki, Mekke-i Mükerreme ve Medîne-i Münevveredir. Bu iki þehirde iþlenmediði halde her hangi bir ma’siyet iþleme arzusu kalblerden geçerse kiþi bunlardan da mes’uldür.
Ýþte bu iki mukaddes þehir, sevdiðini tutar, sevmediðini atar.
Yýllarýn tecrübesi ile görmüþüzdür ki, hacýlarýn bir kýsmý hac bitiminde Haremeynden ayrýlmak istemez, bir kýsmý da “Ne zaman döneceðiz?..” demeðe baþlarlar…
Bir kýsým bahtiyarlarýn vefatlarý da Haremeynde tahakkuk eder, Cennetü’l-Muallâ ve Cennetü’l-Bakî’de kalýrlar…
Lekesiz bir îman, riyasýz ibâdât bir de mürþid terbiyesi üçü bir arada tahakkuk ederse, kalbler tasfiye, nefsler tezkiyeye ulaþýrlar.
Bünyeyi en son terk edecek ma’nevi maraz, hubb-i câh dedikleri makam ve mevki’ sevdasýdýr. Kiþi bundan da kurtulursa vilâyet mertebesinin zirvelerine týrmanmýþ olur.
Cennete göre dünyâ varlýðý cidden bir hiçtir!..
Rü’yetullah’a bir kere ersen Cennet bir hiçtir!..
Vakti nakid bil, ALLAH’a dayan, hikmete râm ol!..
Eðri yürürsen, yan gelip yatsan, ömrün bir hiçtir!...
Mahmud Sami Ramazanoðlu Hazretlerinden dinlemiþtim: Kalbler beþ kýsma ayrýlýr:
1- Ölü kalb. 2- Hasta kalb. 3- Gafil kalb. 4- Zâkir kalb. 5- Diri kalb.
Ölü kalblerde ma’neviyyat diye bir þey kalmamýþtýr. Hasta kalbler hayata kavuþabilir, ihmal edildiði takdirde öle bilirler. Gafil kalbler, 24 saatte zikri ve Yüce ALLAH’ý hatýrlamakta yarýdan az; zakir kalblerin zikri ise günlük hayatta yarýdan fazladýr.
Diri kalblere gelince, 24 saatin bütününde bir nefes Yüce Allahtan gafil deðil, bütün muâmelelerinde ayýk ve zikir halindedir. Yani el kârda, gönül yarda…
Örnek olarak en baþta Peygamber Efendimiz, bütün peygamberler, evliyânýn büyükleri bu zümredendir.
Þeyh Gâlip Dede Hazretlerinden:
Ey dil!..ey dil!.. niye bu rütbede pür-gamsýn sen!..
Gerçi vîrâne isen genc-i mutalsamsýn sen!..
Secde-fermâ-yý melek zât-ý mükerremsin sen!..
Bildiðin gibi deðil, cümleden akvemsin sen!..
Rûhsun nefha-i Cibrîl ile tev’emsin sen!..
Sýrr-ý Haksýn mesel-i Îsi-i Meryemsin sen!..
Hoþca bak zâtýna kim zübde-i âlemsin sen!..
Merdüm-i dîde-i ekvân olan Âdemsin sen!...
Alýntý
radyobeyan