Hayat sabra denktir By: sumeyye Date: 26 Mayýs 2010, 11:15:53
Hayat Sabra Denktir
Olmaz gönlüm, olmaz öyle! Keskin sirkenin akýbeti malûm Dört mevsimi yaþayan bir cennetin baðrýnda büyüdün de sen, onun için böyle bir baharý ve yazý özlersin Ýstersin ki çabuk geçsin fýrtýnalý sonbahar, ayaza durmasýn kýþlar Dedim ya, sen dört mevsim hesabýný yaparsýn yaþarken duygularýný Ama bilmelisin herkes buralý deðil Bilmelisin, güneþ görmeyen yurtlar var
Olmaz gönül, olmaz öyle Yükün aðýr bilmekteyim, baharý yaþamayanlarla kýþ nasýl geçer; onu da bilmekteyim Ama þunu da bilmekteyim ki, sabredebildiðin ölçüde yaþarsýn Eminim ki, hayat sabra denktir Ve sabýr, tahammülün bittiði yerde filizlenir, maneviyat çeperlerini geniþlettikçe boy atar, sýrf Yaradan'ý düþünerek fiiliyatta bulunduðun zaman neþv ü nema bulur
Sabýr gönlüm, sabýr! Ýçine çekerken, zehir gibi gelir tadý, boðulacaðýný zannedersin Kanýn çekilir yüzünden, bembeyaz olur sîman; yutkunursun, geri döner içinde düðümlenenler Baþýný eðmek istemezsin; ama kaldýramazsýn da öyle göklere doðru Aðlarsýn, gözyaþýn akmaz Haykýrmak gelir içinden, zangýr zangýr gürültüler habercisi olur titreyen ellerin Konuþursun yalnýzca kendinle, dökersin içini; senden baþkasý duymaz bilirsin bunu Sitemlerin dillenir haklý olduðunca, baðýrýrsýn rahatlarcasýna, ama sadece kendi içinde, ama sadece Yaradan'la baþ baþa Sonra gözlerin Gözlerin nihai nokta olmak ister en sonunda Durur öylece, bakar, bakar Ve kimseler fark etmez neden donuklaþtýðýný, kimseler anlamaz anlatmak istediði çifte derin mânâyý Sonra çekip alýverirsin anlamlý bakýþlarýný ruhunu bir kenara býrakmýþlardan Yüzünü çekersin, yalan dünyanýn yalancýlarýndan Alnýndaki kýrýþýklýklarý alýverirsin haberi olmayanlarýn önünden Doðruca býrakýrsýn asýl dergâha Baðrýna cennetler sýðan seccadenin secdeliðine Ve baþlar böylece sabýr maratonun Korkma gönül, sen hele azmet sabýr için, yüreðini koy ortaya, gör ne mânevî hediyeler paketliyor Yaradan
En masumane tavýrlarýna gaddarca yaklaþanlar olacak belki Ýçindeki çocuk hafife alýnacak Anlatmak istediklerin deðil, anlaþýlamamýþ yanlarýn konuþulacak "Olsun!" diyeceksin, yüzündeki gülümsemeyi kaybetmeden Yine de hüsn-ü zan edeceksin Allah için söylediðini yine Allan için olduðu yerde býrakacaksýn Yaradaný alýp yüreðine, sýrtýný dayayýp tevhidin çýnarýna, akýbeti ukbâda düþüneceksin Ve kalbin þöyle bir hafifleyecek, damarlarýna giden iyimserlik yolunu týkamadýðýndan
Üzülüp acý çektiðin anlarda çileni hafife alanlar olacak belki Öyle bir yanacak ki için, kimseye anlatamayacaksýn Günlerce aðlayacaksýn gözyaþýnýn lâhutî ikliminde Sonra en yakýnýndaki, en yüreðindeki vuracak hislerini Caným dediðin dönecek sýrtýný Bir "ah!" çekeceksin derinden ve anlamaya çabalarken empatinin gücüyle, arkaný döndüðünde kimse kalmamýþ olacak "Sabýr" diyeceksin, yine sabýr Eyyüplerin torunluðuna yakýþýr sabýr "Bugün için ne yaptýn?" sorusu geldiði an kulaðýna, vereceði cevabý bulamayanlarýn tedirginliði deðil, en zor imtihanýný baþarýyla vermiþ öðrencilerin rahatlýðý olacak ruhunda Baþýný yastýða koymadan "elhamdülillah" diyecek, rüyanda cennetten kesitler izleyeceksin belki Ve sabaha erdiðinde, avucunda tuttuðun tesbih tanesi yine "yâ sâbýr"la þakýrdayacak
Faltaþý gibi açýlýp kalacak gözlerin bazen de Çok þaþýracaksýn, çoook! Ya gönül Kalb kýrmak çok kolay oldu, kalbin deðeri pazarlara bile çýkartýlmaz oldu Tatlý sözü unutanlar çok, þu hengâmesinden sallanýp duran asýrda! Aldýrma diyemem, aldýracaksýn elbet, hislenip içerleyeceksin belki Zannediyor musun ki, yüreðine aldýklarýna söylediðin nazenin kelimeler, boþta kalýr! Ýnanýyor musun ki, sevdiklerin için kurduðun lâtif cümleler, öksüz býrakýlýr! Yok gönül, yok! Sahibi var hepsinin Býrak duymasýn insanlar, býrak sertliði onlara! Býrak, tabularýna kale yapsýnlar! Yeter ki sabret gönül, asýl sahibini düþünüp sabret, baþýný sonunu kestiremediðin olaylarda bile
Býrak vursunlar ayýbýný yüzüne, bir kusuruna binler cefâ taksýnlar Yaradan'ýn "Settar" ismi, beþerin hükmüne mi kalmýþ Sen sabret gönül Felaket tellallarý susmasýnlar isterlerse? Olumsuzluðu yaymanýn zevkine doyamayanlara inat, bütün güzel düþüncelerini yay sere serpeZehrini aðzýnda taþýyan yýlanýn baþýný ezemesen de, bal damlasýn dilinden Ýbrahim'in (as) ateþleri, gül olurken mi sunmuþ Dostlarýn Dostu þu ayetini: "Güzel söz, güzel bir aðaç gibidir ki onun kökü sabit, dalý ise göktedir" Sabýr gücünün tükenirliðinden korkarsan bir gün, gel gir þu dizelerin sýrlý havasýna Ýnan, kimse üzemez seni orda Ve uzan o aðacýn dallarýndan ötelere Uzat ellerini ve bekle Sabýrla bekle gönül! En geç sûrun sesi duyulduðunda tutacak ellerinden Resuller Resulü Pes etme, sabret gönül, sabret! ALINTI