Zaman Gibi Akmak Habersizce By: rabia Date: 20 Mayýs 2010, 16:12:12
Zaman Gibi Akmak Habersizce
Yeraltý sularý. Hep özenmiþimdir onlar gibi olmaya. Gizliden gizliye akmaya. Hatta bir yolunu bulup usul usul en ücra köþelerden yeryüzü sularýna karýþýp onlarý beslemeye.
Nehirler, coþkun akar bazen. Kuþlar böcekler aðaçlar ve tüm yeryüzünü þenlendiren güzellikler, nehir duygusu ve algýsý ile eþsiz bir tablo çizer zihinlerimizde. Bambaþka yeri vardýr zihnimizin tablosunda nehirlerin. Gürül gürüldürler. Gümrah akýþlarý ile bir özlemi çaðrýþtýrýrlar; okyanuslara ve büyük derinliklere doðru uzayýp giden birer uzun hikâyedir sanki nehirler. Kývrýla dolana gider giderler. Uzayýp giden, çölde yol alan, zihinlerdeki çöl fikrini pekiþtire pekiþtire giden kervan katarlarý gibidir bazen onlar. Görünürdedirler, hep göz önünde. Ve hep onlarýn sözü edilir. Ne var yok her þey onlarýndýr. Her þey onlardan ibarettir sanki. Nazlý nazlý salýnýp akmayý severler.
Ya yeraltý sularý? Ya derinliklerden yol alanlar? ‘Kalbin sularý’ diyorum ben onlara. Nerede bir geniþ mahzen bulsalar orada demlenen, tatlýlaþan, hatta ýsýnan, yeraltýnýn bütün þifahî elementlerini topraktan sýyýra sýyýra alarak yol alan ve zenginleþen tabiatlarý ile ne eþsiz bir hünere sahiptirler. Evet hep özenmiþimdir onlara. Onlar gibi olmaya. Sessizdirler. Kimse bilemez nereden ve ne zaman gün yüzüne çýkacaklarýný. Serseri coþkunluklarý yoktur, daðlardan boþalýveren sere serpe kontrolsüz iniþleri de. Belki çaðlayanlardan mahrumdurlar. Þelalelerden, gün ýþýðýndan, sonsuzluða uçan kelebeklerden. Belki kuþ cývýltýlarýna hasrettirler. Rüzgârýn ezelî þarkýsýna. Mehtabýn dinginliðine, yýldýzlarýn raksýna ve cümbüþüne baharýn. Vurgundurlar belki de uzak iklimlerin kokusuna buðusuna. Belki onlarýn da yegâne arzusudur bir çölün yangýsýna düþmek. Bilinmeyen bir hayalin peþinden koþmak. Belki onlar da rüyasýna kanmak ve uyanmak ister bir sevgilinin.
Evet, bütün bir akþamýn arzusunda ölmek de biricik heveslerindendir belki de yeraltý sularýnýn. Fakat bir alýn yazýsýdýr onlarýnki, bütün maharetleri bilinmezlik içinde demetlenip zaman gibi takvim gibi sevince ve kedere aldýrýþsýz akmaktýr. Sezsizlik ve bilinmezliktir ezelî þarkýlarý. Sessizlik içinde doðarlar ve sessizlik içinde ölürler. Yükleri büyüktür. Dingindirler. Sahip olduklarý potansiyeli anlamak mümkün deðildir. Yeryüzünün sularý yeraltý sularýna döngüdür hep. Onlarýn gayeleri kendilerine has edalarý ile yeryüzü kirlerinden arýnmaktýr. Derinlerde olaný kimse kirletemez. Dirayetlice birikirler yýllarca. Topraðýn sýrrýndan beslenirler ve her zaman toprakla hemhâldirler.
Sebahattin Yenilmez
radyobeyan