Lokman (as) gibi baba olmak By: neslinur Date: 03 Nisan 2010, 13:57:34
ALLAH (cc) Kuran’da Peygamber kýssalarýna, ibret alýn, örnek alýn diye yer veriyor. Her Peygamber’in kýssasýnda farklý yol iþaretleri, hayat dersleri bulabilirsiniz. Lokman suresinde, Peygamber olan bir babanýn oðluna nasihatlerini görürsünüz.
Bu nasihatleri okurken benim en çok dikkatimi çeken þey, Hz. Lokman’ýn oðluna hitap þeklidir. Bu hitap þekli üzerine farklý kaynaklara bakýnca bunun sadece Lokman (as)’ýn üslubu olmadýðýný gördüm. Neredeyse tüm Peygamberler evlatlarýna bu üslup ile hitap ediyor, nasihat ediyor.
Demek ki ALLAH (cc) bizlere evlatlarýmýzla konuþurken, onlara hangi üslup ile hitap etmemiz gerektiðini, Kuran’da anlatýlan Peygamber kýssalarý ile öðretiyor.
* * * * *
“Senin baban sana hiç ‘Caným oðlum! Yavrucuðum!’ diye hitap etti mi?” sorusunu birçok arkadaþýma sordum. Böyle bir soru sormamýn sebebi, Kuran’da Peygamberlerin evlatlarýna hitap þeklinin dikkatimi çekmiþ olmasýydý.
“Baban sana hiç ‘Caným, Yavrucuðum!’ diye hitap etti mi?” sorusunu sorduðum arkadaþlarýmýn büyük bir kýsmýnýn ailesi dindar insanlardý. Soruyu duyan arkadaþlarýmýn nerdeyse hepsi bu soruma güldüler. Babalarýnýn kendilerini hitap þeklini de söyledi bazý arkadaþlarým. Ancak o hitap þekillerini buraya yazmayacaðým.
* * * * * * *
Hz. Lokman üç ayrý yerde ve üç ayrý konuda nasihat ve tavsiyede bulunurken, oðluna “Ey oðulcuðum (yavrucuðum) diye hitap etmektedir. Arap dilinde burada kullanýlan þekliyle bu kelime, bir babanýn oðluna karþý söz söylerken tayin edeceði sevgi ve þefkati belirten, en yoðun duygu yükü taþýyan kelimdedir.
Konuyla ilgili ayetler;
Hani Lokmân oðluna öðüt vererek þöyle demiþti: "Yavrucuðum! ALLAH'a ortak koþma! Çünkü ortak koþmak elbette büyük bir zulümdür. (Lokman 13)
(Lokmân öðütlerine þöyle devam etti:) "Yavrucuðum! Þüphesiz yapýlan iþ bir hardal tanesi aðýrlýðýnda olsa ve bir kayanýn içinde, yahut göklerde ya da yerin içinde bile olsa, ALLAH onu çýkarýr getirir. Çünkü ALLAH en gizli þeyleri bilendir, (herþeyden) hakkýyla haberdar olandýr. (Lokman 16)
Yavrucuðum! Namazý dosdoðru kýl. Ýyiliði emret. Kötülükten alýkoy. Baþýna gelen musibetlere karþý sabýrlý ol. Çünkü bunlar kesin olarak emredilmiþ iþlerdendir. (Lokman 17)
Ayný ifadeyi Hz. Ýbrahim’in oðlu Ýsmail’e hitabýnda, Hz. Nuh’un oðluna hitabýnda, Hz. Yakub’un oðlu Yusuf’a hitabýnda görmekteyiz. Bu hitabýn Türkçede “Yavrucuðum” sözü ile karþýlandýðý bilinmektedir.
Hz. Nuh (as), kendisine isyan edip inançsýzlarýn arasýna karýþan oðluna bile “Oðulcuðum! Yavrucuðum!” diye hitap eder.
Gemi, daðlar gibi dalgalar arasýnda onlarý götürüyordu. Nuh, gemiden uzakta bulunan oðluna: Yavrucuðum! (Sen de) bizimle beraber bin, kâfirlerle beraber olma! diye seslendi. (Hud 42
Günah iþleyen evladýný evlatlýktan silen babalar, bunu din adýna, ihlas adýna yapýyorlar maalesef. Ýnsandan son nefesine kadar ümit kesilmeyeceðini bilen Nuh (as)’ýn, inançsýzlarla birlikte olan oðlunu kurtarma çabasý herkese örnek olmalý. Ýnsandan ümidini kesen ALLAH’tan ümidini kesmiþ olur. Hele de bu insan kendi evladýnýzsa, ona kaþý çok daha fazla sabýrlý olmak zorundasýnýz.
* * * * *
Sayýn Vehbi Vakkasoðlu, bir muhabbet esnasýnda Bülent Bakiler’e, “Siz annesi için çok güzel þiirler yazan deðerli bir þairimizsiniz. Fakat babanýz için hiç þiriniz yok! Bunun sebebi nedir?” diye sorar.
Þair adeta kükrer: “Nesine þiir yazacaðým babamýn! Hayatý boyunca bana bir kere bile sarýlýp “Oðlum!” dememiþ adama nasýl þiir yazacaðým? Öleli yýllar oldu, daha ben ona bir Fatiha okuyamadým. Sen þiirden bahsediyorsun!”
Vehbi Vakkasoðlu: “Aðabey, siz duygularýný çok iyi anlatan açýk sözlü bir þairsiniz. Babanýza bu konuyu hiç açmadýnýz mý?” diye sorar.
Bülent Bakiler: “Açmaz olur muyum? Memleketimdeydim. Milletvekili adayý olarak çalýþýyordum. Konuþmalarým büyük takdir topluyor ama babam hiç oralý olmuyordu. O günlerde bu konuyu babama sordum. Bana niçin ilgi göstermediðini, yüreðini bana niçin açmadýðýný merak ettiðimi belirttim. ,
Babam gözleri yaþlý olarak bana; “Oðlum, ben de babamdan sevgi görmedim. Görmediðimi gösteremiyorum” dedi.
Sayýn Vehbi Vakkasoðlu bu hatýrasýný anlattýktan sonra þunlarý ekliyor.
“Gerçekten de, insanýn görmediðini göstermesi zordur. Bu yüzden, babalarýndan sevgi görmemiþ babalara çok mühim bir görev düþüyor. Yaþadýklarý sevgisizlik çemberini kýrýp parçalamak ve görmediklerini göstererek çocuklarýný sevgiye doyurmaktýr. Yavuz Bülent Bakiler bunu baþaran bahtiyarlardandýr.
* * * * * * *
Öðretmen öðrencisine sormuþ:
“Eþeðin kaç ayaðý var?”
Çocuk hemen cevap vermiþ:
“Ýki..”
Öðretmen þaþýrmýþ ve tekrar sormuþ:
“Neden iki, eþek dört ayaklý olmaz mý?”
Çocuk tüm anne babalarý düþündürmesi gereken þu çok ibretli cevabý vermiþ:
“Öðretmenim, babam bana hep “Eþek oðlum!” der. Ben iki ayaklý olduðuma göre, demek ki, eþek de benim gibi iki ayaklýdýr…”
* * * * *
Lokman (as)’ýn oðluna nasihatlerinden alýnacak ilk ve en önemli ders, “Bir babanýn evlatlarýyla konuþma üslubu” olsa gerek.
ALLAH (cc), Lokman (as) vasýtasýyla tüm babalara, “Evladýnýza karþý Lokum gibi tatlý dil ile hitap edin” diyor.
“Babamdan görmedim ki!” diyenler, babalarýný deðil, Hz. Lokman’ý örnek alsýnlar.
Sait ÇAMLICA /Eðitimci – Yazar
radyobeyan