Secde By: rabia Date: 26 Mart 2010, 16:44:27
Secde
" Onu (ve) kavmini Allah 'ý býrakýp güneþe
secde ediyorlarken buldum. Þeytan onlarýn yaptýklarýný süslemiþ de kendilerini yoldan saptýrmýþ... Göklerdeki ve yerdeki her gizliyi (meydana) çýkaran, (kalblerinde) ne gizliyorlar, (dilleriyle) ne açýklýyorlarsa (hepsini) bilen Allah’a secde etmesinler diye." (Neml 24-25)
Ýnsanýn tabii halidir secde...
Henüz anne karnýnda bir ceninken kapanmýþtýr o yerlere!
Ve programlýdýr bir ömür, secdeye.
Herkes mi?
Evet, ama kime?
Kimi hýrslarýna secde eder, tükenmek bilmeyen ihtiraslarýna kimi de...
Þehvete secde edenler de en az benliðine sacidler kadar çoktur.
Ya paraya, makama, kadýna secde?
Yönelmek varken Vareden'e, dupduru bir kalble...
Hükümdar Dakyanus'tan kaçarken emeli tekti Kehf Ashabý'nýn:
Duru, berrak ve ýlýk bir secdeydi aradýklarý.
Yoklukta varlýk içindi bütün çektikleri.
Hayatlarý secdeydi onlarýn, secdeleri hayat!
Ýsrafil'in Sur'u ile kýyam edeceklerdi, bir kere ahd etmiþlerdi.
Onlar bir yemin etmiþlerdi, artýk deðiþmezdi kýbleleri ebedî.
Yemin bir olurdu çünkü, secde bir kere!..
Makseline arkadaþlarýný teselli ediyordu:
"Ey kardeþlerim!
Mademki sonunda O'na döneceðiz,
Hükümdar bizi yakalasa da dönmeyeceðiz!"
Ve iþte sadakatin caný deþip canana varmasýdýr secde!
Ölümüne, Kýtmircesine!..
Atýlan taþlara,
Yanýmýzdan uzaklaþ
Bizi ele vereceksin uyarýlarýna raðmen
Ashab-ý Kehf in;
Arka ayaklarý üstüne dikilip
"Ne olur beni de aranýza alýn,
Siz Allah'ýn sevdiklerisiniz,
Sizin bekçiniz olmayý bana çok görmeyin!"
Diyecek yürek ister Kýtmir olmak.
Kýtmir oluþun adýdýr Vareden'e yönelen secde...
Secde bir gönül iþidir eðer rotasýný doðru tayin etmiþse.
O'nu bulmayan bütün yöneliþler boþluða akar,
Her þey helak olup gidicidir,
O'na bakan yüz müstesna!'
Sahibine yönelen secde bir ömür boyunca akar,
Çaðlar, hayat verir kurumuþ beldelere ve bulur havzasýný.
Kýlýktan kýlýða girer,
Deðiþik þekillerde tebarüz eder; ama deðiþmez özde.
Varýþ noktasýný simgeler þehitlik,
Secdenin son menzilde ulaþacaðý.
Hayatý sadece bir anlýk istihkarý deðildi
Mus'ab’ý efsane kýlan!
Belki, dünya ona her þeyiyle gülümserken
Elinin tersiyle onu bir kenara itip
Allah Resulü (sas)'ne koþmasý
Ve bütün sýkýntýlara raðmen
Ondan bir lâhza ayrý düþmeden
Alevleri göðsünde eritmesi
Ve son demde de bu þiiri þehadet kafiyesiyle noktalamasýydý!
Sadakatini,
Yeminini
Yani her þey olan secdesini kanlarýyla dillendirmesiydi
Mus'ab’ý Mus'ab yapan!
Biatini yerine getirememiþ olma endiþesiyle,
Her þeyini O'nun uðrunda yitirirken,
Son secdesinde yüzünü kapatmasýydý:
"Koruyamadým Seni Ya Rasulallah!
Koruyamadým dünyalara deðiþmeyeceðim o mübarek bedenini!"
Izdýrabýn bestesidir secde!..
Ve deðiþmez asla kutsiler küçük bir menfaatle!
Lisan-ý Nebi'de 'ekin'dir onlar.
Ayçiçekleridir,
Sonunda Güneþ'i görür
Hep; savrulsa, yatsa bile...
Baþkalara dönmek en büyük zillettir kutsilere,
Çekinirler çünkü
'Kalblerin ve gözlerin (dehþetle) döneceði günden'
Dünya her saniye döner de hayalleri dahi dönmez
Kutsilerin nefsin en küçük isteklerine bile...
Para, makam, þöhret de neymiþ secde varken Vareden'e.
Dünya mý dedin dostum,
Deðmiyor alâka-i kalbe!..
M. Enes GÜRBÜZ
radyobeyan